ເຢເຣມີຢາ 31:15 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹⁵ ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກ່າວ​ດັ່ງນີ້: “ມີ​ສຽງ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ຣາມາ ສຽງ​ຮ້ອງໄຫ້​ຄວນຄາງ​ຢ່າງ​ລະທົມ​ຂົມຂື່ນ ນາງ​ຣາເຊັນ​ກຳລັງ​ຮ້ອງໄຫ້​ໃຫ້​ລູກໆ​ຂອງຕົນ ທີ່​ໄດ້​ເສຍໄປ ຈຶ່ງ​ບໍ່​ຟັງ​ຄຳ​ປອບໃຈ​ໃດໆ​ທັງນັ້ນ.”

ເຢເຣມີຢາ 31:15 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ປະຖົມມະການ 35:19

ຣາເຊັນ​ໄດ້​ຕາຍໄປ ແລະ​ຢາໂຄບ​ໄດ້​ຝັງສົບ​ຂອງ​ນາງ​ໄວ້ ໃກ້​ແຄມ​ທາງ​ໄປ​ເມືອງ​ເອຟຣາທາ ປັດຈຸບັນ​ນີ້​ແມ່ນ​ເມືອງ​ເບັດເລເຮັມ.

ປະຖົມມະການ 37:35

ລູກຊາຍ​ແລະ​ລູກສາວ​ຕ່າງ​ກໍ​ເລົ້າໂລມ​ເພິ່ນ, ແຕ່​ເພິ່ນ​ບໍ່​ຟັງ​ໃຜ​ໝົດ ແລະ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ຂ້ອຍ​ຈະ​ໄວ້ທຸກ​ໃຫ້​ລູກຊາຍ​ຂອງຂ້ອຍ ຈົນກວ່າ​ຈະ​ຕາຍ​ຕາມ​ລາວ​ໄປ.” ສະນັ້ນ ເພິ່ນ​ຈຶ່ງ​ສືບຕໍ່​ໄວ້ທຸກ​ໃຫ້​ແກ່​ໂຢເຊັບ​ລູກຊາຍ​ຂອງຕົນ.

ປະຖົມມະການ 42:13

ພວກເຂົາ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ທ່ານເອີຍ ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ມີ​ອ້າຍ​ນ້ອງ​ນຳ​ກັນ​ສິບສອງ​ຄົນ ທີ່​ເກີດ​ຈາກ​ພໍ່​ດຽວກັນ​ທີ່​ການາອານ. ນ້ອງຊາຍ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ໄດ້​ຕາຍໄປ​ແລ້ວ ແລະ​ນ້ອງຊາຍ​ຫລ້າ​ຍັງ​ຢູ່​ນຳ​ພໍ່.”

ປະຖົມມະການ 42:36

ຢາໂຄບ​ຜູ້​ເປັນ​ພໍ່​ຈຶ່ງ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ບໍ່​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ມີ​ລູກຊາຍ​ເຫຼືອ​ຢູ່​ຈັກ​ຄົນ​ບໍ? ໂຢເຊັບ​ກໍໄດ້​ຕາຍໄປ​ແລ້ວ ຊີເມໂອນ​ກໍ​ຖືກ​ຈັບ. ບັດນີ້ ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ເອົາ​ເບັນຢາມິນ​ໜີໄປ​ຈາກ​ຂ້ອຍ​ອີກ. ຂ້ອຍ​ມາ​ຊ່າງ​ເປັນ​ຄົນ​ທຸກ​ລະທົມ​ໃຈ​ຫລາຍ​ແທ້ໆ​ນໍ.”

ປະຖົມມະການ 5:24

ລາວ​ໄດ້​ດຳເນີນ​ຊີວິດ​ໃນ​ຄວາມ​ສາມັກຄີທຳ​ຕິດສະໜິດ​ກັບ​ພຣະເຈົ້າ ແລະ​ລາວ​ກໍໄດ້​ຫາຍຕົວ​ໄປ ເພາະ​ພຣະເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ເອົາ​ລາວ​ໄປ.

ພຣະທຳ​ໂຢບ 7:21

ຈົນ​ວ່າ​ພຣະອົງ​ຍົກໂທດ​ໃຫ້​ຂ້ານ້ອຍ​ບໍ່​ໄດ້ບໍ? ຈົນ​ພຣະອົງ​ອະໄພ​ຄວາມຜິດ​ໃຫ້​ຂ້ານ້ອຍ​ບໍ່ໄດ້. ຍັງ​ບໍ່ດົນດອກ ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ໄປ​ຢູ່​ໃນ​ຂຸມຝັງສົບ ຈາກ​ໄປ​ເມື່ອ​ພຣະອົງ​ແນມຫາ​ຂ້ານ້ອຍ​ຢູ່.”

ເພງ^ສັນລະເສີນ 37:36

ແຕ່​ເມື່ອ​ຂ້ອຍ​ຍ່າງ​ຜ່ານ​ກາຍ ບໍ່​ເຫັນ​ລາວ​ຢູ່​ທີ່​ນັ້ນ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຊອກຫາ​ລາວ​ແຕ່​ກໍ​ບໍ່​ພົບ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 77:2

ເມື່ອ​ຢູ່​ໃນ​ຄາວ​ລຳບາກ​ເດືອດຮ້ອນ​ຂັດສົນ ຂ້ານ້ອຍ​ກໍໄດ້​ພາວັນນາ​ອະທິຖານ​ຕໍ່​ອົງພຣະ​ຜູ້​ເປັນເຈົ້າ ຂ້ານ້ອຍ​ຍົກ​ມື​ຂຶ້ນ​ພາວັນນາ​ອະທິຖານ​ຫາ​ພຣະອົງ​ທັງຄືນ ແຕ່​ຄວາມ​ເລົ້າໂລມ​ໃຈ​ກໍ​ບໍ່​ເຫັນ​ມາ​ປານ​ນີ້.

ເອຊາຢາ 10:29

ພວກເຂົາ​ໄດ້​ຂ້າມ​ຊ່ອງແຄບ ແລະ​ກຳລັງ​ຄ້າງຄືນ​ຢູ່​ທີ່​ເກບາ ຊາວ​ເມືອງ​ຣາມາ​ຢ້ານກົວ​ໃຫຍ່ ແລະ​ປະຊາຊົນ​ທີ່​ເມືອງ​ກີເບອາ ບ້ານເກີດ​ເມືອງນອນ​ຂອງ​ກະສັດ​ໂຊນ​ກໍ​ປົບໜີໄປ.

ເອຊາຢາ 22:4

ບັດນີ້ ຈົ່ງ​ປ່ອຍ​ໃຫ້​ຂ້າພະເຈົ້າ​ຮ້ອງໄຫ້​ຢ່າງ​ຂົມຂື່ນ ເຖິງ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ທຸກຄົນ​ທີ່​ໄດ້​ຕາຍໄປ​ນັ້ນ. ຢ່າ​ພະຍາຍາມ​ເລົ້າໂລມ​ໃຈ​ຂ້າພະເຈົ້າ.

ເຢເຣມີຢາ 10:20

ຜ້າເຕັນ​ຂອງ​ພວກເຮົາ​ຖືກ​ທຳລາຍ​ເຊືອກ​ກໍ​ຂາດ​ໝົດ ລູກໆ​ພວກເຮົາ​ຈຳ​ຕ້ອງ​ພາກ​ຈາກ​ພວກເຮົາ​ໄປສິ້ນ; ຈຶ່ງ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ຊ່ວຍ​ຍົກ​ຜ້າເຕັນ​ລົ້ມ​ນັ້ນ​ຂຶ້ນ​ມາ ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ເກາະ​ຜ້າກັ້ງ​ຜ້າເຕັນ​ຂຶ້ນ​ຊ່ວຍ.”

ເຢເຣມີຢາ 40:1

ຖ້ອຍຄຳ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ມາເຖິງ​ຂ້າພະເຈົ້າ ຫລັງຈາກ​ເນບູຊາຣາດານ ຜູ້​ບັນຊາການ​ທະຫານ​ໄດ້​ປ່ອຍ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ແລ້ວ​ທີ່​ເມືອງ​ຣາມາ. ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ຖືກ​ນຳ​ຕົວ​ໄປ​ທີ່​ນັ້ນ ໂດຍ​ຖືກ​ລ່າມໂສ້​ໄປ​ພ້ອມ​ກັບ​ປະຊາຊົນ​ຄົນອື່ນໆ​ຈາກ​ນະຄອນ​ເຢຣູຊາເລັມ ແລະ​ຢູດາຍ ຄື​ພວກ​ທີ່​ໄດ້​ຖືກ​ຈັບ​ເປັນ​ຊະເລີຍເສິກ​ໄປ​ສູ່​ບາບີໂລນ.

ເພງ^ຄໍ່າຄວນ 5:7

ບັນພະບຸລຸດ​ໄດ້​ເຮັດ​ບາບ ແຕ່​ບັດນີ້​ເພິ່ນ​ຕາຍໄປ ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ທົນທຸກ​ຍ້ອນ​ການບາບ​ຂອງ​ພວກເພິ່ນ.

ເອເຊກຽນ 2:10

ມື​ນັ້ນ​ພື​ໜັງສື​ມ້ວນ​ອອກ ແລະ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ກໍໄດ້​ເຫັນ​ຄຳ​ຂຽນ​ໄວ້​ທັງສອງ​ໜ້າ ເປັນ​ບົດ​ຮ້ອງໄຫ້​ອາໄລ​ອາວອນ ແລະ​ຄໍ່າຄວນ.

ໂຢຊວຍ 18:25

ນອກ​ນີ້​ກໍ​ຍັງ​ມີ​ເມືອງ​ກີເບໂອນ, ຣາມາ, ເບເອໂຣດ,

ພວກ^ຜູ້ປົກຄອງ 4:5

ປະຊາຊົນ​ອິດສະຣາເອນ​ໄດ້​ມາ​ຫາ​ນາງ​ເດໂບຣາ​ທີ່​ກ້ອງ​ຕົ້ນ​ຕານ ລະຫວ່າງ​ເມືອງ​ຣາມາ​ແລະ​ເມືອງ​ເບັດເອນ​ໃນ​ເຂດ​ເນີນພູ​ເອຟຣາອິມ ບ່ອນ​ທີ່​ນາງ​ນັ່ງ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ຄຳ​ປຶກສາ​ຫາລື.

1 ຊາມູເອນ 7:17

ແລ້ວ​ເພິ່ນ​ກໍໄດ້​ກັບຄືນ​ເມືອ​ເຮືອນ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ທີ່​ເມືອງ​ຣາມາ ບ່ອນ​ທີ່​ເພິ່ນ​ຮັບໃຊ້​ເປັນ​ຜູ້​ຕັດສິນ​ຄວາມ​ຄືກັນ. ຢູ່​ໃນ​ເມືອງ​ຣາມາ​ນີ້ ເພິ່ນ​ສ້າງ​ແທ່ນບູຊາ​ແທ່ນ​ໜຶ່ງ​ຂຶ້ນ​ເພື່ອ​ຖວາຍ​ແກ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ.