4 ພວກເຈົ້າຫຍໍ້ຫຍັນຜູ້ໃດກັນໜໍ? ຄົນຂີ້ຕົວະເອີຍ
ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ຫົວເຍາະເຍີ້ຍໃສ່ພວກຜູ້ນຳຂ່າວຂອງພຣະເຈົ້າ ໂດຍບໍ່ຍອມຮັບເອົາຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະອົງ ແລະຫົວຂວັນໃສ່ຜູ້ທຳນວາຍຂອງພຣະອົງ; ຈົນໃນທີ່ສຸດ ພຣະເຈົ້າຢາເວໄດ້ໂກດຮ້າຍປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງຫລາຍຍິ່ງຂຶ້ນ ຈົນບໍ່ມີຜູ້ໃດໜີພົ້ນໄປໄດ້.
ພວກເຂົາອ້າປາກໃສ່ເໝືອນດັ່ງຝູງໂຕສິງ ທີ່ກຳລັງຮ້ອງແຜດສຽງແລະຈະກັດກິນເນື້ອ.
ກະດູກທຸກຊີກຂອງຂ້ານ້ອຍຖືກນັບໄດ້ໝົດ ຄູ່ປໍລະປັກຂອງຂ້ານ້ອຍສັກຕາໃສ່ຂ້ານ້ອຍດ້ວຍ.
ທຸກຄົນທີ່ເຫັນຂ້ານ້ອຍຕ່າງກໍຫົວຂວັນ ແລບລີ້ນແລະແກວ່ງຫົວໃສ່ຂ້ານ້ອຍ.
ພວກເຂົາຟ້ອງຂ້ານ້ອຍໂດຍຮ້ອງໂຮຂຶ້ນວ່າ, “ຫັ້ນເດ ພວກຂ້ອຍໄດ້ເຫັນສິ່ງທີ່ເຈົ້າກະທຳ”.
ຄົນເວົ້າເລື່ອງຂ້ານ້ອຍນັ້ນຕາມຫົນທາງ ແລະຄົນຂີ້ເຫລົ້າກໍແຕ່ງເພງຮ້ອງສຽດສີໃສ່ຂ້ານ້ອຍ.
ແຕ່ຈົນບັດນີ້ ເຈົ້າກໍຍັງໃຈແຂງກະດ້າງດື້ດຶງບໍ່ຍອມປ່ອຍໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງເຮົາໄປ.
ເຄາະກຳເປັນຂອງພວກເຈົ້າສາແລ້ວ ຊົນຊາດບາບໜາເອີຍ ປະຊາຊົນທີ່ຈິດໃຈຊົ່ວຊ້າແລະຮ້າຍກາດ ເຊື້ອຊາດທີ່ເຮັດບາບ ເຊື້ອສາຍທີ່ຊົ່ວຊາມເອີຍ ພວກເຈົ້າໄດ້ປະຖິ້ມພຣະເຈົ້າຢາເວ ແລະຫັນໜີຈາກພຣະອົງ ພຣະເຈົ້າອົງບໍຣິສຸດຂອງຊາດອິດສະຣາເອນ.
ແຕ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່າວວ່າ, “ຂວານສາມາດອ້າງວ່າ ມັນຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າຜູ້ຈັບຂວານໄດ້ຫລື? ເລື່ອຍສຳຄັນກວ່າຄົນທີ່ໃຊ້ເລື່ອຍຫລື? ໄມ້ຄ້ອນບໍ່ໄດ້ຍົກຄົນຂຶ້ນ ແຕ່ຄົນໄດ້ຍົກໄມ້ຄ້ອນຂຶ້ນ.”
ພຣະເຈົ້າຢາເວໄດ້ກ່າວດັ່ງນີ້: “ເຄາະກຳເປັນຂອງຜູ້ປົກຄອງຢູດາຍສາແລ້ວ ເພາະພວກເຂົາກະບົດຕໍ່ສູ້ເຮົາ. ພວກເຂົາເຮັດຕາມແຜນການຕ່າງໆທີ່ເຮົາບໍ່ໄດ້ກຳນົດໃຫ້ ແລະເຊັນສັນຍາຕໍ່ສູ້ຄວາມປະສົງຂອງເຮົາ ໂດຍເຮັດບາບຊ້ອນບາບກອງໄວ້.
ພວກເຂົາກະບົດຕໍ່ສູ້ພຣະເຈົ້າຢູ່ສະເໝີ, ຕົວະພຣະເຈົ້າຢູ່ສະເໝີ, ບໍ່ຍອມເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງສອນຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວຢູ່ສະເໝີ.
ເຈົ້າຄິດວ່າເຈົ້າເວົ້າໝິ່ນປະໝາດຜູ້ໃດ? ແລະໄດ້ປ້ອຍດ່າຜູ້ໃດ? ເຈົ້າໄດ້ຂື້ນສຽງຕໍ່ສູ້ຜູ້ໃດ? ແລະແຫງນຕາທີ່ໂອ້ອວດຂອງເຈົ້າຕໍ່ສູ້ພຣະເຈົ້າອົງບໍຣິສຸດແຫ່ງຊາດອິດສະຣາເອນ.
ເຮົາໄດ້ຮັບລາຍງານເຖິງຄວາມໂກດແຄ້ນ ແລະຄວາມຈອງຫອງຂອງເຈົ້າ; ບັດນີ້ ເຮົາຈະເອົາເບັດເກາະດັງເຈົ້າ, ຈະເອົາບັງຫຽນໃສ່ປາກເຈົ້າ ແລະພາກັບຄືນໄປທາງເກົ່າທີ່ເຈົ້າມາ.”
ເຮົາຮູ້ວ່າພວກເຈົ້າບໍ່ເປັນທີ່ໄວ້ວາງໃຈໄດ້ເລີຍ ເປັນຄົນກະບົດຕະຫລອດມາເລື້ອຍໆ. ສະນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ຍິນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເລີຍ ເປັນຫຍັງຖ້ອຍຄຳຈຶ່ງບໍ່ຊອດຫູພວກເຈົ້າ.
ພວກເຈົ້າຂາບໄຫວ້ບັນດາພະແຫ່ງຄວາມອຸດົມສົມບູນ ໂດຍສົມສູ່ກັນທາງເພດຢູ່ລຸ່ມຕົ້ນໄມ້ສັກສິດຂອງພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຖວາຍລູກຂອງພວກເຈົ້າເປັນເຄື່ອງບູຊາຢູ່ໃນຖໍ້າຫີນຂ້າງຫ້ວຍນໍ້າ.
ເມື່ອໃດຂ້ານ້ອຍກ່າວອອກ ກໍຮ້ອງໄຫ້ທຸກເທື່ອ ແລະຮ້ອງວ່າ, “ຮຸນແຮງ ພິນາດ” ທັງຖືກລໍ້ຫຍໍ້ຫຍັນຕະຫລອດມາ ຂ້າແດ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ເພາະຂ້ານ້ອຍປະກາດຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະອົງ.
ພວກເຂົາດື້ດ້ານແລະບໍ່ນັບຖືເຮົາ; ສະນັ້ນ ເຮົາຈະສົ່ງເຈົ້າໄປບອກພວກເຂົາວ່າ, ‘ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າກ່າວດັ່ງນີ້.’
ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່າວວ່າ, “ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນບໍ່ໄດ້ຢຸດເຮັດບາບຕໍ່ສູ້ເຮົາ ຕັ້ງແຕ່ຄາວທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດບາບທີ່ເມືອງກີເບອາ. ດັ່ງນັ້ນ ສົງຄາມຈຶ່ງຕາມທັນພວກເຂົາທີ່ກີເບອາ.
ເມື່ອພວກເຈົ້າກ່າວຮ້າຍໃສ່ອາໂຣນກໍສໍ່າກັບວ່າ ພວກເຈົ້າກ່າວຮ້າຍໃສ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ອົງທີ່ພວກເຈົ້າແລະພັກພວກກຳລັງກະບົດຕໍ່ສູ້ຢູ່ນີ້.”
ສ່ວນນານັ້ນແມ່ນໂລກນີ້, ເຂົ້າດີແມ່ນປະຊາຊົນແຫ່ງຣາຊອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ, ສ່ວນເຂົ້ານົກແມ່ນປະຊາຊົນຂອງມານຊົ່ວຮ້າຍ,
ພວກເຂົາໄດ້ເອົາເຄືອໜາມຖັກເປັນໂຄ້ງແທນມົງກຸດ ສຸບໃສ່ຫົວຂອງພຣະອົງ ແລະເອົາໄມ້ອໍ້ໃສ່ມືເບື້ອງຂວາໃຫ້ພຣະອົງຖື ແລ້ວພວກເຂົາກໍຄຸເຂົ່າລົງຕໍ່ໜ້າພຣະອົງ ແລະ ເວົ້າເຢາະເຢີ້ຍວ່າ, “ຂໍໃຫ້ກະສັດຂອງຊາດຢິວ ຈົ່ງຊົງພຣະຈະເລີນເທີ້ນ.”
“ຜູ້ໃດທີ່ຟັງພວກເຈົ້າ ກໍໄດ້ຟັງເຮົາ ຜູ້ໃດທີ່ບໍ່ຍອມຮັບພວກເຈົ້າ ກໍບໍ່ຍອມຮັບເຮົາ ແລະທັງບໍ່ຍອມຮັບຜູ້ທີ່ໄດ້ໃຊ້ເຮົາມາດ້ວຍ.”
ລາວລົ້ມລົງພື້ນດິນ ແລະໄດ້ຍິນສຽງໜຶ່ງກ່າວແກ່ຕົນວ່າ, “ໂຊໂລ ໂຊໂລເອີຍ ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຂົ່ມເຫັງເຮົາ?”
ຢ່າໃຫ້ຜູ້ໃດຫລອກລວງພວກເຈົ້າດ້ວຍຄຳເວົ້າອັນໄຮ້ປະໂຫຍດ ເພາະຄວາມຜິດໃນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແຫຼະ ທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງຄຽດຮ້າຍຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງພຣະອົງ.
ເພາະສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ ຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະເຈົ້າຈະມາຖືກຄົນທັງຫລາຍທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງພຣະອົງ.
ແລ້ວທະຫານທັງໝົດຂອງໂຢຊວຍ ກໍໄດ້ກັບຄືນມາຫາເພິ່ນທີ່ຄ້າຍພັກມັກເກດາ. ຢູ່ໃນດິນແດນນັ້ນບໍ່ມີຜູ້ໃດກ້າຕໍ່ຕ້ານຊາວອິດສະຣາເອນ.
ພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບໂທດກຳເປັນລາງວັນແຫ່ງການອະທຳຂອງຕົນ. ພວກເຂົາຖືເອົາການຫລິ້ນມ່ວນຊື່ນເຮຮາໃນເວລາກາງເວັນເປັນຂອງສະໜຸກ. ພວກເຂົາດ່າງພອຍແລະເປິເປື້ອນ ແລະໃຊ້ການຫລິ້ນເຮຮາຫລອກລວງເມື່ອກຳລັງກິນລ້ຽງຮ່ວມກັບເຈົ້າທັງຫລາຍ.
