18 ຢາຮາດ, ເກເດໂມດ, ເມຟາອາດ,
ປະຊາຊົນແຫ່ງເມືອງເຮັດຊະໂບນແລະເມືອງເອເລອາເລ ຮ້ອງໄຫ້ແຮງຈົນສຽງດັງໄປກາຍເມືອງຢາຮາດ. ແມ່ນແຕ່ພວກທະຫານກໍສັ່ນເຊັນຈົນໝົດຄວາມກ້າຫານ.
ການຕັດສິນໄດ້ມາຮອດເມືອງຕ່າງໆຕາມພູພຽງແລ້ວ ດັ່ງນີ້: ໂຮໂລນ, ຢາຊາ, ເມຟາອາດ,
ປະຊາຊົນແຫ່ງເມືອງເຮັດຊະໂບນ ແລະເອເລອາເລຮ້ອງອອກມາ ແລະສຽງຮ້ອງຂອງພວກເຂົາກໍໄດ້ຍິນເຖິງເມືອງຢາຮາດ; ແລະປະຊາຊົນເມືອງໂຊອາກໍໄດ້ຍິນ ແລະສຽງນັ້ນໄດ້ຍິນໄປຮອດເມືອງໂຮໂຣນາອິມ ແລະເອັກລາດ-ເຊລີຊີຢາ. ແມ່ນແຕ່ຫ້ວຍນໍ້ານິມຣິມກໍບົກລົງ.
ແຕ່ເຈົ້າສີໂຫນບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ຜ່ານເຂດແດນຂອງເພິ່ນໄປ. ເພິ່ນໄດ້ຮວບຮວມເອົາກອງທະຫານ ແລະຍົກທັບອອກໄປທີ່ຢາຮາດໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ແລະບຸກໂຈມຕີຊາວອິດສະຣາເອນ.
“ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າກໍສົ່ງຄະນະທູດຈາກຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານເກເດໂມດ ໄປຫາເຈົ້າສີໂຫນກະສັດແຫ່ງນະຄອນເຮັດຊະໂບນ ພ້ອມທັງນຳຂໍ້ສະເໜີສັນຕິພາບ ດັ່ງນີ້:
ດິນແດນສ່ວນນີ້ກວມເອົາທັງເມືອງເຮັດຊະໂບນ ແລະເມືອງຕ່າງໆທີ່ພູພຽງນີ້ ມີດັ່ງນີ້, ດີໂບນ, ບາມົດບາອານ, ເບັດບາອານເມໂອນ,
ແຕ່ກະສັດສີໂຫນບໍ່ຍອມໃຫ້ຜ່ານ ແລະໄດ້ນຳເອົາກອງທັບທັງໝົດມາຕັ້ງທີ່ໝັ້ນຢູ່ທີ່ຢາຮາດ ແລະບຸກໂຈມຕີຊາວອິດສະຣາເອນ.
