ອົບພະຍົບ 2:3 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

³ ແຕ່​ເມື່ອ​ນາງ​ເຊື່ອງ​ລູກຊາຍ​ນັ້ນ​ໄວ້​ບໍ່ໄດ້​ອີກ​ຕໍ່ໄປ. ສະນັ້ນ ນາງ​ຈຶ່ງ​ເອົາ​ໄມ້ອໍ້​ມາ​ເຮັດ​ເປັນ​ອູ່ ແລະ​ທາ​ດ້ວຍ​ຢາງໄມ້​ເພື່ອ​ໃຫ້​ມັນ​ຟູ. ນາງ​ເອົາ​ລູກ​ວາງ​ນອນ​ລົງ​ໃນ​ອູ່​ນັ້ນ ແລ້ວ​ນາງ​ກໍໄດ້​ນຳ​ອູ່​ນັ້ນ​ໄປ​ປະ​ໄວ້​ທີ່​ແຄມ​ແມ່ນໍ້ານິນ ບ່ອນ​ທີ່​ມີ​ກໍ​ຫຍ້າອໍ້​ແຄມ​ຕາຝັ່ງ.

ອົບພະຍົບ 2:3 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ປະຖົມມະການ 11:3

ພວກເຂົາ​ເວົ້າ​ກັນ​ວ່າ, “ມາ​ເທາະ ຈົ່ງ​ພາກັນ​ປັ້ນ​ດິນຈີ່ ແລະ​ເຜົາ​ມັນ​ໃຫ້​ແຂງ.” ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຂົາ​ຈຶ່ງ​ມີ​ດິນຈີ່​ເພື່ອ​ກໍ່ສ້າງ ແລະ​ມີ​ຢາງ​ໃຊ້​ຕາງ​ປະທາຍ​ເພື່ອ​ຕິດ​ດິນຈີ່​ເຂົ້າ​ກັນ.

ປະຖົມມະການ 14:10

ທີ່​ທົ່ງ​ຮາບພຽງ​ຂອງ​ສິດດິມ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ບໍ່​ນໍ້າມັນ​ດິບ ເວລາ​ກະສັດ​ແຫ່ງ​ໂຊໂດມ ແລະ​ໂກໂມຣາ ພະຍາຍາມ​ເອົາ​ຕົວ​ຫລົບ​ໜີ​ຈາກ​ການ​ສູ້ຮົບ ທັງສອງ​ຈຶ່ງ​ຕົກລົງ​ໃນ​ບໍ່​ນັ້ນ; ສ່ວນ​ກະສັດ​ຄົນອື່ນ​ຕ່າງ​ກໍ​ຫລົບລີ້ ເອົາ​ຕົວລອດ​ໄປ​ທາງ​ເນີນພູ.

ປະຖົມມະການ 6:14

ຈົ່ງ​ສ້າງ​ໃຫ້​ເປັນ​ຫລາຍ​ຫ້ອງ ແລະ​ເອົາ​ຂີ້ຊີ​ອັດ​ຢາ​ທາງໃນ​ກັບ​ທາງນອກ​ໃຫ້​ດີ.

ອົບພະຍົບ 1:22

ແຕ່​ກະສັດ​ຟາໂຣ​ກໍໄດ້​ສັ່ງ​ປະຊາຊົນ​ຂອງຕົນ​ວ່າ, “ລູກ​ຜູ້ຊາຍ​ທຸກໆ​ຄົນ​ຂອງ​ຊາວ​ເຮັບເຣີ​ທີ່​ເກີດ​ໃໝ່ ໃຫ້​ຖິ້ມ​ລົງ​ໃນ​ແມ່ນໍ້ານິນ, ແຕ່​ລູກ​ຜູ້ຍິງ​ຈົ່ງ​ປະ​ໄວ້​ໃຫ້​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່.”

ເອຊາຢາ 18:2

ຈາກ​ດິນແດນ​ນັ້ນ ພວກ​ອັກຄະຣາຊທູດ​ຂີ່​ເຮືອ​ທີ່​ເຮັດ​ດ້ວຍ​ກົກອໍ້ ລ່ອງ​ໄປ​ຕາມ​ແມ່ນໍ້ານິນ. ບັນດາ​ຜູ້​ສົ່ງຂ່າວ​ທີ່​ວ່ອງໄວ​ເອີຍ ຈົ່ງ​ກັບ​ເມືອ​ສາ​ເຖີດ ຈົ່ງ​ນຳ​ຂ່າວ​ຄືນ​ເມືອ​ສູ່​ດິນແດນ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ​ທີ່​ມີ​ແມ່ນໍ້າ​ທັງຫລາຍ​ແບ່ງ​ແຍກ, ສູ່​ຊົນຊາດ​ທີ່​ເຂັ້ມແຂງ ແລະ​ມີ​ອຳນາດ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ, ສູ່​ປະຊາຊົນ​ທີ່​ມີ​ຮູບຮ່າງ​ໃຫຍ່ ແລະ​ຜິວພັນ​ກ້ຽງໃສ​ດີ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ ຄື​ພວກ​ທີ່​ຄົນ​ທັງໂລກ​ຢ້ານກົວ.

ເອຊາຢາ 19:6

ຄອງ​ຂອງ​ຫ້ວຍ​ນໍ້າ​ທັງຫລາຍ​ຈະ​ເໝັນ ເມື່ອ​ມັນ​ແຫ້ງ​ລົງ​ເທື່ອເລັກ​ເທື່ອໜ້ອຍ. ກົກອໍ້​ແລະ​ກົກ​ຫຍ້າ​ຈະ​ຫ່ຽວແຫ້ງ​ໄປ

ເອຊາຢາ 35:7

ດິນ​ຊາຍ​ທີ່​ອົບເອົ້າ​ເຜົາໄໝ້​ຈະ​ກາຍເປັນ​ໜອງ ພື້ນທີ່​ອັນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກໍ​ຈະ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ນໍ້າພຸ. ບ່ອນໃດ​ທີ່​ໝາໄນ​ເຄີຍ​ຊົ້ນ ແລະ​ເຄີຍ​ຢູ່​ເຄີຍ​ອາໄສ ຕົ້ນຫຍ້າ​ແລະ​ຕົ້ນອໍ້​ຈະ​ໃຫຍ່​ຂຶ້ນ​ຕາມ​ໜອງ​ນໍ້າ.

ມັດທາຍ 2:13

ເມື່ອ​ໂຫຣາຈານ​ຈາກ​ໄປ​ແລ້ວ ມີ​ເທວະດາ​ຂອງ​ອົງພຣະ​ຜູ້​ເປັນເຈົ້າ​ຕົນ​ໜຶ່ງ​ໄດ້​ປາກົດ​ໃຫ້​ໂຢເຊັບ​ເຫັນ​ທາງ​ຄວາມຝັນ ແລ້ວ​ກ່າວ​ວ່າ, “ຈົ່ງ​ລຸກ​ຂຶ້ນ ໃຫ້​ພາ​ກຸມມານ​ກັບ​ແມ່​ຂອງ​ເພິ່ນ​ໜີໄປ​ປະເທດ​ເອຢິບ ຈົ່ງ​ຢູ່​ໃນ​ທີ່ນັ້ນ ຈົນກວ່າ​ເຮົາ​ບອກ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ກັບຄືນ​ມາ ເພາະ​ເຮໂຣດ​ກຳລັງ​ຊອກ​ຫາ​ກຸມມານ​ເພື່ອ​ຈະ​ຂ້າ​ເພິ່ນ​ເສຍ.”

ມັດທາຍ 2:16

ເມື່ອ​ເຮໂຣດ​ໄດ້​ຮູ້​ວ່າ ພວກ​ໂຫຣາຈານ​ຫລອກລວງ​ຕົນ ເພິ່ນ​ກໍ​ໃຈຮ້າຍ​ຫລາຍ. ສະນັ້ນ ເພິ່ນ​ຈຶ່ງ​ໃຊ້​ຄົນ​ໄປ​ຂ້າ​ເດັກນ້ອຍ​ຜູ້ຊາຍ​ທຸກຄົນ​ໃນ​ເມືອງ​ເບັດເລເຮັມ ແລະ​ໃນ​ເຂດ​ໃກ້ຄຽງ​ຕັ້ງແຕ່​ອາຍຸ​ສອງ​ປີ​ລົງ​ມາ ຕາມ​ເວລາ​ທີ່​ເພິ່ນ​ໄດ້​ພົບ​ກັບ​ພວກ​ໂຫຣາຈານ​ນັ້ນ.

ກິດຈະການ 7:19

ກະສັດ​ຜູ້​ນີ້​ໄດ້​ໃຊ້​ກົນອຸບາຍ​ຫລອກລວງ​ບັນພະບຸລຸດ​ຂອງ​ພວກເຮົາ ເຮັດ​ໂຫດຮ້າຍ​ຕໍ່​ພວກເພິ່ນ ໂດຍ​ບັງຄັບ​ໃຫ້​ເອົາ​ລູກນ້ອຍ​ອ່ອນ​ຂອງ​ພວກເພິ່ນ​ອອກ​ໄປ​ຖິ້ມ​ເສຍ ເພື່ອ​ບໍ່​ໃຫ້​ມີ​ຊີວິດ​ເຫຼືອ​ຢູ່​ໄດ້.