2 ຊາມູເອນ 18:10 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹⁰ ທະຫານ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ກະສັດ​ດາວິດ​ໄດ້​ມາ​ເຫັນ​ລາວ ຈຶ່ງ​ໄປ​ລາຍງານ​ຕໍ່​ໂຢອາບ​ວ່າ, “ທ່ານເອີຍ ຂ້ານ້ອຍ​ເຫັນ​ອັບຊາໂລມ​ກຳລັງ​ແຂວນ​ຄາ​ຢູ່​ກັບ​ຕົ້ນໂອກ.”

2 ຊາມູເອນ 18:10 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ປະຖົມມະການ 12:6

ອັບຣາມ​ໄດ້​ເດີນທາງ​ຜ່ານ​ປະເທດ​ໄປ​ຕໍ່ ຈົນ​ຮອດ​ຕົ້ນໄມ້​ສັກສິດ​ທີ່​ໂມເຣ ຊຶ່ງ​ເປັນ​ບ່ອນ​ສັກສິດ​ຂອງ​ເມືອງ​ຊີເຄມ. (ໃນ​ຄາວ​ນັ້ນ ຊາວ​ການາອານ​ຍັງ​ອາໄສ​ຢູ່​ໃນ​ດິນແດນ​ນີ້.)

2 ຊາມູເອນ 18:11

ໂຢອາບ​ຕອບ​ວ່າ, “ເມື່ອ​ເຈົ້າ​ເຫັນ​ດັ່ງນັ້ນ ເປັນຫຍັງ​ຈຶ່ງ​ບໍ່​ຂ້າ​ລາວ​ຢູ່​ກັບ​ບ່ອນ​ໂລດ? ແລ້ວ​ຂ້ອຍ​ເອງ​ກໍ​ຈະ​ເອົາ​ເງິນ​ສິບ​ຫລຽນ​ກັບ​ສາຍ​ແອວ​ໃຫ້​ເຈົ້າ.”

2 ຊາມູເອນ 18:9

ໃນ​ທັນໃດນັ້ນ ອັບຊາໂລມ​ໄດ້​ພົບ​ທະຫານ​ບາງຄົນ​ຂອງ​ກະສັດ​ດາວິດ. ອັບຊາໂລມ​ກຳລັງ​ຂີ່​ລໍ​ແລະ​ໃນ​ຂະນະທີ່​ລໍ​ພວມ​ແລ່ນ​ຜ່ານ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ຕົ້ນໂອກ ຫົວ​ຂອງ​ອັບຊາໂລມ​ເລີຍຄາ​ຢູ່​ກັບ​ງ່າ​ໄມ້. ລໍ​ຈຶ່ງ​ແລ່ນ​ໜີໄປ​ແລະ​ປ່ອຍ​ໃຫ້​ອັບຊາໂລມ​ແຂວນ​ຢູ່​ກາງ​ອາກາດ.

2 ຊາມູເອນ 21:6

ສະນັ້ນ ຈົ່ງ​ມອບ​ຊາຍ​ເຈັດ​ຄົນ​ຈາກ​ເຊື້ອສາຍ​ຂອງ​ເພິ່ນ ແລະ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ແຂວນ​ຄໍ​ພວກເຂົາ​ຊ້ອງໜ້າ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຢູ່​ໃນ​ເມືອງ​ກີເບອາ ບ້ານເກີດ​ເມືອງນອນ​ຂອງ​ໂຊນ ກະສັດ​ທີ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ເລືອກເອົາ​ນັ້ນ.” ກະສັດ​ຕອບ​ວ່າ, “ເຮົາ​ຈະ​ມອບ​ພວກເຂົາ​ໃຫ້​ພວກເຈົ້າ.”

ພຣະທຳ​ໂຢບ 31:3

ພຣະອົງ​ສົ່ງ​ຄວາມພິນາດ​ແລະ​ຄວາມ​ຈິບຫາຍ ມາ​ທຳລາຍ​ຄົນ​ທັງຫລາຍ​ທີ່​ເຮັດ​ການ​ຊົ່ວຮ້າຍ.

ຄາລາເຕຍ 3:13

ພຣະຄຣິດ​ໄດ້​ຊົງ​ໄຖ່​ພວກເຮົາ ໃຫ້​ພົ້ນ​ຈາກ​ການ​ສາບແຊ່ງ​ຂອງ​ກົດບັນຍັດ ໂດຍ​ການ​ທີ່​ພຣະອົງ​ຊົງ​ຍອມ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ​ແທນ​ພວກເຮົາ (ເພາະ​ພຣະຄຳພີ​ຂຽນ​ໄວ້​ວ່າ, “ທຸກຄົນ​ທີ່​ຖືກ​ແຂວນ​ໄວ້​ທີ່​ຕົ້ນໄມ້ ກໍ​ຖືກ​ສາບແຊ່ງ​ແລ້ວ.”)