ປັນຍາຈານ 2:23 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

²³ ເມື່ອໃດ​ທີ່​ທ່ານ​ຍັງ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່ ເມື່ອນັ້ນ​ທຸກສິ່ງ​ທີ່​ທ່ານ​ໄດ້​ເຮັດ​ນັ້ນ​ກໍ​ບໍ່ໄດ້​ນຳ​ຫຍັງ​ມາ​ໃຫ້​ທ່ານ​ເລີຍ ນອກຈາກ​ຄວາມ​ວິຕົກ​ກັງວົນ​ແລະ​ຄວາມ​ລະທົມ​ຂົມຂື່ນ​ເທົ່ານັ້ນ. ແມ່ນແຕ່​ຕອນ​ກາງຄືນ ຄວາມຄິດ​ຂອງທ່ານ​ກໍ​ບໍ່ໄດ້​ພັກຜ່ອນ. ທຸກສິ່ງ​ລ້ວນແຕ່​ອະນິຈັງ​ທັງສິ້ນ.

ປັນຍາຈານ 2:23 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ປະຖົມມະການ 3:17

ແລ້ວ​ພຣະອົງ​ກໍໄດ້​ກ່າວ​ກັບ​ຊາຍ​ນັ້ນ​ວ່າ, “ເພາະ​ເຈົ້າ​ໄດ້ຍິນ​ຍອມ​ຟັງ​ຄວາມ​ເມຍ; ເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ກິນ​ໝາກໄມ້​ທີ່​ເຮົາ​ຫ້າມ​ບໍ່​ໃຫ້​ກິນ​ນັ້ນ. ແຜ່ນດິນ​ຈະ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ ເພາະ​ສິ່ງ​ທີ່​ເຈົ້າ​ໄດ້​ເຮັດ​ມາ; ຊົ່ວຊີວິດ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ຈະ​ເຮັດ​ວຽກ​ໜັກ ເພື່ອ​ຫາ​ລ້ຽງ​ທ້ອງ.

ປະຖົມມະການ 47:9

ຢາໂຄບ​ຕອບ​ວ່າ, “ຊີວິດ​ທີ່​ທ່ອງທ່ຽວ​ໄປມາ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ ມີ​ຢູ່ 130 ປີ. ເປັນ​ເວລາສັ້ນ​ແລະ​ລຳບາກ ບໍ່​ຄື​ຊີວິດ​ທີ່​ທ່ອງທ່ຽວ​ໄປມາ​ຂອງ​ບັນພະບຸລຸດ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ.”

ເອສະເທີ 6:1

ໃນຄືນນັ້ນ ກະສັດ​ນອນ​ບໍ່​ຫລັບ ເພິ່ນ​ຈຶ່ງ​ໃຫ້​ຂ້າຣາຊການ​ນຳ​ເອົາ​ປຶ້ມ​ບັນທຶກ​ລາຍງານ​ຂອງ​ກະສັດ ມາ​ອ່ານ​ສູ່​ຟັງ.

ພຣະທຳ​ໂຢບ 14:1

ແຕ່​ເກີດ ພວກເຮົາ​ກໍ​ອ່ອນແອ ແລະ​ຢູ່​ແຕ່​ໜ້ອຍວັນ ທັງ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຫຍຸ້ງຍາກ​ໃຈ.

ພຣະທຳ​ໂຢບ 5:7

ບໍ່ແມ່ນ​ດອກ ແມ່ນ​ຄົນ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ຕົນ​ເດືອດຮ້ອນ​ເອງ ດັ່ງ​ໝັດ​ໄຟ​ປິວ​ອອກ​ຈາກ​ແປວ​ໄຟ​ນັ້ນ​ແຫຼະ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 127:2

ມັນ​ໄຮ້ປະໂຫຍດ​ທີ່​ນອນເດິກ​ລຸກເຊົ້າ​ທຸກ​ວັນ ໂດຍ​ເຮັດ​ວຽກ​ທຳງານ​ໜັກ​ເພື່ອ​ຫາ​ລ້ຽງຊີບ ເພາະ​ຜູ້​ທີ່​ພຣະອົງ​ຊົງ​ຮັກ​ຈຶ່ງ​ຈັດ​ໃຫ້​ຕາມ​ທີ່​ຕ້ອງການ ໃນ​ຂະນະທີ່​ພັກຜ່ອນ​ຢ່າງ​ສຸກ​ສະບາຍ​ຢູ່ນັ້ນ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 32:4

ພຣະອົງ​ລົງໂທດ​ໃສ່​ໃຫ້​ຂ້ານ້ອຍ​ທັງ​ເວັນ​ແລະ​ຄືນ​ນັ້ນ ກຳລັງ​ຂ້ານ້ອຍ​ກໍ​ອ່ອນ​ແຮງ​ລົງ​ຢ່າງ​ໝົດ​ສິ້ນ ດັ່ງ​ຄວາມຊຸ່ມ​ທີ່​ແຫ້ງ​ລົງ​ໂດຍ​ລະດູ​ອົບເອົ້າ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 90:15

ບັດນີ້ ໂຜດ​ປະທານ​ຄວາມສຸກ​ແກ່​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ ໃຫ້​ສົມກັບ​ຄວາມ​ໂສກເສົ້າ​ທີ່​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ໄດ້​ຮັບ​ດ້ວຍ ຕາມ​ໄລຍະ​ເວລາ​ແຫ່ງ​ປີ​ທັງຫຼາຍ ທີ່​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ຈົມ​ຢູ່​ໃນ​ຄວາມ​ທຸກ​ລຳບາກ.

ປັນຍາຈານ 1:13

ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ຕັ້ງໃຈ​ພິຈາລະນາ​ແລະ​ສຶກສາ​ເບິ່ງ ສິ່ງ​ທັງໝົດ​ທີ່​ໄດ້​ເກີດຂຶ້ນ​ໃນ​ໂລກນີ້. ພຣະເຈົ້າ​ໄດ້​ກຳນົດ​ຊາຕາກຳ​ອັນ​ແສນ​ລຳບາກ​ເໜືອ​ມະນຸດ.

ປັນຍາຈານ 1:18

ທ່ານ​ເປັນ​ຄົນ​ສະຫລາດ​ຫລາຍ​ເທົ່າໃດ ທ່ານ​ແຮ່ງ​ເປັນ​ຄົນ​ວິຕົກ​ກັງວົນ​ຫລາຍ​ເທົ່ານັ້ນ ທ່ານ​ຮູ້​ຫລາຍ​ເທົ່າໃດ ທ່ານ​ແຮ່ງ​ເຈັບປວດ​ຫລາຍ​ເທົ່ານັ້ນ.

ປັນຍາຈານ 2:11

ແລ້ວ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ກໍ​ຕຶກຕອງ​ເບິ່ງ​ສິ່ງ​ທັງໝົດ ແລະ​ເຫື່ອແຮງ​ທີ່​ໄດ້​ທຸ້ມເທ​ເຮັດ​ສິ່ງ​ເຫຼົ່ານັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ເຫັນ​ໄດ້​ຢ່າງ​ຈະແຈ້ງ​ວ່າ ສິ່ງ​ນັ້ນ​ບໍ່ມີ​ຄວາມໝາຍ​ຫຍັງ​ເລີຍ. ເປັນ​ດັ່ງ​ການ​ແລ່ນ​ໄລ່​ໄປ​ຕາມ​ລົມ ຄື​ທຸກສິ່ງ​ຢູ່ໃຕ້​ດວງຕາເວັນ​ລ້ວນແຕ່​ອະນິຈັງ​ທັງສິ້ນ.

ປັນຍາຈານ 5:12

ຄົນ​ເຮັດ​ວຽກ​ອາດ​ມີ ຫລື​ອາດ​ບໍ່ມີ​ກິນ​ພຽງພໍ​ກໍໄດ້ ແຕ່​ຢ່າງໜ້ອຍ​ລາວ​ກໍ​ນອນ​ຫລັບ​ໄດ້​ໃນ​ຕອນ​ກາງຄືນ. ສ່ວນ​ເສດຖີ​ຜູ້​ທີ່​ມີ​ຊັບສົມບັດ​ອັນ​ຫລວງຫລາຍ ກໍ​ມີ​ແຕ່​ວິຕົກ​ກັງວົນ​ຈົນ​ນອນ​ບໍ່​ຫລັບ​ຍ້ອນ.

ປັນຍາຈານ 5:17

ພວກເຮົາ​ຕ້ອງ​ໃຊ້​ຊີວິດ​ຢູ່​ໃນ​ຄວາມ​ມືດມົນ​ແລະ​ຄວາມ​ໂສກເສົ້າ ຄວາມ​ວິຕົກ​ກັງວົນ, ຄວາມ​ໂກດຮ້າຍ ແລະ​ຄວາມ​ເຈັບປ່ວຍ.

ປັນຍາຈານ 8:16

ເມື່ອໃດ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ພະຍາຍາມ​ທຳຕົນ​ເປັນ​ຄົນມີ​ປັນຍາ ແລະ​ຮຽນຮູ້​ສິ່ງ​ທີ່​ເປັນ​ຢູ່​ໃນ​ໂລກນີ້ ເມື່ອນັ້ນ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ກໍ​ສຳນຶກ​ໃນໃຈ​ໄດ້​ວ່າ ມະນຸດ​ອາດ​ອົດຫລັບ​ອົດນອນ​ຕະຫລອດ​ມື້​ຕະຫລອດ​ຄືນ

ດານີເອນ 6:18

ແລ້ວ​ກະສັດ​ກໍ​ກັບຄືນ​ເມືອ​ວັງ​ຂອງຕົນ ແລະ​ນອນ​ບໍ່​ຫລັບ​ທັງຄືນ ທັງ​ບໍ່ໄດ້​ກິນ​ອາຫານ​ຫລື​ບໍ່​ໃຫ້​ມີ​ການ​ມ່ວນຊື່ນ​ລື້ນເລີງ​ໃດໆ.

ກິດຈະການ 14:22

ທ່ານ​ທັງສອງ​ໄດ້​ໜູນໃຈ​ລູກສິດ​ທັງຫລາຍ​ໃຫ້​ເຂັ້ມແຂງ​ຂຶ້ນ ແລະ​ໜູນໃຈ​ພວກເຂົາ​ໃຫ້​ຕັ້ງໝັ້ນຄົງ​ຢູ່​ໃນ​ຄວາມເຊື່ອ​ໂດຍ​ກ່າວ​ວ່າ, “ເຮົາ​ທັງຫລາຍ​ຕ້ອງ​ຜ່ານ​ຜ່າ​ຄວາມ​ທຸກ​ລຳບາກ​ຫລາຍ​ປະການ ເພື່ອ​ຈະ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ແຜ່ນດິນ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ.”