2 ຊາມູເອນ 21:15 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹⁵ ຕໍ່ມາ ເສິກ​ໄດ້​ເກີດຂຶ້ນ​ລະຫວ່າງ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ​ແລະ​ພວກ​ອິດສະຣາເອນ. ຝ່າຍ​ກະສັດ​ດາວິດ​ພ້ອມ​ທະຫານ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ກໍໄດ້​ອອກ​ໄປ​ສູ້ຮົບ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ. ໃນ​ບັ້ນຮົບ​ຄັ້ງ​ໜຶ່ງ ກະສັດ​ດາວິດ​ເກີດ​ມີ​ຄວາມ​ອ່ອນເພຍ.

2 ຊາມູເອນ 21:15 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

2 ຊາມູເອນ 21:16

ມີ​ຄົນ​ຮ່າງ​ໃຫຍ່​ຜູ້ໜຶ່ງ​ຊື່​ວ່າ ອີສະບີເບໂນບ​ໄດ້​ຖື​ຫອກ​ເປັນ​ທອງສຳຣິດ ໜັກ​ປະມານ​ສາມ​ກິໂລກຼາມ​ເຄິ່ງ​ທັງ​ມີ​ດາບ​ດວງ​ໃໝ່​ຄາດ​ແອວ ໂດຍ​ຄິດ​ວ່າ​ຕົນ​ຈະ​ຂ້າ​ກະສັດ​ດາວິດ​ໄດ້.

2 ຊາມູເອນ 5:17

ເມື່ອ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ​ໄດ້ຍິນ​ຂ່າວ​ວ່າ, ດາວິດ​ໄດ້​ຮັບ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ໃຫ້​ເປັນ​ກະສັດ​ແຫ່ງ​ຊາດ​ອິດສະຣາເອນ​ແລ້ວ ພວກເຂົາ​ຈຶ່ງ​ຍົກທັບ​ມາ​ເພື່ອ​ຈະ​ຈັບ​ເອົາ​ເພິ່ນ. ພໍ​ກະສັດ​ດາວິດ​ໄດ້​ຍິນ​ຂ່າວ​ນີ້ ເພິ່ນ​ຈຶ່ງ​ລົງ​ໄປ​ຢູ່​ໃນ​ປ້ອມ​ປ້ອງກັນ​ເມືອງ.

2 ຊາມູເອນ 5:22

ແລ້ວ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ​ກໍ​ກັບຄືນ​ມາ​ສູ່​ຮ່ອມພູ​ເຣຟາອິມ ແລະ​ຢຶດເອົາ​ບ່ອນ​ນັ້ນ​ໄວ້​ອີກ.

2 ຊາມູເອນ 5:25

ກະສັດ​ດາວິດ​ເຮັດ​ຕາມ​ທີ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ສັ່ງ ແລະ​ໄລ່​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ​ໃຫ້​ອອກ​ໜີໄປ​ຈາກ​ເມືອງ​ເກບາ​ຈົນເຖິງ​ເມືອງ​ເກເຊ.

2 ຊາມູເອນ 8:1

ຕໍ່ມາ ກະສັດ​ດາວິດ​ໄດ້​ໂຈມຕີ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ​ອີກ. ເພິ່ນ​ໄດ້​ເອົາ​ຊະນະ​ພວກເຂົາ​ແລະ​ປົດປ່ອຍ​ເອົາ​ດິນແດນ​ທັງໝົດ​ໄດ້.

1 ຂ່າວຄາວ 20:4

ຕໍ່ມາ ຊາດ​ອິດສະຣາເອນ​ໄດ້​ເຮັດ​ເສິກ​ກັບ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ​ອີກ​ທີ່​ເກເຊ. ໃນ​ການ​ສູ້ຮົບ​ຄັ້ງ​ນີ້ ສິບເບກາຍ​ຊາວ​ເມືອງ​ຮູຊາ​ໄດ້​ຂ້າ​ຄົນ​ຮ່າງໃຫຍ່​ຜູ້ໜຶ່ງ​ຊື່​ວ່າ​ສິບປາຍ ແລະ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ​ກໍໄດ້​ພ່າຍແພ້.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 71:18

ຂ້າແດ່​ພຣະເຈົ້າ​ເອີຍ ບັດນີ້​ຂ້ານ້ອຍ​ເຖົ້າແກ່ ແລະ​ຜົມ​ຫງອກ​ກໍ​ຫລາຍ​ແລ້ວ ຂໍ​ຢ່າ​ປະຖິ້ມ​ຂ້ານ້ອຍ​ໄປເລີຍ ໃນ​ຂະນະທີ່​ຂ້ານ້ອຍ​ປະກາດ​ເຖິງ​ຣິດອຳນາດ ແລະ​ຄວາມ​ຍິ່ງໃຫຍ່​ຂອງ​ພຣະອົງ​ແກ່​ຄົນ​ລຸ້ນ​ຕໍ່ໄປ​ຟັງ ຂໍ​ພຣະອົງ​ຢູ່​ນຳ​ຂ້ານ້ອຍ​ດ້ວຍ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 71:9

ດຽວນີ້​ຂ້ານ້ອຍ​ເຖົ້າແກ່​ຊະຣາ ຂໍ​ຢ່າ​ປະປ່ອຍ​ຂ້ານ້ອຍ ດຽວ​ນີ້​ກໍ​ອ່ອນແຮງ ຂໍ​ຢ່າ​ປະຖິ້ມ​ຂ້ານ້ອຍ​ເລີຍ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 73:26

ແມ່ນວ່າ ຈິດໃຈ​ແລະ​ຮ່າງກາຍ​ອ່ອນແຮງ​ກໍຕາມ ແຕ່​ພຣະເຈົ້າ​ເປັນ​ກຳລັງ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ ແລະ​ເປັນ​ທຸກສິ່ງ​ທີ່​ຂ້ານ້ອຍ​ຕ້ອງການ​ຢູ່​ເລື້ອຍໆ.

ປັນຍາຈານ 12:3

ແລ້ວ​ແຂນ​ທີ່​ປົກປ້ອງ​ເຈົ້າ​ກໍ​ຈະ​ສັ່ນເຊັນ ແລະ​ຂາ​ທີ່​ດຽວ​ນີ້​ຍັງ​ແຂງແຮງ​ຢູ່​ກໍ​ຈະ​ອ່ອນເພຍ​ລົງ. ແຂ້ວ​ທີ່​ເຈົ້າ​ໃຊ້​ຫຍໍ້າ​ອາຫານ​ກໍ​ຈະ​ຍັງ​ມີ​ໜ້ອຍດຽວ ແລະ​ຕາ​ກໍ​ຈະ​ມົວ​ລົງ​ເຫັນ​ບໍ່​ແຈ້ງ.