1 ຊາມູເອນ 21:7 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

⁷ ໃນ​ມື້​ນັ້ນ ໂດເອັກ ຄົນ​ເອໂດມ​ຫົວໜ້າ​ຄົນລ້ຽງແກະ​ຂອງ​ກະສັດ​ໂຊນ​ກໍ​ຢູ່​ໃນ​ທີ່ນັ້ນ ເພື່ອ​ປະຕິບັດ​ໜ້າທີ່​ຕໍ່ໜ້າ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ.

1 ຊາມູເອນ 21:7 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ປະຖົມມະການ 26:20

ຄົນ​ລ້ຽງສັດ​ຂອງ​ຊາວ​ເມືອງ​ເກຣາກ​ຈຶ່ງ​ມາ​ຖົກຖຽງ​ກັນ​ກັບ​ຄົນ​ລ້ຽງສັດ​ຂອງ​ອີຊາກ​ວ່າ, “ບໍ່ນໍ້າ​ນີ້​ເປັນ​ຂອງ​ພວກເຮົາ.” ດັ່ງນັ້ນ ອີຊາກ​ຈຶ່ງ​ໃສ່​ຊື່​ບໍ່ນໍ້າ​ນີ້​ວ່າ, “ທະເລາະ​ວິວາດ.”

2 ຂ່າວຄາວ 26:10

ເພິ່ນ​ໄດ້​ສ້າງ​ຫໍຄອຍ​ທີ່​ມີ​ປ້ອມ​ປ້ອງກັນ​ນອກເມືອງ​ເຊັ່ນກັນ ພ້ອມ​ທັງ​ໄດ້​ຂຸດ​ອ່າງ​ເກັບ​ນໍ້າ​ໄວ້​ດ້ວຍ ຍ້ອນ​ເພິ່ນ​ມີ​ຝູງງົວ​ຢ່າງ​ຫລວງຫລາຍ​ຢູ່​ຕາມ​ຈ້າຍ​ພູ​ແລະ​ຕາມ​ທົ່ງພຽງ. ຍ້ອນ​ເພິ່ນ​ມັກ​ການ​ປູກຝັງ ເພິ່ນ​ຈຶ່ງ​ສົ່ງເສີມ​ປະຊາຊົນ​ໃຫ້​ປູກ​ຕົ້ນອະງຸ່ນ​ຕາມ​ເມືອງ​ພູດອຍ​ແລະ​ໃຫ້​ເຮັດ​ສວນ​ຕາມ​ດິນ​ທີ່​ອຸດົມສົມບູນ.

ເອເຊກຽນ 33:31

ສະນັ້ນ ປະຊາຊົນ​ຂອງເຮົາ​ຈຶ່ງ​ຫລັ່ງໄຫລ​ກັນ​ມາ​ຟັງ​ສິ່ງ​ທີ່​ເຈົ້າ​ຕ້ອງ​ກ່າວ, ແຕ່​ພວກເຂົາ​ບໍ່ໄດ້​ເຮັດ​ຕາມ. ພວກເຂົາ​ຖື​ຄຳເວົ້າ​ຂອງເຈົ້າ​ນັ້ນ​ເປັນ​ດັ່ງ​ບົດເພງ​ງ່າຍໆ ແລະ​ພວກເຂົາ​ຍັງ​ສືບຕໍ່​ໂລບມາກ​ໂລພາ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 22:10

ຄົນ​ທີ່​ສືບ​ເຊື້ອສາຍ​ມາ​ຈາກ​ຄອບຄົວ​ຂອງ​ປະໂຣຫິດ​ເທົ່ານັ້ນ ທີ່​ຈະ​ກິນ​ຂອງ​ຖວາຍ​ອັນ​ສັກສິດ​ໄດ້; ນອກ​ນັ້ນ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ສາມາດ​ຈະ​ກິນ​ໄດ້ ແມ່ນແຕ່​ຄົນ​ທີ່​ອາໄສ​ຢູ່​ນຳ​ປະໂຣຫິດ ຫລື​ຄົນ​ທີ່​ປະໂຣຫິດ​ຈ້າງ​ມາ​ຊ່ວຍ​ວຽກ​ກໍ​ກິນ​ບໍ່ໄດ້.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 22:13

ແຕ່​ລູກສາວ​ຂອງ​ປະໂຣຫິດ​ທີ່​ເປັນ​ແມ່ໝ້າຍ ຫລື​ແມ່ຮ້າງ​ທີ່​ຍັງ​ບໍ່ມີ​ລູກ ແລະ​ຜູ້​ທີ່​ກັບຄືນ​ມາ​ຢູ່​ໃນ​ຄອບຄົວ​ພໍ່​ທີ່​ຢູ່​ໃຕ້​ຄວາມ​ດູແລ​ຂອງ​ເພິ່ນ ອາດ​ກິນ​ອາຫານ​ທີ່​ພໍ່​ຂອງຕົນ​ໄດ້​ຮັບ​ໃນ​ຖານະ​ເປັນ​ປະໂຣຫິດ​ໄດ້. ຄົນ​ໃນ​ຄອບຄົວ​ຂອງ​ປະໂຣຫິດ​ເທົ່ານັ້ນ ທີ່​ກິນ​ເຄື່ອງ​ຖວາຍ​ອັນ​ສັກສິດ​ໄດ້.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 24:5

ຈົ່ງ​ເອົາ​ແປ້ງ​ສິບສອງ​ກິໂລກຼາມ​ມາ ແລະ​ປັ້ນ​ເຮັດ​ເຂົ້າຈີ່​ສິບສອງ​ກ້ອນ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 24:8

ທຸກ​ວັນ​ຊະບາໂຕ ຈົ່ງ​ນຳ​ເຂົ້າຈີ່​ມາ​ວາງ​ຢູ່​ຕໍ່ໜ້າ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ທຸກຍຸກ​ທຸກສະໄໝ​ສືບໄປ. ອັນ​ນີ້​ໃຫ້​ຖື​ເປັນ​ໜ້າທີ່​ຂອງ​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ​ຕະຫລອດໄປ.

ອາໂມດ 8:5

ຍັງ​ດົນ​ປານໃດ​ວັນ​ຊະບາໂຕ​ຈະ​ໝົດ​ໄປ ເພື່ອ​ວ່າ​ພວກເຮົາ​ຈະ​ເລີ່ມ​ຂາຍ​ເຂົ້າ​ສາລີ​ໄດ້? ແລ້ວ​ພວກເຮົາ​ກໍ​ຈະ​ຄິດຄ່າ​ເກີນກວ່າ​ລາຄາ, ໃຊ້​ເຄື່ອງ​ຜອງ​ບໍ່​ຖືກຕ້ອງ ແລະ​ດັດແປງ​ຊິງ​ເພື່ອ​ສໍ້ໂກງ​ລູກຄ້າ​ຂອງ​ພວກເຮົາ.

ມັດທາຍ 15:8

‘ຄົນ​ເຫຼົ່ານີ້​ໃຫ້ກຽດ​ເຮົາ​ແຕ່​ປາກ ສ່ວນ​ຈິດໃຈ​ຫ່າງ​ໄກ​ຈາກ​ເຮົາ.

1 ຊາມູເອນ 11:5

ສ່ວນ​ໂຊນ​ນັ້ນ​ກຳລັງ​ຈູງ​ງົວ​ມາ​ແຕ່​ນາ ເພິ່ນ​ຖາມ​ວ່າ, “ມີ​ຫຍັງ​ເກີດຂຶ້ນ? ເປັນຫຍັງ​ທຸກຄົນ​ຈຶ່ງ​ຮ້ອງໄຫ້?” ພວກເຂົາ​ບອກ​ເລື່ອງ​ທີ່​ຄົນນຳຂ່າວ​ຈາກ​ຢາເບັດ​ໄດ້​ມາ​ລາຍງານ​ນັ້ນ​ສູ່​ລາວ​ຟັງ.

1 ຊາມູເອນ 14:47

ເມື່ອ​ໂຊນ​ຂຶ້ນ​ເປັນ​ກະສັດ​ຂອງ​ຊາດ​ອິດສະຣາເອນ​ແລ້ວ ເພິ່ນ​ໄດ້​ສູ້ຮົບ​ໃນ​ທຸກບ່ອນ​ກັບ​ສັດຕູ​ທຸກ​ຄົນ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ເຊັ່ນ: ຊາວ​ໂມອາບ, ຊາວ​ອຳໂມນ, ຊາວ​ເອໂດມ, ພວກ​ກະສັດ​ແຫ່ງ​ໂຊບາ ແລະ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ. ທຸກ​ບ່ອນ​ທີ່​ເພິ່ນ​ສູ້ຮົບ ເພິ່ນ​ກໍໄດ້​ຮັບ​ໄຊຊະນະ.

1 ຊາມູເອນ 21:8

ດາວິດ​ຖາມ​ອາຮີເມເຫຼັກ​ວ່າ, “ທ່ານ​ມີ​ຫອກ​ຫລື​ດາບ ພໍ​ທີ່​ຈະ​ເອົາ​ໃຫ້​ຂ້າພະເຈົ້າ​ໃຊ້​ແດ່​ບໍ? ກະສັດ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຂ້າພະເຈົ້າ​ອອກ​ມາ​ຢ່າງຟ້າວຟັ່ງ​ໂພດ ເລີຍ​ບໍ່ມີ​ເວລາ​ພໍ​ທີ່​ຈະ​ເອົາ​ດາບ​ຫລື​ອາວຸດ​ໃດໆ​ຕິດຕົວ​ມາ​ນຳ.”

1 ຊາມູເອນ 22:10

ອາຮີເມເຫຼັກ​ໄດ້​ຖາມ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໃຫ້​ລາວ​ວ່າ ລາວ​ຄວນ​ຈະ​ເຮັດ​ຢ່າງໃດ. ນອກຈາກ​ນັ້ນ ເພິ່ນ​ຍັງ​ເອົາ​ອາຫານ​ແລະ​ດາບ​ຂອງ​ໂກລີອາດ ຊາວ​ຟີລິດສະຕິນ​ໃຫ້​ລາວ​ດ້ວຍ.”

1 ຊາມູເອນ 22:22

ດາວິດ​ຈຶ່ງ​ເວົ້າ​ຕໍ່​ອາບີອາທາ​ວ່າ, “ເມື່ອ​ຂ້ອຍ​ເຫັນ​ໂດເອັກ​ໃນ​ວັນ​ນັ້ນ ຂ້ອຍ​ກໍ​ຮູ້​ໂລດ​ວ່າ​ລາວ​ຕ້ອງ​ໄປ​ບອກ​ໂຊນ​ເປັນ​ແນ່. ສະນັ້ນ ຂ້ອຍ​ຈຶ່ງ​ຂໍ​ຮັບຜິດຊອບ ຕໍ່​ການ​ຕາຍ​ຂອງ​ຍາດຕິພີ່ນ້ອງ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ທຸກຄົນ​ໃນຄັ້ງນີ້.

1 ຊາມູເອນ 22:9

ໂດເອັກ​ຄົນ​ເອໂດມ​ທີ່​ຢືນ​ຢູ່​ກັບ​ພວກ​ຂ້າຣາຊການ​ຂອງ​ກະສັດ​ໂຊນ​ຈຶ່ງ​ຕອບ​ວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍ​ໄດ້​ເຫັນ​ດາວິດ​ໄປ​ທີ່​ເມືອງ​ໂນບ ຫາ​ອາຮີເມເຫຼັກ​ລູກຊາຍ​ຂອງ​ອາຮີຕຸບ.