2 ຊາມູເອນ 1:2 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

² ໃນ​ວັນ​ທີ​ສາມ ມີ​ຊາຍໜຸ່ມ​ຜູ້ໜຶ່ງ​ມາ​ຈາກ​ຄ້າຍ​ຂອງ​ກະສັດ​ໂຊນ. ລາວ​ຈີກ​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ຂອງຕົນ ແລະ​ເອົາ​ຂີ້ຝຸ່ນ​ດິນ​ໂຮຍ​ຫົວ​ເພື່ອ​ສະແດງ​ຄວາມ​ໂສກເສົ້າ ລາວ​ເຂົ້າ​ໄປ​ຫາ​ດາວິດ ແລະ​ຂາບລົງ​ດ້ວຍ​ຄວາມນັບຖື.

2 ຊາມູເອນ 1:2 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ປະຖົມມະການ 22:4

ເມື່ອ​ເດີນທາງ​ມາ​ໄດ້​ສາມ​ວັນ​ແລ້ວ ອັບຣາຮາມ​ກໍ​ຫລຽວເຫັນ​ບ່ອນ​ນັ້ນ​ແຕ່​ໄກ.

ປະຖົມມະການ 37:29

ເມື່ອ​ຣູເບັນ​ກັບ​ໄປ​ເບິ່ງ​ທີ່​ນໍ້າສ້າງ ແລະ​ບໍ່​ພົບ​ໂຢເຊັບ​ຢູ່​ທີ່​ນັ້ນ ລາວ​ຈຶ່ງ​ຈີກ​ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ​ຂອງຕົນ​ດ້ວຍ​ຄວາມທຸກໃຈ​ຢ່າງ​ໜັກ.

ປະຖົມມະການ 37:34

ຢາໂຄບ​ຈີກ​ເສື້ອ​ຕົນເອງ​ໄວ້ທຸກ ແລະ​ນຸ່ງ​ເສື້ອ​ທີ່​ເຮັດ​ດ້ວຍ​ຜ້າ​ກະສອບ​ເຂົ້າ. ເພິ່ນ​ໄວ້ທຸກ​ໃຫ້​ລູກຊາຍ​ຂອງຕົນ​ເປັນ​ເວລາ​ນານ.

ປະຖົມມະການ 43:28

ພວກເຂົາ​ຕອບ​ວ່າ, “ພໍ່​ຂອງ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ຜູ້ຮັບໃຊ້​ທີ່​ສັດຊື່​ຕໍ່​ທ່ານ ຍັງ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່​ແລະ​ຍັງ​ສະບາຍດີ.” ແລ້ວ​ພວກເຂົາ​ກໍ​ຂາບລົງ​ດິນ​ຕໍ່ໜ້າ​ໂຢເຊັບ.

2 ຊາມູເອນ 1:3

ດາວິດ​ຈຶ່ງ​ຖາມ​ວ່າ, “ເຈົ້າ​ມາ​ແຕ່​ໃສ?” ລາວ​ຕອບ​ວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍ​ໜີ​ມາ​ແຕ່​ຄ້າຍ​ຂອງ​ພວກ​ອິດສະຣາເອນ.”

2 ຊາມູເອນ 13:19

ນາງ​ເອົາ​ຂີ້ເຖົ່າ​ໂຮຍ​ໃສ່​ຫົວ, ຈີກ​ເສື້ອຄຸມ​ຂອງຕົນ, ເອົາ​ມື​ອັດ​ໜ້າ ແລະ​ແລ່ນ​ໜີໄປ​ທັງ​ຮ້ອງໄຫ້.

2 ຊາມູເອນ 14:4

ຍິງ​ຊາວ​ເມືອງ​ເຕກົວ​ກໍ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໄປ​ພົບ​ກະສັດ ໂດຍ​ກົ້ມ​ຂາບລົງ​ດ້ວຍ​ຄວາມນັບຖື ແລະ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ຂ້າແດ່​ພະຣາຊາ ກະລຸນາ​ຊ່ວຍ​ຂ້ານ້ອຍ​ແດ່ທ້ອນ.”

2 ຊາມູເອນ 15:32

ເມື່ອ​ກະສັດ​ດາວິດ​ຂຶ້ນ​ໄປ​ຮອດ​ເທິງ​ເນີນພູ​ບ່ອນ​ມີ​ທີ່​ນະມັດສະການ​ພຣະເຈົ້າ, ຮູຊາຍ​ຄົນ​ຊາວ​ເມືອງ​ອາກກິດ ແລະ​ເປັນ​ເພື່ອນ​ສະໜິດ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ກໍ​ມາ​ພົບ. ລາວ​ຈີກ​ເສື້ອຜ້າ​ແລະ​ໂຮຍ​ຂີ້ຝຸ່ນ​ດິນ​ໃສ່​ຫົວ.

2 ຊາມູເອນ 24:20

ເມື່ອ​ອາໂຣນາ​ຫລຽວ​ລົງ​ມາ​ເຫັນ​ກະສັດ ແລະ​ພວກ​ຂ້າຣາຊການ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ມາ​ຫາ​ຕົນ ລາວ​ຈຶ່ງ​ຂາບລົງ​ຕໍ່ໜ້າ​ກະສັດ

2 ຊາມູເອນ 4:10

ມີ​ຜູ້ນຳຂ່າວ​ໄດ້​ມາ​ຫາ​ເຮົາ​ທີ່​ເມືອງ​ຊິກລັກ ແລະ​ບອກ​ເຮົາ​ເຖິງ​ການ​ຕາຍ​ຂອງ​ກະສັດ​ໂຊນ ໂດຍ​ຄິດ​ວ່າ​ຕົນ​ນຳ​ເອົາ​ຂ່າວ​ດີ​ມາ​ບອກ, ແຕ່​ເຮົາ​ໄດ້​ຈັບ​ເອົາ​ຜູ້ນັ້ນ​ໄປ​ຂ້າ​ເສຍ. ນີ້​ແຫຼະ ຄື​ບຳເໜັດ​ທີ່​ເຮົາ​ໃຫ້​ລາວ​ສຳລັບ​ຂ່າວ​ດີ​ນັ້ນ.

ເອສະເທີ 4:16

“ຈົ່ງ​ໄປ​ທ້ອນໂຮມ​ເອົາ​ພວກ​ຢິວ​ໃນ​ນະຄອນ​ຊູຊາ; ໃຫ້​ພາກັນ​ຖືສິນ​ອົດອາຫານ ແລະ​ພາວັນນາ​ອະທິຖານ​ເພື່ອ​ຂ້ອຍ. ຢ່າ​ກິນ ຫລື​ດື່ມ​ຫຍັງ​ພາຍ​ໃນ​ສາມ​ວັນ​ສາມ​ຄືນ. ຂ້ອຍ​ກັບ​ສາວໃຊ້​ຂອງຂ້ອຍ​ກໍ​ຈະ​ປະຕິບັດ​ຢ່າງ​ດຽວກັນ. ຫລັງຈາກ​ນີ້​ຂ້ອຍ​ຈະ​ໄປ​ຫາ​ກະສັດ ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ຈະ​ເປັນ​ການ​ຝ່າຝືນ​ກົດໝາຍ​ກໍຕາມ. ຖ້າ​ຂ້ອຍ​ຕາຍ​ຍ້ອນ​ກະທຳ​ເຊັ່ນ​ນີ້ ຂ້ອຍ​ກໍ​ຍອມ.”

ເອສະເທີ 5:1

ໃນ​ວັນ​ທີ​ສາມ ທີ່​ຣາຊີນີ​ເອສະເທີ​ຖືສິນ​ອົດອາຫານ ຣາຊີນີ​ໄດ້​ນຸ່ງ​ຊຸດ​ຣາຊີນີ​ອອກ​ໄປ​ຢືນ​ຢູ່​ໃນ​ເດີ່ນ​ຂອງ​ວັງ ແລະ​ຫັນໜ້າ​ໄປ​ທາງ​ຫ້ອງ​ບັນລັງ. ສ່ວນ​ກະສັດ​ກໍ​ນັ່ງ​ເທິງ​ບັນລັງ​ຂ້າງ​ໃນ ແລະ​ຫັນໜ້າ​ໄປ​ສູ່​ທາງ​ເຂົ້າ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 66:3

ຈົ່ງ​ເວົ້າ​ຕໍ່​ພຣະເຈົ້າ​ວ່າ, “ສິ່ງ​ທີ່​ພຣະອົງ​ກະທຳ​ນັ້ນ​ກໍ​ອັດສະຈັນ​ທີ່ສຸດ ຄື​ຣິດທານຸພາບ​ຍິ່ງໃຫຍ່ ຈົນ​ສັດຕູ​ກົ້ມຂາບ​ຕໍ່ໜ້າ​ພຣະອົງ​ດ້ວຍ​ຄວາມຢ້ານ.

ເອເຊກຽນ 27:30

ພວກເຂົາ​ລ້ວນແຕ່​ໄວ້ທຸກ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ຢ່າງ​ຂົມຂື່ນ ໂດຍ​ໂຮຍ​ຂີ້ຝຸ່ນ​ໃສ່​ຫົວ​ທັງ​ກິ້ງເກືອກ​ຕົວ​ໃນ​ຂີ້ເຖົ່າ.

ໂຮເສອາ 6:2

ພາຍ​ໃນ​ສອງ​ຫາ​ສາມ​ວັນ ພຣະອົງ​ຈະ​ໃຫ້​ພວກເຮົາ​ຄ່ອຍໆ​ດີ​ຂຶ້ນ ແລ້ວ​ພວກເຮົາ​ກໍ​ຈະ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່​ຊ້ອງໜ້າ​ພຣະອົງ.

ໂຢເອນ 2:13

ໃຫ້​ໃຈ​ປວດລ້າວ​ສໍ່​ໃຫ້​ເຫັນ​ເຈົ້າ​ເສົ້າ​ເສຍໃຈ ຈີກ​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ຂອງຕົນ​ບໍ່​ເປັນ​ການ​ພຽງພໍ​ດອກ.” ຈົ່ງ​ກັບ​ມາ​ຫາ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ສາ ພຣະອົງ​ຊົງ​ຄຸນຄວາມດີ​ແລະ​ເມດຕາ​ເຕັມ​ລົ້ນ; ພຣະອົງ​ອົດທົນ​ແລະ​ເຮັດ​ທຸກຢ່າງ​ຕາມ​ພຣະສັນຍາ ພ້ອມ​ສະເໝີ​ທີ່​ຈະ​ໃຫ້​ອະໄພ​ແລະ​ຍົກໂທດ​ໃຫ້.

ມັດທາຍ 12:40

ໂຢນາ​ຢູ່​ໃນ​ທ້ອງ​ປາ​ໃຫຍ່​ສາມ​ວັນ​ສາມ​ຄືນ​ຢ່າງ​ໃດ ບຸດ​ມະນຸດ​ກໍ​ຈະ​ຢູ່​ໃນ​ພື້ນ​ຂອງ​ແຜ່ນດິນ​ໂລກ​ສາມ​ວັນ​ສາມ​ຄືນ​ຢ່າງ​ນັ້ນ.

ມັດທາຍ 16:21

ຕັ້ງແຕ່​ນັ້ນ​ມາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ກໍ​ເລີ່ມ​ອະທິບາຍ​ໃຫ້​ພວກ​ສາວົກ​ຟັງ ໂດຍ​ກ່າວ​ວ່າ, “ເຮົາ​ຈຳເປັນ​ຕ້ອງ​ໄປ​ນະຄອນ​ເຢຣູຊາເລັມ ແລະ​ຕ້ອງ​ຮັບ​ຄວາມ​ທົນທຸກ​ທໍລະມານ​ຢ່າງ​ໜັກ​ຈາກ​ພວກ​ເຖົ້າແກ່ ພວກ​ຫົວໜ້າ​ປະໂຣຫິດ​ແລະ​ພວກ​ທຳມະຈານ, ເຮົາ​ຈະ​ຖືກ​ຂ້າ ແຕ່​ໃນ​ວັນ​ຖ້ວນ​ສາມ​ເຮົາ​ຈະ​ເປັນ​ຄືນ​ມາ​ຈາກ​ຕາຍ​ສູ່​ຊີວິດ.”

ໂຢຊວຍ 7:6

ໂຢຊວຍ​ແລະ​ພວກ​ຜູ້ນຳ​ຂອງ​ຊາດ​ອິດສະຣາເອນ ຕ່າງ​ກໍ​ຈີກ​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ຂອງຕົນ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເປັນທຸກໃຈ ແລະ​ໝູບ​ໜ້າ​ກັບ​ພື້ນດິນ​ຕໍ່ໜ້າ​ຫີບ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ. ພວກເຂົາ​ໝູບ​ຢູ່​ຢ່າງ​ນີ້ ຕັ້ງແຕ່​ເຊົ້າ​ຈົນ​ຄໍ່າ ພ້ອມ​ທັງ​ເອົາ​ຂີ້ຝຸ່ນ​ດິນ​ໂຮຍ​ໃສ່​ເທິງ​ຫົວ​ຕົນເອງ ເພື່ອ​ສະແດງ​ເຖິງ​ຄວາມ​ໂສກເສົ້າ​ຂອງ​ພວກເຂົາ.

ພຣະນິມິດ 3:9

ເບິ່ງແມ! ສ່ວນ​ກຸ່ມ​ຄົນ​ທີ່​ເປັນ​ພັກພວກ​ຂອງ​ມານຊາຕານ ຄື​ຄົນ​ເວົ້າ​ຕົວະ​ເຫຼົ່ານັ້ນ​ທີ່​ອ້າງ​ວ່າ​ເປັນ​ຢິວ​ແຕ່​ບໍ່​ເປັນ​ນັ້ນ ເຮົາ​ຈະ​ໃຫ້​ພວກເຂົາ​ມາ​ຂາບ​ທີ່​ຕີນ​ຂອງ​ເຈົ້າ ແລະ​ຈະ​ໃຫ້​ພວກເຂົາ​ທຸກຄົນ​ຮູ້ຈັກ​ວ່າ​ຝ່າຍ​ເຮົາ​ໄດ້​ຮັກ​ເຈົ້າ.

1 ຊາມູເອນ 20:41

ຫລັງຈາກ​ເດັກນ້ອຍ​ກັບ​ເມືອ​ແລ້ວ ດາວິດ​ໄດ້​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ດ້ານຫລັງ​ຂອງ​ໂງ່ນຫີນ ກົ້ມ​ຂາບລົງ​ຕໍ່ໜ້າ​ໂຢນາທານ​ສາມ​ເທື່ອ. ດາວິດ​ກັບ​ໂຢນາທານ​ກອດ​ກັນ​ຮ້ອງໄຫ້. ດາວິດ​ໂສກເສົ້າ​ເສຍໃຈ​ຫລາຍກວ່າ​ໂຢນາທານ.

1 ຊາມູເອນ 25:23

ພໍ​ອາບີກາຍ​ຫລຽວເຫັນ​ດາວິດ ນາງ​ກໍ​ຟ້າວ​ລົງ​ຈາກ​ຫລັງ​ລໍ ແລະ​ກົ້ມ​ຂາບລົງ​ດິນ

1 ຊາມູເອນ 4:12

ໃນ​ມື້​ດຽວກັນ​ນັ້ນ ຍັງ​ມີ​ຊາຍ​ໃນ​ເຜົ່າ​ເບັນຢາມິນ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ໄດ້​ແລ່ນ​ມາ​ຈາກ​ສະໜາມຮົບ​ສູ່​ເມືອງ​ຊີໂລ. ເພື່ອ​ສະແດງ​ຄວາມ​ໂສກເສົ້າ​ເສຍໃຈ ລາວ​ໄດ້​ຈີກ​ເສື້ອ​ຂອງຕົນ​ແລະ​ເອົາ​ຂີ້ດິນ​ໂຮຍ​ໃສ່​ຫົວ.

1 ຊາມູເອນ 4:16

ຊາຍ​ຄົນ​ນີ້​ໄດ້​ເວົ້າ​ວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍ​ຫາ​ກໍ​ໜີ​ມາ​ຈາກ​ສະໜາມຮົບ​ມື້ນີ້ ແລະ​ຟ້າວ​ແລ່ນ​ມາ​ທີ່ນີ້​ໂລດ.” ເອລີ​ຈຶ່ງ​ຖາມ​ລາວ​ວ່າ, “ລູກເອີຍ ມີ​ເຫດການ​ຫຍັງ​ເກີດຂຶ້ນ?”