ຈົດບັນຊີ 19:13 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹³ ຜູ້ໃດ​ກໍຕາມ​ທີ່​ຈັບ​ບາຍ​ຊາກສົບ ແລະ​ບໍ່ໄດ້​ຊຳລະ​ຕົນເອງ​ຍັງ​ຈະ​ເປັນມົນທິນ​ຢູ່ ຍ້ອນ​ລາວ​ບໍ່ໄດ້​ຊຳລະ​ລາວເອງ. ລາວ​ໝິ່ນປະໝາດ​ຫໍເຕັນ​ສັກສິດ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ແລະ​ຢ່າ​ຖື​ລາວ​ວ່າ​ເປັນ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ.

ຈົດບັນຊີ 19:13 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ອົບພະຍົບ 30:33

ຜູ້ໃດ​ກໍຕາມ​ທີ່​ໃຊ້​ສູດ​ນີ້​ປະສົມ​ເພື່ອ​ປຸງ​ນໍ້າມັນ​ຫົດສົງ ຫລື​ໃຊ້​ນໍ້າມັນ​ນີ້​ຫົດສົງ​ຄົນ​ທີ່​ບໍ່ແມ່ນ​ປະໂຣຫິດ ຜູ້ນັ້ນ​ຈະ​ບໍ່​ຖືກ​ນັບ​ເຂົ້າ​ເປັນ​ປະຊາຊົນ​ຂອງເຮົາ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ.”’

ສຸພາສິດ 14:32

ຄວາມຊົ່ວ​ຈ່ອງ​ຄົນ​ຊົ່ວຮ້າຍ​ລົງ, ແຕ່​ຄວາມດີ​ກໍ​ປ້ອງກັນ​ຄົນດີ​ໄວ້.

ເອເຊກຽນ 44:26

ຫລັງຈາກ​ຊຳລະຕົນ​ໃຫ້​ໝົດ​ມົນທິນ​ແລ້ວ ລາວ​ຕ້ອງ​ລໍຖ້າ​ຈົນເຖິງ​ເຈັດ​ວັນ​ສາ​ກ່ອນ

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 15:31

ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໂມເຊ​ໃຫ້​ເຕືອນ​ປະຊາຊົນ​ອິດສະຣາເອນ ກ່ຽວກັບ​ການ​ເປັນ​ມົນທິນ​ຂອງ​ພວກເຂົາ; ເພື່ອ​ພວກເຂົາ​ຈະ​ບໍ່ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຫໍເຕັນ​ສັກສິດ​ຂອງ​ພຣະອົງ ທີ່​ຕັ້ງ​ຢູ່​ກາງ​ຄ້າຍ​ດ່າງພອຍ. ຖ້າ​ພວກເຂົາ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຫໍເຕັນ​ດ່າງພອຍ ພວກເຂົາ​ຈະ​ຕ້ອງ​ຖືກ​ຂ້າ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 20:3

ຖ້າ​ຜູ້ໃດ​ມອບ​ລູກ​ຊາຍ​ຍິງ​ຂອງຕົນ​ໃຫ້​ພະ​ໂມເລັກ ແລະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຫໍເຕັນ​ສັກສິດ​ຂອງເຮົາ​ເປັນ​ມົນທິນ ແລະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ນາມຊື່​ອັນ​ສັກສິດ​ຂອງເຮົາ​ເສື່ອມ​ເສຍ; ເຮົາ​ຈະ​ຫັນ​ມາ​ຕໍ່ສູ້​ຜູ້ນັ້ນ ທັງ​ຈະ​ບໍ່​ຖື​ລາວ​ວ່າ​ເປັນ​ປະຊາຊົນ​ຂອງເຮົາ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 22:3

ຖ້າ​ເຊື້ອສາຍ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ​ຜູ້ໃດ​ເປັນມົນທິນ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ ເຂົ້າ​ມາ​ໃກ້​ເຄື່ອງ​ຖວາຍ​ອັນ​ສັກສິດ ທີ່​ປະຊາຊົນ​ອິດສະຣາເອນ​ໄດ້​ນຳ​ມາ​ຖວາຍ​ແກ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ຜູ້ນັ້ນ​ຈະ​ບໍ່ໄດ້​ເຂົ້າ​ມາ​ຮັບໃຊ້​ເຮົາ​ທີ່​ແທ່ນບູຊາ​ຈັກເທື່ອ. ຂໍ້ຄຳສັ່ງ​ທັງໝົດ​ນີ້​ໃຫ້​ປະຕິບັດ​ສືບຕໍ່​ກັນ​ໄປ. ເຮົາ​ແມ່ນ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 22:4

ບໍ່​ໃຫ້​ເຊື້ອສາຍ​ຂອງ​ອາໂຣນ​ຄົນ​ໃດ​ຄົນ​ໜຶ່ງ ທີ່​ເປັນ​ພະຍາດ​ຂີ້ທູດ ຫລື​ຜູ້​ທີ່​ມີ​ສິ່ງ​ໄຫລ​ອອກ​ຈາກ​ຮ່າງກາຍ​ກິນ​ເຄື່ອງ​ຖວາຍ​ອັນ​ສັກສິດ ຈົນກວ່າ​ລາວ​ຈະ​ບໍ່​ເປັນມົນທິນ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ. ປະໂຣຫິດ​ທຸກຄົນ​ກໍ​ເປັນ​ມົນທິນ ຖ້າ​ແຕະຕ້ອງ​ສິ່ງ​ທີ່​ເປັນມົນທິນ​ເຊັ່ນ: ແຕະຕ້ອງ​ຊາກສົບ, ມີ​ນໍ້າກາມ​ທີ່​ໄຫລ​ອອກ,

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 5:17

ຖ້າ​ຜູ້ໃດ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ກະທຳ​ບາບ​ໂດຍ​ບໍ່ຕັ້ງໃຈ ຄື​ຝ່າຝືນ​ຄຳສັ່ງ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຂໍ້ໃດ​ຂໍ້ໜຶ່ງ ລາວ​ມີ​ຄວາມຜິດ​ແລະ​ຕ້ອງ​ຮັບ​ໂທດ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 5:3

ຖ້າ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ແຕະຕ້ອງ​ສິ່ງ​ທີ່​ເປັນ​ມົນທິນ​ຈາກ​ມະນຸດ​ໂດຍ​ບໍ່ຕັ້ງໃຈ ບໍ່​ວ່າ​ໃນ​ກໍລະນີ​ໃດໆ​ກໍຕາມ; ລາວ​ກໍ​ມີ​ຄວາມຜິດ ເມື່ອ​ສຳນຶກ​ໄດ້​ໃນ​ສິ່ງ​ທີ່​ຕົນ​ໄດ້​ກະທຳ​ໄປ​ນັ້ນ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 5:6

ແລະ​ເພື່ອ​ເປັນ​ການ​ໄຖ່​ໂທດ​ສຳລັບ​ບາບ​ນັ້ນ ລາວ​ຕ້ອງ​ນຳ​ແກະແມ່​ຫລື​ແບ້​ແມ່​ໂຕໜຶ່ງ ມາ​ຖວາຍ​ແກ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ. ປະໂຣຫິດ​ຈະ​ເປັນ​ຜູ້​ຖວາຍບູຊາ​ເພື່ອ​ລຶບລ້າງ​ບາບ​ຂອງ​ລາວ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 7:20

ແຕ່​ຖ້າ​ຄົນ​ໃດ​ທີ່​ເປັນມົນທິນ​ກິນ​ຊີ້ນ​ນັ້ນ ລາວ​ຈະ​ບໍ່ໄດ້​ມີ​ຊື່​ວ່າ​ເປັນ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 7:21

ເຊັ່ນດຽວ​ກັນ ຖ້າ​ຜູ້ໃດ​ກິນ​ຊີ້ນ​ທີ່​ຖວາຍ​ນີ້ ຫລັງຈາກ​ຕົນ​ໄດ້​ແຕະຕ້ອງ​ສິ່ງ​ທີ່​ເປັນ​ມົນທິນ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ​ແລ້ວ ບໍ່​ວ່າ​ຈາກ​ຄົນ​ຫລື​ຈາກ​ສັດ​ກໍຕາມ ຜູ້ນັ້ນ​ຈະ​ບໍ່ໄດ້​ມີ​ຊື່​ວ່າ​ເປັນ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ.

ຈົດບັນຊີ 15:30

ແຕ່​ຖ້າ​ບຸກຄົນ​ໃດ ບໍ່​ວ່າ​ຄົນ​ອິດສະຣາເອນ​ໂດຍ​ກຳເນີດ ຫລື​ຄົນ​ຕ່າງດ້າວ​ທີ່​ໄດ້​ມາ​ອາໄສ​ຢູ່​ນຳ​ກໍດີ ຫາກ​ເຮັດ​ບາບ​ໂດຍ​ຕັ້ງໃຈ​ດູໝິ່ນ​ປະໝາດ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ກໍ​ໃຫ້​ລົງໂທດ​ບຸກຄົນ​ນັ້ນ​ໃຫ້​ເຖິງ​ຕາຍ;

ຈົດບັນຊີ 19:14

ຖ້າ​ຫາກ​ມີ​ຄົນໜຶ່ງ​ຕາຍ​ໃນ​ຫໍເຕັນ​ແຫ່ງ​ໜຶ່ງ ທຸກຄົນ​ທີ່​ຢູ່​ໃນ​ຫໍເຕັນ ຫລື​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ທີ່ນັ້ນ ຈະ​ເປັນມົນທິນ​ຢູ່​ເຈັດ​ວັນ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ.

ຈົດບັນຊີ 19:18

ໃນ​ກໍລະນີ​ທຳອິດ ໃຫ້​ຜູ້ໜຶ່ງ​ທີ່​ບໍ່​ເປັນມົນທິນ​ນັ້ນ ເອົາ​ໃບ​ຕົ້ນ​ຫູສົບ​ມັດ​ໜຶ່ງ ຈຸ່ມ​ລົງ​ໃນ​ນໍ້າ​ແລະ​ຊິດ​ໃສ່​ຜ້າເຕັນ, ໃສ່​ທຸກໆ​ສິ່ງ ແລະ​ໃສ່​ຄົນ​ທີ່​ຢູ່​ໃນ​ຫໍເຕັນ. ໃນ​ກໍລະນີ​ທີ​ສອງ ໃຫ້​ຜູ້ໜຶ່ງ​ທີ່​ບໍ່​ເປັນ​ມົນທິນ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ ເອົາ​ນໍ້າ​ຊິດ​ໃສ່​ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ຈັບບາຍ​ກະດູກ​ຄົນ ຫລື​ຊາກສົບ​ຄົນຕາຍ ຫລື​ຂຸມຝັງສົບ.

ຈົດບັນຊີ 19:19

ໃນ​ວັນ​ທີ​ສາມ ແລະ​ວັນ​ທີ​ເຈັດ​ໃຫ້​ບຸກຄົນ​ຜູ້​ທີ່​ບໍ່​ເປັນ​ມົນທິນ​ຊິດ​ນໍ້າ​ໃສ່​ຜູ້​ເປັນ​ມົນທິນ. ໃນ​ວັນ​ທີ​ເຈັດ​ໃຫ້​ລາວ​ຊຳລະ​ບຸກຄົນ​ນັ້ນ ຄື​ຜູ້​ທີ່​ຫລັງຈາກ​ຊັກ​ເຄື່ອງນຸ່ງ ແລະ​ອາບນໍ້າ​ແລ້ວ ບໍ່​ເປັນ​ມົນທິນ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ​ເມື່ອ​ຕາເວັນ​ຕົກ​ດິນ.

ຈົດບັນຊີ 19:20

ຄົນໃດ​ທີ່​ເປັນ​ມົນທິນ ແລະ​ບໍ່ໄດ້​ຊຳລະ​ຕົນເອງ​ກໍ​ຍັງ​ເປັນມົນທິນ​ຢູ່ ເພາະ​ລາວ​ບໍ່ໄດ້​ໃຊ້​ນໍ້າ​ຊຳລະ​ຕົນເອງ. ລາວ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຫໍເຕັນ​ສັກສິດ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ເປັນ​ມົນທິນ ແລະ​ຈະ​ບໍ່ໄດ້​ເປັນ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ.

ຈົດບັນຊີ 19:9

ແລ້ວ​ໃຫ້​ຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ທີ່​ບໍ່​ເປັນ​ມົນທິນ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ​ໄປ​ເກັບ​ເອົາ​ຂີ້ເຖົ່າ​ຂອງ​ງົວແມ່ ແລ້ວ​ເອົາ​ໄປ​ວາງ​ຮັກສາ​ໄວ້​ໃນ​ບ່ອນ​ທີ່​ສະອາດ​ນອກ​ຄ້າຍ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ ເພື່ອ​ຊຸມຊົນ​ອິດສະຣາເອນ​ຈະ​ໄດ້​ເອົາ​ມາ​ໃຊ້​ເປັນ​ນໍ້າ​ຊຳລະ​ມົນທິນ​ເພື່ອ​ລົບລ້າງ​ບາບ.

ຈົດບັນຊີ 8:7

ຕາມ​ພິທີ​ການ​ດັ່ງນີ້: ໃຫ້​ໃຊ້​ນໍ້າ​ຊຳລະ​ຊິດ​ໃສ່​ພວກເຂົາ, ໃຫ້​ພວກເຂົາ​ແຖ​ຂົນ​ຕາມ​ຕົນຕົວ ແລະ​ຊັກ​ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ​ຂອງ​ພວກເຂົາ. ແລ້ວ​ກໍ​ຈະ​ຖືວ່າ​ພວກເຂົາ​ບໍ່​ເປັນ​ມົນທິນ.

ຈົດບັນຊີ 9:13

ແຕ່​ຖ້າ​ຜູ້ໃດ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ຫາກ​ບໍ່​ເປັນມົນທິນ​ແລະ​ບໍ່ໄດ້​ເດີນທາງ​ໄກ, ຜູ້​ນັ້ນ​ບໍ່ໄດ້​ຖື​ປັດສະຄາ, ກໍ​ຢ່າ​ຖື​ລາວ​ວ່າ​ເປັນ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ເຮົາ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ ເພາະ​ລາວ​ບໍ່ໄດ້​ຖວາຍ​ເຄື່ອງ​ບູຊາ​ແກ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຕາມ​ກຳນົດ​ທີ່​ໄດ້​ຖືກ​ວາງ​ໄວ້. ລາວ​ຕ້ອງ​ຮັບ​ຜົນ​ບາບກຳ​ທີ່​ຕົນ​ໄດ້​ກະທຳ​ນັ້ນ.

ໂຢຮັນ 8:24

ດ້ວຍເຫດນີ້ ເຮົາ​ຈຶ່ງ​ບອກ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ​ວ່າ, ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ຕາຍ​ໃນ​ບາບກຳ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ ເພາະວ່າ​ຖ້າ​ພວກເຈົ້າ​ບໍ່ໄດ້​ເຊື່ອ​ວ່າ ‘ເຮົາ​ເປັນ​ຜູ້​ທີ່​ເຮົາ​ເປັນ’ ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ຕາຍ​ໃນ​ບາບກຳ​ຂອງຕົນ.”

ເຮັບເຣີ 10:29

ພວກເຈົ້າ​ຈົ່ງ​ຄິດ​ເບິ່ງ​ວ່າ ຄົນ​ທີ່​ຢຽບຢໍ່າ​ພຣະບຸດ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ ແລະ​ຖື​ພຣະ​ໂລຫິດ​ແຫ່ງ​ພັນທະສັນຍາ ຊຶ່ງ​ຊຳລະ​ຕົວ​ໃຫ້​ບໍຣິສຸດ​ວ່າ​ເປັນ​ສິ່ງ​ຊົ່ວຊ້າ ກັບ​ທັງ​ປະໝາດ​ພຣະວິນຍານ​ຜູ້​ຊົງ​ພຣະຄຸນ​ນັ້ນ ຄວນ​ຈະ​ຖືກ​ລົງໂທດ​ຫລາຍກວ່າ​ຄົນ​ເຫຼົ່ານັ້ນ​ຈັກ​ເທົ່າ​ໃດ?

ເຮັບເຣີ 9:10

ເພາະ​ເປັນ​ເລື່ອງ​ຂອງ​ກິນ ຂອງ​ດື່ມ ແລະ​ພິທີ​ຊຳລະ​ລ້າງ​ຕ່າງໆ​ເທົ່ານັ້ນ ເປັນ​ພິທີ​ສຳລັບ​ການ​ປະຕິບັດ​ທາງ​ກາຍ ທີ່​ໄດ້​ຊົງ​ບັນຍັດ​ໄວ້ ຈົນກວ່າ​ຈະ​ໄດ້​ຊົງ​ປ່ຽນແປງ​ໃໝ່.

ພຣະນິມິດ 21:8

ສ່ວນ​ຄົນ​ຂີ້ຢ້ານ, ຄົນ​ທໍລະຍົດ, ຄົນ​ປະພຶດ​ໃນ​ສິ່ງ​ທີ່​ໜ້າກຽດ​ໜ້າຊັງ, ຜູ້ຂ້າຄົນ, ຄົນ​ປະພຶດ​ຜິດ​ສິນທຳ​ທາງ​ເພດ, ຄົນ​ໃຊ້​ເວດມົນ​ຄາຖາ, ຄົນ​ຂາບໄຫວ້​ຮູບເຄົາຣົບ ແລະ​ຄົນ​ຂີ້ຕົວະ​ທຸກຄົນ​ນັ້ນ ມໍຣະດົກ​ຂອງ​ຄົນ​ເຫຼົ່ານັ້ນ ແມ່ນ​ບຶງໄຟ​ທີ່​ໄໝ້​ຢູ່​ປົນ​ກັບ​ມາດ ຊຶ່ງ​ເປັນ​ຄວາມຕາຍ​ຄັ້ງ​ທີ​ສອງ.”

ພຣະນິມິດ 22:11

ຜູ້ໃດ​ທີ່​ເຮັດ​ຊົ່ວ ກໍ​ໃຫ້​ເຮັດ​ຊົ່ວ​ຕໍ່ໄປ, ຜູ້ໃດ​ທີ່​ເປັນ​ຄົນຊົ່ວຊ້າ ກໍ​ໃຫ້​ເປັນ​ຄົນຊົ່ວຊ້າ​ຕໍ່ໄປ, ຜູ້ໃດ​ທີ່​ເປັນ​ຄົນ​ຊອບທຳ ກໍ​ໃຫ້​ເຮັດ​ການ​ຊອບທຳ​ຕໍ່ໄປ ແລະ​ຜູ້ໃດ​ທີ່​ເປັນ​ຄົນ​ບໍຣິສຸດ ກໍ​ໃຫ້​ເປັນ​ຄົນ​ບໍຣິສຸດ​ຕໍ່ໄປ.”

ພຣະນິມິດ 22:15

ສ່ວນ​ຝູງ​ໝາ​ກັບ​ຄົນ​ໃຊ້​ເວດມົນ​ຄາຖາ, ຄົນ​ລ່ວງ​ຜິດ​ສິນທຳ​ທາງ​ເພດ, ຄົນ​ຄາດຕະກອນ, ຄົນ​ຂາບໄຫວ້​ຮູບເຄົາຣົບ ແລະ​ຄົນ​ຂີ້ຕົວະ​ຈະ​ຢູ່​ພາຍ​ນອກ.