ເຢເຣມີຢາ 50:13 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹³ ດ້ວຍ​ຄວາມ​ໂກດຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໃນ​ນະຄອນ​ບາບີໂລນ​ຈະ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ອາໄສ​ຢູ່; ມັນ​ຈະ​ຖືກ​ປະປ່ອຍ​ໃຫ້​ເປັນ​ທີ່​ຮົກຮ້າງ​ເພພັງ ແລະ​ທຸກຄົນ​ທີ່​ໄດ້​ຜ່ານ​ໄປມາ​ທີ່​ນັ້ນ ຈະ​ສະດຸ້ງ​ຕົກໃຈ​ແລະ​ໜ້າງຶດງໍ້.

ເຢເຣມີຢາ 50:13 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ພຣະທຳ​ໂຢບ 27:23

ລົມ​ໂຫ່ຮ້ອງ​ໃສ່​ພວກເຂົາ​ເມື່ອ​ແລ່ນ​ໜີໄປ ໂດຍ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຢ້ານກົວ​ອຳນາດ​ທີ່​ທຳລາຍ​ພວກເຂົາ​ໄດ້.

ເຢເຣມີຢາ 18:16

ພວກເຂົາ​ເຮັດ​ໃຫ້​ດິນແດນ​ນີ້​ເປັນ​ຕາ​ຢ້ານກົວ​ຫລາຍ ເປັນ​ດິນແດນ​ທີ່​ຖືກ​ອັບອາຍ​ຂາຍໜ້າ​ຕະຫລອດ. ທຸກຄົນ​ທີ່​ຜ່ານ​ໄປ​ເຫັນ​ບ່ອນ​ນັ້ນ​ຈະ​ສະດຸ້ງ​ຕົກໃຈ ຕ່າງ​ກໍ​ຈະ​ແກວ່ງຫົວ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ປະຫລາດ.

ເຢເຣມີຢາ 19:8

ເຮົາ​ຈະ​ນຳ​ໄພພິບັດ​ອັນ​ໜ້າຢ້ານ​ເຊັ່ນນີ້​ມາ​ສູ່​ນະຄອນ​ນີ້ ຊຶ່ງ​ທຸກຄົນ​ທີ່​ຜ່ານ​ກາຍ​ໄປມາ​ຈະ​ສະທ້ານ​ຢ້ານກົວ​ແລະ​ປະຫລາດ​ໃຈ.

ເຢເຣມີຢາ 25:12

ຫລັງຈາກ​ນັ້ນ ເຮົາ​ຈະ​ລົງໂທດ​ບາບີໂລນ​ພ້ອມທັງ​ກະສັດ ເພາະ​ບາບ​ຂອງ​ພວກເຂົາ. ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກ່າວ​ວ່າ ເຮົາ​ຈະ​ທຳລາຍ​ປະເທດ​ນີ້​ໃຫ້​ຮົກຮ້າງ​ເພພັງ​ຕະຫລອດໄປ.

ເຢເຣມີຢາ 34:22

ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກ່າວ​ວ່າ, ເຮົາ​ຈະ​ສັ່ງ​ພວກເຂົາ ແລະ​ພວກເຂົາ​ຈະ​ກັບຄືນ​ມາ​ເມືອງ​ນີ້​ໂລດ. ພວກເຂົາ​ຈະ​ໂຈມຕີ​ເມືອງ​ທັງ​ຢຶດ ແລະ​ຈູດ​ເມືອງ​ຖິ້ມ. ເຮົາ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເມືອງ​ຂອງ​ຢູດາຍ​ເປັນ​ບ່ອນ​ທີ່​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ອາໄສ​ຢູ່ ດັ່ງ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ.”

ເຢເຣມີຢາ 49:17

ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກ່າວ​ວ່າ, “ການທຳລາຍ​ທີ່​ຈະ​ມາ​ຖືກ​ເອໂດມ​ນັ້ນ ຈະ​ຮ້າຍແຮງ​ຫລາຍ​ຈົນ​ທຸກໆຄົນ​ທີ່​ຜ່ານ​ໄປ​ຈະ​ຕື່ນ​ຕົກໃຈ​ແລະ​ຢ້ານກົວ​ຍິ່ງ.

ເຢເຣມີຢາ 50:3

ມີ​ຊົນຊາດ​ໜຶ່ງ​ຈາກ​ທາງ​ທິດເໜືອ​ໄດ້​ມາ​ໂຈມຕີ​ບາບີໂລນ ແລະ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເປັນ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ. ມະນຸດ​ແລະ​ຝູງສັດ​ຈະ​ແລ່ນ​ໜີໄປ ແລະ​ຈະ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ອາໄສ​ຢູ່​ໃນ​ທີ່ນັ້ນ​ເລີຍ.”

ເຢເຣມີຢາ 51:26

ບໍ່ມີ​ຫີນ​ກ້ອນ​ໃດໆ​ຈາກ​ບ່ອນ​ຮົກຮ້າງ​ເພພັງ​ຂອງເຈົ້າ ຈະ​ຖືກ​ນຳ​ມາ​ໃຊ້​ໃນ​ການ​ກໍ່ສ້າງ​ໄດ້​ອີກ. ເຈົ້າ​ຈະ​ເປັນ​ດັ່ງ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ​ຕະຫລອດໄປ.” ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກ່າວ​ດັ່ງນີ້ແຫຼະ.

ເຢເຣມີຢາ 51:29

ແຜ່ນດິນ​ໂລກ​ສັ່ນສະເທືອນ ເພາະ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກຳລັງ​ດຳເນີນ​ແຜນການ​ຂອງ​ພຣະອົງ ເພື່ອ​ເຮັດ​ໃຫ້​ບາບີໂລນ​ເປັນ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ ຄື​ບ່ອນ​ທີ່​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ອາໄສ​ຢູ່.

ເຢເຣມີຢາ 51:37

ປະເທດ​ນັ້ນ​ຈະ​ກາຍເປັນ​ກອງ​ສິ່ງ​ຮົກຮ້າງ​ເພພັງ ຄື​ບ່ອນ​ທີ່​ສັດປ່າ​ທັງຫລາຍ​ອາໄສ​ຢູ່. ມັນ​ຈະ​ເປັນ​ເປົ້າ​ສາຍຕາ​ອັນ​ໜ້າຢ້ານກົວ​ຫລາຍ; ຈະ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ອາໄສ​ຢູ່​ທີ່​ນັ້ນ​ແລະ​ທຸກຄົນ​ທີ່​ເຫັນ​ກໍ​ຈະ​ຢ້ານກົວ​ໃຫຍ່.

ເຢເຣມີຢາ 51:62

ແລ້ວ​ຈົ່ງ​ພາວັນນາ​ອະທິຖານ​ວ່າ, ‘ຂ້າແດ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ແມ່ນ​ພຣະອົງ​ທີ່​ໄດ້​ກ່າວ​ວ່າ ຈະ​ທຳລາຍ​ບ່ອນ​ນີ້​ເພື່ອ​ວ່າ​ໃນ​ທີ່ນັ້ນ​ຈະ​ບໍ່ມີ​ສິ່ງ​ທີ່​ມີ​ຊີວິດ ບໍ່​ວ່າ​ຄົນ​ຫລື​ສັດ ແລະ​ມັນ​ຈະ​ເປັນ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ​ຕະຫລອດໄປ.’

ເອເຊກຽນ 27:36

ເຈົ້າ​ຈາກ​ໄປ​ແລ້ວ​ແລະ​ຈາກ​ໄປ​ເລີຍ ພວກ​ພໍ່ຄ້າ​ທົ່ວ​ໂລກ​ກໍ​ສະທ້ານ​ຢ້ານກົວ ຢ້ານ​ວ່າ​ພວກ​ຕົນ​ຈະ​ຮັບ​ສ່ວນ​ໃນ​ຊາຕາກຳ​ຂອງເຈົ້າ.”’

ເຊຟານີຢາ 2:15

ເຫດການ​ເຊັ່ນນີ້​ຈະ​ເກີດຂຶ້ນ​ກັບ​ເມືອງ​ທີ່​ອວດດີ​ອວດເກັ່ງ​ເຖິງ​ກຳລັງ​ຂອງ​ຕົນເອງ ແລະ​ທັງ​ຄິດວ່າ​ຕົນ​ປອດໄພ​ແລ້ວ. ຊາວ​ເມືອງ​ຄິດວ່າ ເມືອງ​ຂອງ​ພວກຕົນ​ນັ້ນ​ຍິ່ງໃຫຍ່​ທີ່ສຸດ​ໃນ​ໂລກ. ມັນ​ຈະ​ກາຍເປັນ​ເມືອງ​ທີ່​ເປົ່າປ່ຽວ ຄື​ຈະ​ເປັນ​ບ່ອນ​ທີ່​ສັດປ່າ​ທັງຫລາຍ​ພັກຜ່ອນ. ທຸກໆຄົນ​ທີ່​ຍ່າງ​ກາຍ​ໄປມາ​ກໍ​ຈະ​ຢ້ານກົວ​ຈົນ​ຂົນ​ລຸກ.

ເຊກາຣີຢາ 1:15

ແລະ​ເຮົາ​ກໍ​ໂກດຮ້າຍ​ຢ່າງ​ເຫລືອຫລາຍ​ຕໍ່​ຊົນຊາດ​ຕ່າງໆ ທີ່​ມ່ວນຊື່ນ​ຢູ່​ກັບ​ຄວາມ​ມິດງຽບ​ແລະ​ຄວາມ​ສະຫງົບສຸກ. ດ້ວຍວ່າ, ໃນ​ເມື່ອ​ເຮົາ​ຖອນ​ເອົາ​ຄວາມ​ໂກດຮ້າຍ​ຂອງເຮົາ ທີ່​ມີ​ຕໍ່​ປະຊາຊົນ​ຂອງເຮົາ​ຄືນ​ນັ້ນ ຊົນຊາດ​ເຫຼົ່ານັ້ນ​ກໍໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ປະຊາຊົນ​ຂອງເຮົາ​ທົນທຸກ​ຍິ່ງ​ຂຶ້ນ.’

ພຣະບັນຍັດສອງ 29:22

ລູກຫລານ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ​ໃນ​ລຸ້ນ​ຕໍ່ໄປ​ແລະ​ຊາວ​ຕ່າງດ້າວ​ແຕ່​ແດນໄກ ຈະ​ໄດ້​ເຫັນ​ໄພພິບັດ​ແລະ​ຄວາມ​ທົນທຸກ ທີ່​ອົງພຣະ​ຜູ້​ເປັນເຈົ້າ​ໄດ້​ນຳ​ມາ​ສູ່​ດິນແດນ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ.