ມີກາ 1:8 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

⁸ ແລ້ວ​ມີກາ​ກໍໄດ້​ກ່າວ​ວ່າ, “ຍ້ອນ​ເຫດການ​ເຫຼົ່ານີ້​ແຫຼະ ຂ້ອຍ​ຈຶ່ງ​ໂສກເສົ້າ​ແລະ​ຄໍ່າຄວນ. ເພື່ອ​ສະແດງ​ເຖິງ​ຄວາມທຸກໃຈ, ຂ້ອຍ​ຈະ​ຍ່າງ​ໄປ​ຕີນ​ເປົ່າ​ແລະ​ເປືອຍຕົວ. ຂ້ອຍ​ຈະ​ຫອນ​ເໝືອນ​ດັ່ງ​ໝາປ່າ ແລະ​ອືດຄາງ​ເໝືອນ​ດັ່ງ​ນົກ​ກະຈອກເທດ.

ມີກາ 1:8 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

2 ກະສັດ 18:13

ໃນ​ຣາຊການ​ປີ​ທີ​ສິບສີ່ ຂອງ​ກະສັດ​ເຮເຊກີຢາ; ເຈົ້າ​ເຊັນນາເກຣິບ ກະສັດ​ແຫ່ງ​ອັດຊີເຣຍ​ໄດ້​ໂຈມຕີ​ປ້ອມ​ປ້ອງກັນ​ເມືອງ​ຕ່າງໆ​ໃນ​ອານາຈັກ​ຢູດາຍ ແລະ​ຢຶດເອົາ​ເມືອງ​ໄດ້.

ເອສະເທີ 4:1

ເມື່ອ​ມໍເດໄກ​ໄດ້​ຮູ້​ເຖິງ​ເລື່ອງ​ທັງໝົດ​ນັ້ນ​ແລ້ວ ລາວ​ກໍ​ຈີກ​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ຂອງຕົນ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຂົມຂື່ນ​ໃຈ. ແລ້ວ​ລາວ​ກໍ​ນຸ່ງເຄື່ອງ​ທີ່​ເຮັດ​ດ້ວຍ​ຜ້າ​ກະສອບເຂົ້າ, ເອົາ​ຂີ້ເຖົ່າ​ໂຮຍ​ໃສ່​ຫົວ ແລະ​ຍ່າງ​ຜ່ານ​ເມືອງ​ໄປ ທັງ​ຄໍ່າຄວນ​ດ້ວຍ​ສຽງດັງ ແລະ​ຢ່າງ​ຂົມຂື່ນ

ພຣະທຳ​ໂຢບ 30:29

ສຽງ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ໂສກເສົ້າ​ທັງ​ໂດດດ່ຽວ​ປ່ຽວໃຈ ດັ່ງ​ສຽງ​ໝາໄນ​ແລະ​ສຽງ​ນົກ​ກະຈອກເທດ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 102:6

ຂ້ານ້ອຍ​ຄື​ນົກ​ປ່າ​ໃນ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ ດັ່ງ​ນົກ​ເຄົ້າ​ໃນ​ບ່ອນ​ຮົກຮ້າງ​ເພພັງ​ນັ້ນ.

ເອຊາຢາ 13:21

ມັນ​ຈະ​ເປັນ​ບ່ອນ​ເປົ່າປ່ຽວ​ທີ່​ສັດປ່າ​ອາໄສ​ແລະ​ໂຕ​ເຈຍ​ເຮັດ​ຮັງ​ຢູ່. ນົກ​ກະຈອກເທດ​ຈະ​ຢູ່​ທີ່​ນັ້ນ ແລະ​ແບ້​ປ່າ​ກໍ​ຈະ​ກະໂດດ​ເຕັ້ນ​ໄປມາ​ຕາມ​ບ່ອນ​ຮົກຮ້າງ​ເພພັງ.

ເອຊາຢາ 13:22

ຫໍຄອຍ​ກັບ​ຜາສາດ​ຣາຊວັງ​ຕ່າງໆ​ຈະ​ມີ​ສຽງດັງ​ກ້ອງ​ຂອງ​ໝາປ່າ​ແລະ​ໝາໄນ. ເວລາ​ຂອງ​ນະຄອນ​ບາບີໂລນ​ໄດ້​ມາຮອດ​ສາ​ແລ້ວ ມື້​ຂອງ​ນະຄອນ​ບາບີໂລນ​ກຳລັງ​ຈະ​ຈົບສິ້ນ​ລົງ​ແລ້ວ.”

ເອຊາຢາ 16:9

ບັດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າ​ຮ້ອງໄຫ້​ເພື່ອ​ຕົ້ນອະງຸ່ນ​ຂອງ​ເມືອງ​ສິບມາ ເໝືອນ​ດັ່ງ​ຮ້ອງໄຫ້​ເພື່ອ​ເມືອງ​ຢາເຊ. ນໍ້າຕາ​ຂອງ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ຫລັ່ງໄຫລ ເຖິງ​ເມືອງ​ເຮັດຊະໂບນ​ແລະ​ເມືອງ​ເອເລອາເລ ຍ້ອນ​ທີ່​ນັ້ນ​ບໍ່ມີ​ການ​ເກັບກ່ຽວ​ພໍ​ເຮັດ​ໃຫ້​ປະຊາຊົນ​ເບີກບານ​ໃຈ​ເລີຍ.

ເອຊາຢາ 21:3

ສິ່ງ​ທີ່​ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ເຫັນ ແລະ​ໄດ້ຍິນ​ໃນ​ນິມິດ​ນັ້ນ ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້າພະເຈົ້າ​ຢ້ານກົວ​ເຕັມທີ ແລະ​ເຈັບປວດ​ເໝືອນ​ຜູ້ຍິງ​ຄອດ​ລູກ.

ເອຊາຢາ 22:4

ບັດນີ້ ຈົ່ງ​ປ່ອຍ​ໃຫ້​ຂ້າພະເຈົ້າ​ຮ້ອງໄຫ້​ຢ່າງ​ຂົມຂື່ນ ເຖິງ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ທຸກຄົນ​ທີ່​ໄດ້​ຕາຍໄປ​ນັ້ນ. ຢ່າ​ພະຍາຍາມ​ເລົ້າໂລມ​ໃຈ​ຂ້າພະເຈົ້າ.

ເອຊາຢາ 32:11

ພວກເຈົ້າ​ໃຊ້​ຊີວິດ​ຢູ່​ຢ່າງ​ສຸກ​ສະບາຍ ບໍ່ມີ​ຄວາມ​ວິຕົກ​ກັງວົນ​ຫຍັງ​ເລີຍ; ແຕ່​ບັດນີ້ ຈົ່ງ​ຢ້ານກົວ​ຈົນສັ່ນເຊັ່ນ​ສາ​ເຖີດ ຈົ່ງ​ແກ້​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ອອກ ແລະ​ເອົາ​ຜ້າ​ຂາດ​ມັດ​ແອວ​ໄວ້.

ເຢເຣມີຢາ 4:19

ຄວາມ​ເຈັບປວດ ຂ້ານ້ອຍ​ທົນ​ຕໍ່ໄປ​ບໍ່ໄຫວ ຈິດໃຈ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ເຕັ້ນ​ແຮງ​ກຳລັງ​ຈະ​ແຕກ​ຢູ່​ແລ້ວ ຂ້ານ້ອຍ​ມິດງຽບ​ຢູ່​ບໍ່ໄດ້​ອີກ​ຕໍ່ໄປ ຂ້ານ້ອຍ​ໄດ້ຍິນ​ສຽງ​ແກ​ແລະ​ສຽງ​ຮ້ອງ​ການ​ສູ້ຮົບ.

ເຢເຣມີຢາ 9:1

“ຂ້ານ້ອຍ​ຢາກ​ໃຫ້​ຫົວ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ ເປັນ​ບໍ່​ນໍ້າພຸ​ບໍ່​ໜຶ່ງ​ເດ ແລະ​ຕາ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ກໍ​ຄືກັນ ເປັນ​ນໍ້າພຸ​ແຫ່ງ​ນໍ້າຕາ​ດ້ວຍ ເພື່ອ​ວ່າ​ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ຮ້ອງໄຫ້​ທັງເວັນ​ທັງຄືນ ໃຫ້​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ທີ່​ໄດ້​ຖືກ​ສັງຫານ​ຖິ້ມ.

ເຢເຣມີຢາ 9:10

ຂ້ານ້ອຍ​ກ່າວ​ວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ໄວ້ທຸກ​ໃຫ້​ໜ່ວຍ​ພູເຂົາ ແລະ​ຮ້ອງໄຫ້​ຮໍ່າໄຮ​ໃຫ້​ທົ່ງຫຍ້າ​ດ້ວຍ ເພາະ​ມັນ​ໄດ້​ຫ່ຽວແຫ້ງ ແລະ​ຕາຍໄປ​ໝົດ ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ທ່ອງທ່ຽວ​ໄປ​ຕາມ​ບ່ອນ​ທີ່​ກ່າວ​ນັ້ນ. ບໍ່ໄດ້ຍິນ​ສຽງ​ຝູງ​ສັດລ້ຽງ​ຮ້ອງ​ຕໍ່ໄປ​ອີກ​ເລີຍ ຝູງນົກ​ແລະ​ສັດປ່າ​ປົບໜີໄປ​ໝົດ​ສາ​ແລ້ວ.”

ເຢເຣມີຢາ 9:19

ຈົ່ງ​ຟັງ​ສຽງ​ຮ້ອງໄຫ້​ທີ່​ເທິງ​ພູເຂົາ​ຊີໂອນ​ວ່າ, “ພວກເຮົາ​ຖືກ​ອັບອາຍ​ທີ່ສຸດ ໄພພິບັດ​ມາຮອດ ພວກເຮົາ​ຈຳ​ຕ້ອງ​ໜີ​ຈາກ​ດິນແດນ​ຂອງ​ພວກເຮົາ​ໄປ ບ້ານເຮືອນ​ຂອງ​ພວກເຮົາ​ກໍ​ຖືກ​ທຳລາຍ​ລົງ​ກ້ຽງ.”

ເອເຊກຽນ 32:18

“ມະນຸດ​ເອີຍ ຈົ່ງ​ໄວ້ທຸກ​ໃຫ້​ປະຊາຊົນ​ທັງໝົດ​ຂອງ​ປະເທດ​ເອຢິບ. ຈົ່ງ​ສົ່ງ​ພວກເຂົາ​ລົງ​ໄປ​ກັບ​ຊົນຊາດ​ອື່ນໆ​ທີ່​ມີ​ອຳນາດ​ສູ່​ແດນ​ມໍຣະນາ.

ມີກາ 2:4

ເມື່ອ​ເວລາ​ນັ້ນ​ມາ​ເຖິງ ຄົນ​ຈະ​ເອົາ​ເລື່ອງ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ​ຂຶ້ນ​ມາ​ກ່າວ​ເປັນ​ຕົວຢ່າງ​ໃນ​ຄາວ​ຖືກ​ໄພພິບັດ ແລະ​ພວກເຂົາ​ກໍ​ຈະ​ຮ້ອງເພງ ເຖິງ​ປະສົບການ​ອັນ​ຂົມຂື່ນ​ນັ້ນ​ວ່າ: ‘ພວກເຮົາ​ໄດ້​ຖືກ​ທຳລາຍ​ໃຫ້​ພັງ​ພິນາດ​ໄປ​ຈົນ​ໝົດ ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ຢຶດ​ດິນແດນ​ຂອງ​ພວກເຮົາ​ໄປ​ແລ້ວ ແລະ​ໄດ້​ມອບ​ດິນແດນ​ນັ້ນ​ໃຫ້​ແກ່​ຄົນອື່ນ​ເສຍ ຄື​ບັນດາ​ສັດຕູ​ທີ່​ໄດ້​ຈັບ​ເອົາ​ພວກເຮົາ​ໄປ​ນັ້ນ.”’

1 ຊາມູເອນ 19:24

ເພິ່ນ​ແກ້​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ອອກ, ຟ້ອນລຳ ແລະ​ຮ້ອງໂຮ​ຢູ່​ຕໍ່ໜ້າ​ຊາມູເອນ. ແລ້ວ​ເພິ່ນ​ກໍ​ນອນ​ເປືອຍກາຍ​ຢູ່​ຕະຫລອດ​ວັນ​ຕະຫລອດ​ຄືນ. (ຄົນ​ຈຶ່ງ​ເວົ້າ​ຊ່າລື​ກັນ​ໄປ​ວ່າ, “ໂຊນ​ໄດ້​ກາຍເປັນ​ຜູ້ທຳນວາຍ​ແລ້ວ​ຫລື​ນີ້?”)