ຈົດບັນຊີ 16:13 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹³ ທ່ານ​ໄດ້​ນຳ​ພວກເຮົາ​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ດິນແດນ​ທີ່​ອຸດົມສົມບູນ​ໃນ​ປະເທດ​ເອຢິບ ເພື່ອ​ຈະ​ຂ້າ​ພວກເຮົາ​ໃນ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ​ນີ້​ຍັງ​ບໍ່​ພໍ​ບໍ? ທ່ານ​ຍັງ​ຈະ​ມາ​ຕັ້ງ​ຕົວ​ເປັນ​ນາຍ​ເໜືອ​ຫົວ​ເຮົາ​ອີກ​ບໍ?

ຈົດບັນຊີ 16:13 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ອົບພະຍົບ 1:11

ດັ່ງນັ້ນ ຊາວ​ເອຢິບ​ຈຶ່ງ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ຄົນ​ຄຸມ​ດູແລ​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ ໃຫ້​ເຮັດ​ວຽກ​ໜັກ​ຈົນ​ໝົດ​ເຮື່ອແຮງ ແລະ​ໝົດ​ກຳລັງໃຈ ພວກເຂົາ​ໄດ້​ສ້າງ​ເມືອງ​ປີທົມ​ແລະ​ເມືອງ​ຣາມາເຊັດ ເພື່ອ​ເປັນ​ສາງ​ໄວ້​ເຂົ້າ​ຂອງ​ກະສັດ​ຟາໂຣ.

ອົບພະຍົບ 1:22

ແຕ່​ກະສັດ​ຟາໂຣ​ກໍໄດ້​ສັ່ງ​ປະຊາຊົນ​ຂອງຕົນ​ວ່າ, “ລູກ​ຜູ້ຊາຍ​ທຸກໆ​ຄົນ​ຂອງ​ຊາວ​ເຮັບເຣີ​ທີ່​ເກີດ​ໃໝ່ ໃຫ້​ຖິ້ມ​ລົງ​ໃນ​ແມ່ນໍ້ານິນ, ແຕ່​ລູກ​ຜູ້ຍິງ​ຈົ່ງ​ປະ​ໄວ້​ໃຫ້​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່.”

ອົບພະຍົບ 16:3

ພວກເຂົາ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ພວກເຮົາ​ຢາກ​ໃຫ້​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຂ້າ​ພວກເຮົາ​ຖິ້ມ​ຢູ່​ປະເທດ​ເອຢິບ ບ່ອນ​ທີ່​ພວກເຮົາ​ໄດ້​ກິນ​ເຂົ້າ​ປາ​ອາຫານ​ເຕັມອີ່ມ​ພຸ້ນ​ສາ! ແຕ່​ທ່ານ​ຊໍ້າພັດ​ນຳ​ພວກເຮົາ​ມາ​ອຶດ​ຕາຍ​ຢູ່​ໃນ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ​ນີ້.”

ອົບພະຍົບ 17:3

ແຕ່​ປະຊາຊົນ​ຫິວນໍ້າ​ຫລາຍ​ຈຶ່ງ​ສືບຕໍ່​ຈົ່ມຮ້າຍ​ໂມເຊ ໂດຍ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ເປັນຫຍັງ​ທ່ານ​ຈຶ່ງ​ນຳ​ພວກເຮົາ​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ປະເທດ​ເອຢິບ ເພື່ອ​ໃຫ້​ພວກເຮົາ​ກັບ​ລູກຫລານ ແລະ​ຝູງສັດ​ຕາຍ​ຫິວນໍ້າ​ຊັ້ນບໍ?”

ອົບພະຍົບ 2:14

ຄົນ​ນັ້ນ​ຕອບ​ວ່າ, “ໃຜ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ເປັນ​ນາຍ​ຕັດສິນ​ຄວາມ​ພວກຂ້ອຍ? ເຈົ້າ​ຈະ​ຂ້າ​ຂ້ອຍ​ເໝືອນ​ໄດ້​ຂ້າ​ຄົນ​ເອຢິບ​ຜູ້ນັ້ນ​ບໍ?” ໂມເຊ​ຕົກໃຈ​ແຮງຫລາຍ​ພ້ອມ​ທັງ​ຄິດ​ໃນ​ໃຈ​ວ່າ, “ມີ​ຜູ້​ຮູ້ເຫັນ​ສິ່ງ​ທີ່​ເຮົາ​ໄດ້​ກະທຳ​ນັ້ນ​ແລ້ວ.”

ອົບພະຍົບ 2:23

ຕໍ່ມາ​ອີກ​ຫລາຍປີ ກະສັດ​ຟາໂຣ​ແຫ່ງ​ປະເທດ​ເອຢິບ​ກໍໄດ້​ຕາຍໄປ, ແຕ່​ເພາະ​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ​ຍັງ​ຕົກ​ເປັນ​ທາດຮັບໃຊ້​ຢູ່ ພວກເຂົາ​ຈຶ່ງ​ຮ້ອງໄຫ້​ຄວນຄາງ​ແລະ​ຮ້ອງ​ຫາ​ຜູ້​ຊ່ວຍເຫລືອ. ສຽງ​ຂໍຮ້ອງ​ຂອງ​ພວກເຂົາ​ໄດ້​ດັງ​ຂຶ້ນ​ໄປ​ເຖິງ​ພຣະເຈົ້າ.

ເອເຊກຽນ 34:18

ມີ​ບາງ​ໂຕ​ໃນ​ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ບໍ່​ພໍໃຈ​ກິນ​ຫຍ້າ​ຢ່າງດີ​ທີ່ສຸດ; ພວກເຈົ້າ​ຢຽບຢໍ່າ​ຫຍ້າ​ທີ່​ຕົນ​ບໍ່​ກິນ ພວກເຈົ້າ​ດື່ມ​ນໍ້າໄສ ແລ້ວ​ກໍ​ກວນ​ນໍ້າ​ທີ່​ຍັງເຫລືອ​ໃຫ້​ຂຸ່ນ

ຈົດບັນຊີ 11:20

ແຕ່​ຈະ​ມີ​ກິນ​ໜຶ່ງ​ເດືອນ​ເຕັມ ຈົນ​ມັນ​ລົ້ນ​ອອກ​ມາ​ທາງ​ຮູ​ດັງ ຈົນ​ພວກເຈົ້າ​ເບື່ອໜ່າຍ​ມັນ. ເລື່ອງ​ນີ້​ຈະ​ເກີດຂຶ້ນ​ເພາະວ່າ​ພວກເຈົ້າ​ບໍ່ໄດ້​ຍອມ​ຮັບ​ເອົາ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ອົງ​ທີ່​ໄດ້​ສະຖິດ​ຢູ່​ທີ່​ນີ້​ທ່າມກາງ​ພວກເຈົ້າ ແລະ​ພວກເຈົ້າ​ຍັງ​ໄດ້​ຈົ່ມ​ຕໍ່ວ່າ​ຕໍ່ຂານ​ໃສ່​ພຣະອົງ​ວ່າ ພວກເຈົ້າ​ບໍ່ຄວນ​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ປະເທດ​ເອຢິບ​ກໍດີກວ່າ.”’

ຈົດບັນຊີ 11:4

ມີ​ພວກ​ຄົນ​ມັກໂລບ​ບາງຄົນ​ໄດ້​ເດີນທາງ​ໄປ​ກັບ​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ. ພວກເຂົາ​ຢາກ​ກິນ​ຊີ້ນ​ຫລາຍ​ທີ່ສຸດ ແລະ​ແມ່ນແຕ່​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ​ເອງ​ກໍໄດ້​ເລີ່ມ​ຕໍ່ວ່າ​ຕໍ່ຂານ​ວ່າ, “ພວກເຮົາ​ຢາກ​ກິນ​ຊີ້ນ​ເຫລືອເກີນ

ຈົດບັນຊີ 11:5

ຢູ່​ໃນ​ປະເທດ​ເອຢິບ ພວກເຮົາ​ເຄີຍ​ກິນ​ປາ​ຕາມ​ຄວາມ​ຕ້ອງການ​ໂດຍ​ບໍ່​ຕ້ອງ​ຊື້. ພວກເຮົາ​ຄິດຮອດ​ໝາກແຕງ, ໝາກໂມ, ຜັກຫອມແປ້ນ, ຜັກບົ່ວ ແລະ​ຜັກທຽມ​ເດ

ຈົດບັນຊີ 13:27

ພວກເຂົາ​ໄດ້​ບອກ​ໂມເຊ​ວ່າ, “ພວກເຮົາ​ໄດ້​ສຳຫລວດ​ເບິ່ງ​ດິນແດນ​ແລ້ວ ແລະ​ເຫັນ​ວ່າ​ເປັນ​ດິນແດນ​ທີ່​ອຸດົມ​ແລະ​ຮັ່ງມີ; ນີ້​ເດ ໝາກໄມ້​ບາງ​ຊະນິດ​ຈາກ​ທີ່​ນັ້ນ.

ຈົດບັນຊີ 14:2

ພວກເຂົາ​ຈົ່ມຮ້າຍ​ໃສ່​ໂມເຊ​ແລະ​ອາໂຣນ​ວ່າ, “ຕາຍ​ຢູ່​ທີ່​ປະເທດ​ເອຢິບ ຫລື​ຢູ່​ທີ່​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ​ກໍ​ຍັງ​ດີກວ່າ

ຈົດບັນຊີ 14:3

ເປັນຫຍັງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຈຶ່ງ​ຈະ​ນຳ​ພວກເຮົາ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ດິນແດນ​ນັ້ນ? ພວກເຮົາ​ຈະ​ຖືກ​ຂ້າ​ໃນ​ສະໜາມຮົບ ແລະ​ບັນດາ​ລູກ​ເມຍ​ຂອງ​ພວກເຮົາ​ກໍ​ຈະ​ຖືກ​ຈັບ​ໄປ. ພວກເຮົາ​ກັບຄືນ​ໄປ​ເອຢິບ​ບໍ່​ດີກວ່າ​ບໍ?”

ຈົດບັນຊີ 16:12

ຕໍ່ມາ ໂມເຊ​ໃຫ້​ຄົນ​ໄປ​ຕາມ​ດາທານ ແລະ​ອາບີຣາມ​ລູກຊາຍ​ຂອງ​ເອລີອາບ​ມາ ແຕ່​ພວກເຂົາ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ພວກເຮົາ​ບໍ່​ໄປ!

ລູກາ 19:14

ແຕ່​ປະຊາຊົນ​ໃນ​ບ້ານ​ເມືອງ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ຊັງ​ເພິ່ນ ຈຶ່ງ​ໃຊ້​ຄະນະ​ຜູ້​ຕາງໜ້າ​ໄປ​ຫາ​ເພິ່ນ ເພື່ອ​ບອກ​ວ່າ, ‘ພວກເຮົາ​ບໍ່​ຕ້ອງການ​ຊາຍ​ຄົນ​ນີ້ ໃຫ້​ເປັນ​ຜູ້ປົກຄອງ​ຂອງ​ພວກເຮົາ.’

ກິດຈະການ 7:35

ໂມເຊ​ຜູ້​ນີ້​ແຫຼະ ທີ່​ປະຊາຊົນ​ອິດສະຣາເອນ​ປະຕິເສດ​ໂດຍ​ຖາມ​ວ່າ, ‘ຜູ້ໃດ​ຕັ້ງ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ເປັນ​ຜູ້​ປົກຄອງ ແລະ​ຕັດສິນ​ພວກເຮົາ?’ ເພິ່ນ​ແມ່ນ​ຜູ້​ທີ່​ພຣະເຈົ້າ​ໄດ້​ໃຊ້​ໄປ​ເປັນ​ຜູ້ປົກຄອງ​ແລະ​ຊ່ວຍ​ກອບກູ້​ເອົາ​ພວກເຂົາ ໂດຍ​ມີ​ເທວະດາ​ຕົນ​ທີ່​ໄດ້​ປາກົດ​ແກ່​ເພິ່ນ ທີ່​ພຸ່ມໄມ້​ມີ​ແປວໄຟ​ລຸກ​ນັ້ນ​ເປັນ​ຜູ້​ຊ່ວຍເຫລືອ.