ປັນຍາຈານ 2:16 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹⁶ ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ຈື່ຈຳ​ຄົນມີ​ປັນຍາ ແລະ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ຈື່ຈຳ​ຄົນໂງ່ຈ້າ. ໃນ​ມື້​ທີ່​ຈະ​ມາ​ເຖິງ​ນັ້ນ ຄົນ​ຈະ​ລືມໄລ​ພວກເຂົາ​ໄປ​ໝົດ. ພວກເຮົາ​ທຸກຄົນ​ຕ້ອງ​ຕາຍ ຄື​ທັງ​ຄົນມີ​ປັນຍາ​ແລະ​ຄົນໂງ່ຈ້າ​ດ້ວຍ.

ປັນຍາຈານ 2:16 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

2 ຊາມູເອນ 3:33

ກະສັດ​ດາວິດ​ໄດ້​ຮ້ອງເພງ​ໄວ້​ອາໄລ​ໃຫ້​ອັບເນ​ດັ່ງນີ້: “ເປັນຫຍັງ​ອັບເນ​ຈຶ່ງ​ຕາຍ​ດັ່ງ​ຄົນໂງ່ຈ້າ​ນໍ? ມື​ລາວ​ບໍ່ໄດ້​ຖືກ​ມັດ​ແຕ່​ປະການ​ໃດ​ທັງສິ້ນ ແລະ​ຕີນ​ລາວ​ນັ້ນ​ກໍ​ບໍ່​ໄດ້ຖືກ​ລ່າມໂສ້​ໃສ່; ລາວ​ຕາຍ​ຖິ້ມ​ລ້າໆ​ດ້ວຍ​ສີມື​ຄາດຕະກອນ.” ແລະ​ປະຊາຊົນ​ທັງຫລາຍ​ຕ່າງ​ກໍ​ຮ້ອງໄຫ້​ຫາ​ອັບເນ​ອີກ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 103:16

ແລ້ວ​ລົມ​ກໍ​ພັດ​ແລະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ສູນຫາຍ​ໄປ ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ເຫັນ​ຮ່ອງຮອຍ​ມັນ​ຕໍ່ໄປ​ອີກ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 49:10

ໃຜໆ​ກໍ​ເຫັນ​ໄດ້​ວ່າ​ມະນຸດ​ທຸກຄົນ​ຕ້ອງຕາຍ ທັງ​ຄົນໂງ່ຈ້າ​ເບົາປັນຍາ​ແລະ​ນັກປາດ​ດ້ວຍ. ພວກເຂົາ​ໄດ້​ປະ​ຄວາມ​ຄູນຮັ່ງຄູນມີ​ໄວ້​ໃຫ້​ຜູ້ໃດ ກໍ​ໃຫ້​ລູກຫລານ​ຂອງ​ເຂົາເຈົ້າ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 88:12

ພວກເຂົາ​ເຫັນ​ສິ່ງ​ອັດສະຈັນ​ທີ່​ພຣະອົງ​ໄດ້​ຊົງ​ກະທຳ ໃນ​ບ່ອນ​ແຫ່ງ​ຄວາມມືດ​ໄດ້​ຫລື? ຫລື​ພຣະຄຸນ​ຄວາມດີ​ໃນ​ແດນ​ຖືກ​ລືມໄລ​ໄດ້​ຫລື​ບໍ່?

ອົບພະຍົບ 1:6

ຫຼັງຈາກ​ນັ້ນ ໂຢເຊັບ​ກັບ​ພວກ​ອ້າຍ​ນ້ອງ ແລະ​ບັນດາ​ຄົນ​ໃນ​ລຸ້ນ​ດຽວກັນ​ກໍໄດ້​ຕາຍໄປ

ອົບພະຍົບ 1:8

ຕໍ່ມາ ໄດ້​ມີ​ກະສັດ​ຟາໂຣ​ຄົນ​ໃໝ່​ຂຶ້ນ​ປົກຄອງ​ປະເທດ​ເອຢິບ. ກະສັດ​ຟາໂຣ​ຜູ້​ນີ້​ບໍ່​ຮູ້​ເລື່ອງ​ຫຍັງ​ກ່ຽວກັບ​ໂຢເຊັບ​ເລີຍ.

ສຸພາສິດ 14:8

ປັນຍາ​ຂອງ​ຄົນ​ຮອບຄອບ​ແມ່ນ​ເຂົ້າໃຈ​ທາງເດີນ​ຂອງຕົນ, ແຕ່​ຄວາມ​ໂງ່ຈ້າ​ຂອງ​ຄົນ​ເບົາປັນຍາ ຄິດ​ເອົາເອງ​ວ່າ​ຕົນ​ຮູ້ຈັກ​ທຸກຢ່າງ.

ປັນຍາຈານ 1:11

ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ຈື່​ໄດ້​ວ່າ ມີ​ຫຍັງ​ແດ່​ໄດ້​ເກີດຂຶ້ນ​ໃນ​ອະດີດ ແລະ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ໃນ​ອະນາຄົດ​ຈະ​ຈື່ຈຳ​ໄດ້​ວ່າ ມີ​ຫຍັງ​ແດ່​ເກີດຂຶ້ນ​ລະຫວ່າງ​ຊ່ວງນີ້​ແລະ​ຊ່ວງ​ຕໍ່ໄປ.

ປັນຍາຈານ 2:14

ຄົນມີ​ປັນຍາ​ຮູ້ຈັກ​ບ່ອນ​ທີ່​ຕົນ​ກຳລັງ​ໄປ​ໄດ້ ແລະ​ຄົນໂງ່ຈ້າ​ບໍ່​ອາດ​ຮູ້​ໄດ້​ເລີຍ.” ແຕ່​ຂ້າພະເຈົ້າ​ຮູ້​ຄືກັນ​ວ່າ ຊາຕາກຳ​ຢ່າງ​ດຽວກັນ​ນັ້ນ​ກຳລັງ​ລໍຄອຍ​ທຸກຄົນ​ຢູ່.

ປັນຍາຈານ 2:15

ຂ້າພະເຈົ້າ​ນຶກ​ໃນໃຈ​ວ່າ, “ສິ່ງ​ທີ່​ເກີດຂຶ້ນ​ກັບ​ຄົນໂງ່ຈ້າ​ນັ້ນ ກໍ​ຈະ​ເກີດຂຶ້ນ​ກັບ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ຄືກັນ. ດັ່ງນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ໄດ້​ຫຍັງ​ແດ່ ທີ່​ເປັນ​ຄົນມີ​ປັນຍາ​ຫຼາຍ​ທີ່ສຸດ?” ຂ້າພະເຈົ້າ​ຕອບ​ວ່າ, “ບໍ່ໄດ້​ຫຍັງ​ເລີຍ ທຸກສິ່ງ​ລ້ວນແຕ່​ອະນິຈັງ​ທັງສິ້ນ.”

ປັນຍາຈານ 6:8

ຄົນມີ​ປັນຍາ​ດີກວ່າ​ຄົນໂງ່ຈ້າ​ຢ່າງໃດ​ແດ່? ເປັນ​ການດີ​ຫຍັງ​ແດ່​ທີ່​ຄົນ​ຍາກຈົນ​ຮູ້ຈັກ​ປະເຊີນ​ໜ້າ​ກັບ​ຊີວິດ?

ປັນຍາຈານ 7:2

ໄປ​ເຮືອນ​ທີ່​ມີ​ການ​ໄວ້ທຸກ​ກໍດີກວ່າ​ໄປ​ເຮືອນ​ທີ່​ມີ​ການ​ກິນລ້ຽງ ເພາະ​ຜູ້​ທີ່​ຍັງ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່​ຈະ​ໄດ້​ສຳນຶກ​ສະເໝີ​ວ່າ ຄວາມຕາຍ​ພວມ​ລໍ​ຖ້າ​ທຸກຄົນ​ຢູ່.

ປັນຍາຈານ 8:10

ແມ່ນແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ເຫັນ​ພວກ​ຄົນຊົ່ວ​ຖືກ​ຝັງ​ໄວ້​ໃນ​ຂຸມຝັງສົບ, ແຕ່​ເວລາ​ກັບ​ຈາກ​ປ່າຊ້າ ຄົນ​ຕ່າງ​ກໍ​ຍົກຍ້ອງ​ພວກເຂົາ​ໃນ​ທຸກ​ເມືອງ ທີ່​ພວກເຂົາ​ໄດ້​ເຮັດ​ການຊົ່ວ​ນັ້ນ ຊ່າງ​ອະນິຈັງ​ແທ້.

ປັນຍາຈານ 9:15

ມີ​ຊາຍ​ຍາກຈົນ​ຄົນໜຶ່ງ​ທີ່​ອາໄສ​ຢູ່​ໃນ​ເມືອງນີ້. ລາວ​ເປັນ​ຄົນມີ​ປັນຍາ​ຈົນ​ຊ່ວຍ​ເມືອງ​ນີ້​ໄວ້​ໄດ້, ແຕ່​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ຄິດເຖິງ​ລາວ​ເລີຍ.

ປັນຍາຈານ 9:5

ແມ່ນແລ້ວ ຜູ້​ທີ່​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່​ກໍ​ຮູ້​ວ່າ​ຕົນ​ຈະ​ຕາຍໄປ; ແຕ່​ຜູ້​ທີ່​ຕາຍໄປ​ແລ້ວ​ກໍ​ບໍ່​ຮູ້​ຫຍັງ​ເລີຍ. ພວກເຂົາ​ບໍ່ມີ​ບຳເໜັດ​ໃນ​ພາຍໜ້າ ພວກເຂົາ​ຖືກ​ລືມໄລ​ໄປ​ຢ່າງ​ໝົດສິ້ນ.

ມາລາກີ 3:16

ແລ້ວ​ຄົນ​ຢຳເກງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກໍໄດ້​ເວົ້າ​ຕໍ່​ກັນແລະກັນ; ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ກໍ​ໄດ້ຍິນ ແລະ​ໄດ້​ຟັງ​ສິ່ງ​ທີ່​ພວກເຂົາ​ໄດ້​ເວົ້າ​ນັ້ນ. ຊ້ອງໜ້າ​ຂອງ​ພຣະອົງ ມີ​ໜັງສື​ເຫຼັ້ມ​ໜຶ່ງ​ຊຶ່ງ​ບັນທຶກ​ຊື່​ຄົນ​ທີ່​ຢຳເກງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ແລະ​ເຄົາຣົບ​ນັບຖື​ພຣະນາມ​ຂອງ​ພຣະອົງ.

ເຮັບເຣີ 9:27

ມະນຸດ​ທຸກຄົນ​ຖືກ​ຊົງ​ກຳນົດ​ໄວ້​ແລ້ວ​ວ່າ, ຈະ​ຕ້ອງ​ຕາຍ​ເທື່ອ​ດຽວ ແລະ​ຫລັງຈາກ​ນັ້ນ​ຈະ​ຖືກ​ມີ​ການ​ພິພາກສາ​ສັນໃດ