ກິດຈະການ 23:12 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹² ພໍ​ເວລາ​ຮຸ່ງ​ເຊົ້າ​ແລ້ວ ພວກ​ຢິວ​ບາງຄົນ​ກໍ​ເຕົ້າໂຮມ​ກັນ​ສົມຮູ້​ຮ່ວມຄິດ ເພື່ອ​ວາງແຜນ​ການ​ປອງຮ້າຍ ພວກເຂົາ​ສາບານ​ຕົວ​ໄວ້​ວ່າ ພວກເຂົາ​ຈະ​ບໍ່​ກິນ​ຫລື​ດື່ມ​ຫຍັງ​ເລີຍ ຈົນກວ່າ​ຈະ​ໄດ້​ຂ້າ​ໂປໂລ​ເສຍ​ກ່ອນ.

ພຣະຄຳພີລາວສະບັບສະໄໝໃໝ່

¹² ເຊົ້າ​ວັນ​ຕໍ່ມາ​ພວກ​ຢິວ​ໄດ້​ເຕົ້າໂຮມກັນ​ວາງແຜນ ແລະ ຜູກມັດ​ກັນ​ດ້ວຍ​ຄຳສາບານ​ວ່າ​ຈະ​ບໍ່​ກິນ ຫລື ດື່ມ​ຈົນ​ກວ່າ​ຈະ​ໄດ້​ຂ້າ​ໂປໂລ.

ກິດຈະການ 23:12 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ປະຖົມມະການ 37:18

ພວກ​ອ້າຍ​ຫລຽວເຫັນ​ໂຢເຊັບ​ແຕ່​ໄກໆ ແລະ​ກ່ອນ​ລາວ​ຈະ​ມາ​ຮອດ ພວກເຂົາ​ຈຶ່ງ​ພາກັນ​ວາງແຜນ​ເພື່ອ​ຈະ​ຂ້າ​ລາວ​ເສຍ.

1 ກະສັດ 19:2

ດັ່ງນັ້ນ ນາງ​ເຢເຊເບນ​ຈຶ່ງ​ໃຊ້​ຄົນ​ອອກ​ໄປ​ບອກ​ເອລີຢາ​ວ່າ, “ມື້ອື່ນ​ເວລາ​ດຽວກັນ​ນີ້ ຖ້າ​ຂ້ອຍ​ບໍ່ໄດ້​ຂ້າ​ເຈົ້າ ດັ່ງ​ທີ່​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຂ້າ​ບັນດາ​ຜູ້ທຳນວາຍ​ພະບາອານ​ນັ້ນ ກໍ​ຂໍ​ພະ​ທັງຫລາຍ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ຕາຍ​ສາ​ເຖີດ.”

2 ກະສັດ 6:31

ເພິ່ນ​ຮ້ອງ​ຂຶ້ນ​ວ່າ, “ຖ້າ​ເອລີຊາ​ບໍ່​ຖືກ​ຕັດ​ຫົວ​ກ່ອນ​ວັນ​ນີ້​ໝົດ​ໄປ ກໍ​ຂໍ​ໃຫ້​ພຣະເຈົ້າ​ປະຫານ​ຊີວິດ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ເສຍ​ເຖີດ.”

ເນເຫມີຢາ 10:29

ຂໍ​ຮ່ວມ​ກັບ​ບັນດາ​ຜູ້ນຳ​ຂອງ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ໃນ​ທີ່​ນີ້ ພາຍໃຕ້​ຄຳສາບແຊ່ງ​ອັນ​ມີ​ໂທດ​ຮ້າຍແຮງ ຖ້າ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ຝ່າຝືນ​ຂໍ້​ຕົກລົງ​ນີ້ ຂໍ​ສາບານ​ວ່າ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ດຳເນີນ​ຊີວິດ​ຕາມ​ກົດບັນຍັດ ຊຶ່ງ​ພຣະເຈົ້າ​ໄດ້​ມອບ​ໃຫ້​ຜ່ານ​ທາງ​ໂມເຊ ຜູ້ຮັບໃຊ້​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ; ວ່າ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ກະທຳ​ຕາມ​ສິ່ງ​ທັງໝົດ​ທີ່​ອົງພຣະ​ຜູ້​ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ໄດ້​ສັ່ງ; ແລະ​ວ່າ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ຢຶດຖື​ກົດບັນຍັດ ແລະ​ຂໍ້​ກຳນົດ​ຕ່າງໆ​ຂອງ​ພຣະອົງ.

ເອສະເທີ 2:22

ມໍເດໄກ​ຮູ້​ເລື່ອງ​ນີ້​ຈຶ່ງ​ບອກ​ໃຫ້​ຣາຊີນີ​ເອສະເທີ​ຮູ້​ນຳ ນາງ​ໄດ້​ບອກ​ກະສັດ​ໃນ​ເລື່ອງ​ທີ່​ມໍເດໄກ​ໄດ້​ຮູ້​ນັ້ນ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 31:13

ຂ້ານ້ອຍ​ໄດ້ຍິນ​ວ່າ​ສັດຕູ​ຫລາຍ​ຄົນ​ກຳລັງ​ຊິ່ມກັນ ຄວາມ​ຕົກໃຈ​ກົວ​ກໍ​ອ້ອມ​ຕົວ​ຂ້ານ້ອຍ​ໄວ້. ເພື່ອ​ຕໍ່ສູ້​ຂ້ານ້ອຍ​ນັ້ນ ພວກເຂົາ​ກຳລັງ​ວາງ​ກົນອຸບາຍ ແຜນການ​ຊົ່ວ​ເພື່ອ​ດັບ​ຊີວິດ​ຂ້ານ້ອຍ​ໃຫ້​ໄດ້.

ເຢເຣມີຢາ 11:19

ຂ້າພະເຈົ້າ​ເປັນ​ດັ່ງ​ລູກແກະ​ຄຳຮູ້​ໂຕໜຶ່ງ​ທີ່​ຖືກ​ນຳ​ອອກ​ໄປ​ຂ້າ ແລະ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ກໍ​ບໍ່​ຮູ້​ເລີຍ​ວ່າ​ພວກເຂົາ​ຄິດ​ແຜນຮ້າຍ​ນັ້ນ ເພື່ອ​ຕໍ່ສູ້​ຂ້າພະເຈົ້າ. ພວກເຂົາ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ໃຫ້​ປໍ້າ​ກົກໄມ້​ລົງ​ສາ ໃນ​ຂະນະທີ່​ມັນ​ຍັງ​ແຂງແຮງ​ດີ; ໃຫ້​ຂ້າ​ມັນ​ເສຍ​ເພື່ອ​ຈະ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ລະນຶກເຖິງ​ມັນ​ອີກ​ຕໍ່ໄປ.”

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 27:29

ແມ່ນແຕ່​ມະນຸດ​ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ຖວາຍ​ຕົວ​ແລ້ວ ກໍ​ຈະ​ໄຖ່ຕົວ​ຄືນ​ມາ​ບໍ່ໄດ້​ເດັດຂາດ; ຜູ້ນັ້ນ​ຈະ​ຕ້ອງ​ຖືກ​ໂທດ​ເຖິງ​ຕາຍ.

ມັດທາຍ 26:4

ແລະ​ວາງແຜນ​ກົນ​ອຸບາຍ​ຈັບ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ເພື່ອ​ເອົາ​ພຣະອົງ​ໄປ​ຂ້າ.

ມັດທາຍ 26:74

ແລ້ວ​ເປໂຕ​ໄດ້​ຕັ້ງຕົ້ນ​ສາບແຊ່ງ​ຕົນເອງ ແລະ​ສາບານ​ຕໍ່​ພວກເຂົາ​ວ່າ, “ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຮູ້ຈັກ​ຊາຍ​ຄົນ​ນັ້ນ.” ໃນ​ທັນໃດນັ້ນ ໄກ່​ກໍ​ຂັນ

ມັດທາຍ 27:25

ປະຊາຊົນ​ທັງໝົດ​ຕອບ​ວ່າ, “ໃຫ້​ໂທດ​ເລື່ອງ​ຄວາມ​ຕາຍ​ຂອງ​ລາວ ຕົກ​ຖືກ​ພວກເຮົາ ແລະ​ລູກຫລານ​ຂອງ​ພວກເຮົາ.”

ກິດຈະການ 23:13

ຄົນ​ທີ່​ຮ່ວມ​ກັນ​ຄິດ​ແຜນການ​ຊົ່ວຮ້າຍ​ນີ້​ມີ​ຢູ່​ກວ່າ​ສີ່ສິບ​ຄົນ.

ກິດຈະການ 23:14

ແລ້ວ​ພວກເຂົາ​ກໍ​ໄປ​ຫາ​ບັນດາ​ຫົວໜ້າ​ປະໂຣຫິດ​ກັບ​ບັນດາ​ເຖົ້າແກ່ ແລະ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ພວກເຮົາ​ໄດ້​ສາບານ​ຕົວ​ໄວ້​ຢ່າງ​ໜັກແໜ້ນ​ວ່າ ຈະ​ບໍ່​ກິນ​ອາຫານ ຈົນກວ່າ​ພວກເຮົາ​ໄດ້​ຂ້າ​ໂປໂລ​ເສຍ​ກ່ອນ.

ກິດຈະການ 23:21

ແຕ່​ທ່ານ​ຢ່າ​ໄດ້​ເຊື່ອ​ພວກເຂົາ, ເພາະວ່າ​ມີ​ຫລາຍກວ່າ​ສີ່ສິບ​ຄົນ​ໃນ​ພວກເຂົາ ທີ່​ກຳລັງ​ລໍຄອຍ​ປອງຮ້າຍ​ໂປໂລ​ຢູ່, ພວກເຂົາ​ໄດ້​ສາບານ​ຕົວ​ໄວ້​ວ່າ ພວກເຂົາ​ຈະ​ບໍ່​ກິນ​ຫລື​ດື່ມ ຈົນກວ່າ​ໄດ້​ຂ້າ​ໂປໂລ​ເສຍ​ກ່ອນ. ບັດນີ້ ພວກເຂົາ​ພ້ອມແລ້ວ​ທີ່​ຈະ​ດຳເນີນ​ການ​ນີ້ ແລະ​ກຳລັງ​ລໍຖ້າ​ການ​ຕັດສິນໃຈ​ຈາກ​ທ່ານ​ຢູ່.”

ກິດຈະການ 23:30

ຕໍ່ມາ ເມື່ອ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ແຈ້ງ​ວ່າ ພວກ​ຢິວ​ຮ່ວມ​ກັນ​ຄິດ​ແຜນການ​ຊົ່ວຮ້າຍ​ຕໍ່​ຊາຍ​ຄົນ​ນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າ​ຈຶ່ງ​ສົ່ງ​ລາວ​ມາ​ຫາ​ພະນະທ່ານ​ທັນທີ ຂ້າພະເຈົ້າ​ໄດ້​ບອກ​ໃຫ້​ໂຈດ ໄປ​ວ່າຄວາມ​ກັນ​ຢູ່​ຕໍ່ໜ້າ​ພະນະທ່ານ.”

ກິດຈະການ 25:3

ເພື່ອ​ຊ່ວຍ​ພວກເຂົາ​ໃນ​ການ​ຕໍ່ສູ້​ໂປໂລ ໂດຍ​ໃຫ້​ສົ່ງ​ເພິ່ນ​ມາ​ທີ່​ນະຄອນ​ເຢຣູຊາເລັມ, ພວກເຂົາ​ມີ​ແຜນການ​ທີ່​ຈະ​ລັດ​ຂ້າ​ໂປໂລ​ກາງ​ທາງ.

ກິດຈະການ 9:23

ແລ້ວ​ຕໍ່ມາ​ອີກ​ຫລາຍ​ວັນ ພວກ​ຢິວ​ກໍ​ມາ​ປຶກສາ​ກັນ​ເພື່ອ​ວາງແຜນ​ຂ້າ​ໂຊໂລ

ກິດຈະການ 9:24

ແຕ່​ມີ​ຄົນ​ມາ​ບອກ​ເພິ່ນ ເຖິງ​ແຜນການ​ປອງຮ້າຍ​ຂອງ​ພວກເຂົາ ຄົນ​ເຫຼົ່ານີ້​ເຝົ້າຍາມ​ປະຕູ​ເມືອງ​ທັງເວັນ​ທັງຄືນ ເພື່ອ​ໝາຍ​ຈະ​ຂ້າ​ໂຊໂລ.

1 ໂກຣິນໂທ 16:22

ຜູ້ໃດ​ກໍຕາມ ທີ່​ບໍ່​ຮັກ​ອົງພຣະ​ຜູ້​ເປັນເຈົ້າ ຂໍ​ໃຫ້​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ ມາຣານາທາ ມີ​ຄວາມໝາຍ​ວ່າ, ຂໍ​ໃຫ້​ອົງພຣະ​ຜູ້​ເປັນເຈົ້າ​ຂອງ​ພວກເຮົາ ຈົ່ງ​ສະເດັດ​ມາ​ເທີ້ນ.

2 ໂກຣິນໂທ 11:26

ໃນ​ການ​ເດີນທາງ​ຫລາຍ​ເທື່ອ​ຂອງເຮົາ ເຮົາ​ໄດ້​ຕົກ​ຢູ່​ໃນ​ໄພ​ອັນຕະລາຍ​ຈາກ​ນໍ້າຖ້ວມ​ແລະ​ຈາກ​ພວກ​ໂຈນ, ໃນ​ອັນຕະລາຍ​ຈາກ​ພວກ​ຢິວ​ເພື່ອນ​ຮ່ວມ​ຊາດ​ຂອງ​ຕົນເອງ​ແລະ​ຈາກ​ພວກ​ຕ່າງຊາດ, ເຮົາ​ຍັງ​ປະເຊີນ​ຕໍ່​ອັນຕະລາຍ​ໃນ​ເມືອງ, ຕໍ່​ອັນຕະລາຍ​ໃນ​ຖິ່ນ​ແຫ້ງແລ້ງ​ກັນດານ, ຕໍ່​ອັນຕະລາຍ​ໃນ​ທະເລ ແລະ​ຕໍ່​ອັນຕະລາຍ​ຈາກ​ພີ່ນ້ອງ​ທີ່​ໜ້າໄຫວ້​ຫລັງຫລອກ.

ຄາລາເຕຍ 3:13

ພຣະຄຣິດ​ໄດ້​ຊົງ​ໄຖ່​ພວກເຮົາ ໃຫ້​ພົ້ນ​ຈາກ​ການ​ສາບແຊ່ງ​ຂອງ​ກົດບັນຍັດ ໂດຍ​ການ​ທີ່​ພຣະອົງ​ຊົງ​ຍອມ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ​ແທນ​ພວກເຮົາ (ເພາະ​ພຣະຄຳພີ​ຂຽນ​ໄວ້​ວ່າ, “ທຸກຄົນ​ທີ່​ຖືກ​ແຂວນ​ໄວ້​ທີ່​ຕົ້ນໄມ້ ກໍ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ​ແລ້ວ.”)

1 ເທສະໂລນິກ 2:16

ໂດຍ​ທີ່​ພວກເຂົາ​ໄດ້​ຫ້າມປາມ​ພວກເຮົາ ບໍ່​ໃຫ້​ກ່າວ​ແກ່​ຄົນຕ່າງຊາດ ເພື່ອ​ຄົນ​ເຫຼົ່ານັ້ນ​ຈະ​ພົ້ນ​ໄດ້ ເພື່ອ​ການ​ຜິດບາບ​ທີ່​ພວກເຂົາ​ເຮັດ​ມາ​ນັ້ນ ຈະ​ຄົບຖ້ວນ ແຕ່​ໃນ​ສຸດທ້າຍ ຄວາມ​ໂກດຮ້າຍ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ​ໄດ້​ຕົກ​ໃສ່​ພວກເຂົາ​ແລ້ວ.

ໂຢຊວຍ 6:26

ໃນ​ເວລາ​ນັ້ນ ໂຢຊວຍ​ໄດ້​ອອກ​ຄຳເຕືອນ​ຢ່າງ​ໜັກແໜ້ນ​ວ່າ, “ຖ້າ​ຜູ້ໃດ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ທີ່​ພະຍາຍາມ​ສ້າງ​ເມືອງ​ເຢຣິໂກ​ຂຶ້ນ​ໃໝ່ ຈະ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ​ຕໍ່ໜ້າ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ. ຜູ້ໃດ​ກໍຕາມ​ທີ່​ສ້າງ​ຮາກຖານ​ຂອງ​ເມືອງ​ນີ້ ຈະ​ຕ້ອງ​ເສຍ​ລູກຊາຍກົກ​ຂອງຕົນ; ຜູ້ໃດ​ກໍຕາມ​ທີ່​ສ້າງ​ປະຕູ​ຂອງ​ເມືອງ​ນີ້ ຈະ​ຕ້ອງ​ເສຍ​ລູກຊາຍ​ຫລ້າ​ຂອງຕົນ.”

ໂຢຊວຍ 7:1

ແຕ່​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ​ໄດ້​ລະເມີດ​ໃນ​ສິ່ງຂອງ​ທີ່​ຕ້ອງ​ຖວາຍ​ນັ້ນ​ຄື: ອາການ​ເປັນ​ລູກ​ຂອງ​ການໝີ ຫລານຊາຍ​ຂອງ​ຊັບດີ ແລະ​ຄົນ​ໃນ​ຕະກຸນ​ເຊຣາ​ເຜົ່າ​ຢູດາ​ໄດ້ເອົາ​ສິ່ງຂອງ​ທີ່​ຕ້ອງ​ຖວາຍ​ນັ້ນ​ໄປ​ເປັນ​ຂອງຕົນ; ສະນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຈຶ່ງ​ໂກດຮ້າຍ​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ​ຢ່າງໜັກ.

ໂຢຊວຍ 7:15

ຜູ້ໃດ​ທີ່​ຖືກ​ຈັບ​ໄດ້​ພ້ອມ​ກັບ​ສິ່ງຂອງ​ທີ່​ຕ້ອງ​ຖືກ​ທຳລາຍ ຈະ​ຖືກ​ເຜົາ​ທັງເປັນ​ພ້ອມ​ກັບ​ທຸກໆ​ຄົນ​ໃນ​ຄອບຄົວ​ຂອງ​ລາວ ແລະ​ທຸກໆ​ສິ່ງ​ທີ່​ເປັນ​ຂອງ​ລາວ. ດ້ວຍວ່າ, ລາວ​ໄດ້​ນຳ​ເອົາ​ຄວາມ​ອັບອາຍ​ອັນ​ໃຫຍ່ຫລວງ​ມາ​ສູ່​ຊາດ​ອິດສະຣາເອນ ແລະ​ທັງ​ໄດ້​ລະເມີດ​ພັນທະສັນຍາ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ.”

1 ຊາມູເອນ 14:24

ໃນ​ມື້ນັ້ນ ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ​ໄດ້​ອ່ອນແຮງ​ຍ້ອນ​ຫິວເຂົ້າ ເພາະ​ກະສັດ​ໂຊນ​ໄດ້​ອອກ​ຄຳສັ່ງ​ຢ່າງ​ເດັດຂາດ​ວ່າ, “ໃນ​ມື້ນີ້ ຂໍ​ໃຫ້​ຄຳສາບແຊ່ງ​ຕົກ​ຖືກ​ຜູ້ໃດ​ຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່​ກິນ​ເຂົ້າ​ກ່ອນ​ເຮົາ​ໄດ້​ແກ້ແຄ້ນ​ສັດຕູ.” ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ກິນ​ຫຍັງ​ຕະຫລອດ​ວັນ.