ອົບພະຍົບ 1:22 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

²² ແຕ່​ກະສັດ​ຟາໂຣ​ກໍໄດ້​ສັ່ງ​ປະຊາຊົນ​ຂອງຕົນ​ວ່າ, “ລູກ​ຜູ້ຊາຍ​ທຸກໆ​ຄົນ​ຂອງ​ຊາວ​ເຮັບເຣີ​ທີ່​ເກີດ​ໃໝ່ ໃຫ້​ຖິ້ມ​ລົງ​ໃນ​ແມ່ນໍ້ານິນ, ແຕ່​ລູກ​ຜູ້ຍິງ​ຈົ່ງ​ປະ​ໄວ້​ໃຫ້​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່.”

ອົບພະຍົບ 1:22 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ປະຖົມມະການ 41:1

ຫລັງຈາກ​ນັ້ນ​ມາ​ສອງ​ປີ ກະສັດ​ເອຢິບ​ກໍໄດ້​ຝັນ​ວ່າ ຕົນ​ກຳລັງ​ຢືນ​ຢູ່​ທີ່​ແຄມ​ແມ່ນໍ້ານິນ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 105:25

ຊາວ​ເອຢິບ​ຈຶ່ງ​ກຽດຊັງ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພຣະອົງ ແລະ​ໃຊ້​ອຸບາຍ​ຕໍ່​ພວກ​ຜູ້ຮັບໃຊ້​ຂອງ​ພຣະອົງ​ດ້ວຍ.

ອົບພະຍົບ 1:16

“ເມື່ອ​ພວກເຈົ້າ​ໄປ​ຊ່ວຍ​ເອົາ​ລູກ​ອອກ​ໃຫ້​ຍິງ​ຊາວ​ເຮັບເຣີ ຖ້າ​ເດັກນ້ອຍ​ເປັນ​ຜູ້ຊາຍ​ໃຫ້​ຂ້າ​ຖິ້ມ, ແຕ່​ຖ້າ​ເດັກນ້ອຍ​ເປັນ​ຜູ້ຍິງ​ໃຫ້​ປະ​ໄວ້.”

ອົບພະຍົບ 2:6

ເມື່ອ​ເປີດ​ເບິ່ງ​ໃນ​ອູ່ ນາງ​ກໍ​ເຫັນ​ເດັກນ້ອຍ​ຜູ້ຊາຍ​ນອນ​ຮ້ອງໄຫ້​ຢູ່. ນາງ​ເກີດ​ສົງສານ​ເລີຍ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ເດັກ​ນີ້​ແມ່ນ​ລູກ​ຂອງ​ຊາວ​ເຮັບເຣີ.”

ສຸພາສິດ 1:16

ເພາະ​ຕີນ​ຂອງ​ພວກເຂົາ​ແລ່ນ​ໄປ​ຫາ​ຄວາມ​ຊົ່ວຮ້າຍ ແລະ​ຟ້າວຟັ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເລືອດ​ຕົກ.

ສຸພາສິດ 27:4

ຄວາມ​ໂກດຮ້າຍ​ຄື​ການ​ຫ້ຽມໂຫດ​ແລະ​ການ​ທຳລາຍ, ແຕ່​ຄວາມ​ອິດສາ​ບໍ່ມີ​ຫຍັງ​ປຽບປານ​ເທົ່າ.

ສຸພາສິດ 4:16

ຄົນຊົ່ວ​ບໍ່​ຫ່ອນ​ນອນ​ຫລັບ​ໄດ້​ຈົນກວ່າ​ພວກເຂົາ​ໄດ້​ໄປ​ເຮັດ​ຜິດ​ມາ. ພວກເຂົາ​ນອນ​ມືນ​ຕາ ຈົນກວ່າ​ໄດ້​ທຳຮ້າຍ​ຄົນ​ແລ້ວ​ຈຶ່ງ​ນອນ​ຫລັບ​ໄດ້.

ກິດຈະການ 7:19

ກະສັດ​ຜູ້​ນີ້​ໄດ້​ໃຊ້​ກົນອຸບາຍ​ຫລອກລວງ​ບັນພະບຸລຸດ​ຂອງ​ພວກເຮົາ ເຮັດ​ໂຫດຮ້າຍ​ຕໍ່​ພວກເພິ່ນ ໂດຍ​ບັງຄັບ​ໃຫ້​ເອົາ​ລູກນ້ອຍ​ອ່ອນ​ຂອງ​ພວກເພິ່ນ​ອອກ​ໄປ​ຖິ້ມ​ເສຍ ເພື່ອ​ບໍ່​ໃຫ້​ມີ​ຊີວິດ​ເຫຼືອ​ຢູ່​ໄດ້.

ເຮັບເຣີ 11:23

ເພາະ​ພໍ່​ແມ່​ຂອງ​ໂມເຊ​ມີ​ຄວາມເຊື່ອ​ແບບ​ນີ້ ຈຶ່ງ​ໄດ້​ເຊື່ອງ​ໂມເຊ​ໄວ້​ເປັນ​ເວລາ​ສາມ​ເດືອນ ເພາະ​ເຫັນ​ວ່າ​ໂມເຊ​ມີ​ຮູບຮ່າງ​ງາມ ແລະ​ພວກເພິ່ນ​ກໍ​ບໍ່​ຢ້ານກົວ​ທີ່​ຈະ​ຝ່າຝືນ​ຄຳສັ່ງ​ຂອງ​ກະສັດ.