ລະບຽບ^ພວກເລວີ 8:17 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹⁷ ແລ້ວ​ເພິ່ນ​ກໍ​ເອົາ​ສ່ວນ​ທີ່​ເຫຼືອ​ຂອງ​ງົວເຖິກ​ໂຕ​ນັ້ນ​ເຊັ່ນ: ໜັງ, ຊີ້ນ, ແລະ​ເຄື່ອງໃນ​ໄສ້​ພຸງ​ໄປ​ເຜົາ​ທີ່​ນອກ​ຄ້າຍ ຕາມ​ທີ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໂມເຊ​ໄວ້​ທຸກປະການ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 8:17 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ອົບພະຍົບ 29:14

ສ່ວນ​ຊີ້ນ, ໜັງ ແລະ​ໄສ້​ພຸງ​ໃຫ້​ເຜົາ​ຢູ່​ນອກ​ຄ້າຍ. ອັນ​ນີ້​ແມ່ນ​ການ​ຖວາຍບູຊາ ເພື່ອ​ລຶບລ້າງ​ບາບ​ຂອງ​ພວກ​ປະໂຣຫິດ.

ເອເຊກຽນ 43:21

ໃຫ້​ເຈົ້າ​ເອົາ​ງົວເຖິກ​ທີ່​ໄດ້​ຖວາຍບູຊາ​ເພື່ອ​ລຶບລ້າງ​ບາບ​ໄປ​ເຜົາ​ໃນ​ບ່ອນ​ທີ່​ໄດ້​ຈັດ​ໄວ້​ໃຫ້ ທີ່​ທາງນອກ​ຂອງ​ພຣະວິຫານ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 16:27

ສ່ວນ​ງົວເຖິກ​ກັບ​ແບ້ເຖິກ​ນັ້ນ​ແມ່ນ​ຂ້າ​ຖວາຍ​ລຶບລ້າງ​ບາບ ໂດຍ​ນຳ​ເລືອດ​ສັດ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ບ່ອນ​ສັກສິດ​ເພື່ອ​ການ​ຍົກ​ບາບ ຈະ​ຕ້ອງ​ຖືກ​ນຳ​ອອກ​ໄປ​ເຜົາ​ຂ້າງ​ນອກ​ພ້ອມ​ທັງ​ໜັງ, ຊີ້ນ ແລະ​ເຄື່ອງໃນ​ໄສ້​ພຸງ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 4:21

ຕໍ່ມາ ເພິ່ນ​ຈະ​ເອົາ​ງົວ​ທີ່​ໄດ້​ຄົວ​ແລ້ວ​ທັງ​ໂຕ​ນັ້ນ ຫາມ​ອອກ​ໄປ​ເຜົາ​ນອກ​ຄ້າຍ ເໝືອນ​ດັ່ງ​ເຜົາ​ງົວ​ທີ່​ໄດ້​ຖວາຍ​ເພື່ອ​ລຶບລ້າງ​ບາບ​ຂອງຕົນ. ອັນ​ນີ້​ແມ່ນ​ການ​ຖວາຍ ເພື່ອ​ລຶບລ້າງ​ບາບ​ຂອງ​ຊຸມຊົນ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 6:30

ແຕ່​ເຄື່ອງ​ບູຊາ​ໄຖ່​ບາບ​ທີ່​ໄດ້ນຳ​ເອົາ​ເລືອດ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ຫໍເຕັນ​ບ່ອນ​ຊຸມນຸມ​ໃນ​ສະຖານທີ່​ສັກສິດ​ແລ້ວ ຢ່າ​ໄດ້​ກິນ​ຊີ້ນ​ສັດ​ນັ້ນ​ແຕ່​ໃຫ້​ເຜົາ​ໄຟ​ເສຍ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 9:11

ແຕ່​ລາວ​ໄດ້​ເຜົາ​ຊີ້ນ​ແລະ​ໜັງ​ຢູ່​ນອກຄ້າຍ.

ຄາລາເຕຍ 3:13

ພຣະຄຣິດ​ໄດ້​ຊົງ​ໄຖ່​ພວກເຮົາ ໃຫ້​ພົ້ນ​ຈາກ​ການ​ສາບແຊ່ງ​ຂອງ​ກົດບັນຍັດ ໂດຍ​ການ​ທີ່​ພຣະອົງ​ຊົງ​ຍອມ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ​ແທນ​ພວກເຮົາ (ເພາະ​ພຣະຄຳພີ​ຂຽນ​ໄວ້​ວ່າ, “ທຸກຄົນ​ທີ່​ຖືກ​ແຂວນ​ໄວ້​ທີ່​ຕົ້ນໄມ້ ກໍ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ​ແລ້ວ.”)