1 ຊາມູເອນ 20:3 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

³ ແຕ່​ດາວິດ​ຕອບ​ວ່າ, “ພໍ່​ຂອງເຈົ້າ​ຮູ້ດີ​ວ່າ​ເຈົ້າ​ນິຍົມ​ຊົມຊອບ​ຂ້ອຍ​ຫລາຍ​ເທົ່າ​ໃດ ເພິ່ນ​ຄົງ​ບໍ່​ກ້າ​ບອກ​ແຜນການ​ທີ່​ເພິ່ນ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ຮູ້​ນຳ​ດອກ ເພາະ​ເຈົ້າ​ອາດ​ໂສກເສົ້າ​ເສຍໃຈ. ຂ້ອຍ​ຂໍ​ສາບານ​ໂດຍ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ອົງ​ຊົງ​ຊີວິດ​ຢູ່​ແລະ​ຕໍ່​ເຈົ້າ​ວ່າ ຂ້ອຍ​ເອງ​ຢູ່​ຫ່າງ​ຈາກ​ຄວາມຕາຍ​ແຕ່​ພຽງ​ກ້າວ​ດຽວ​ເທົ່ານັ້ນ.”

1 ຊາມູເອນ 20:3 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

2 ຊາມູເອນ 15:21

ແຕ່​ອິດໄຕ​ຕອບ​ວ່າ, “ໂດຍ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ອົງ​ຊົງ​ພຣະຊົນ​ຢູ່ ແລະ​ກະສັດ​ອົງ​ເປັນ​ເຈົ້ານາຍ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່; ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ໄປ​ກັບ​ກະສັດ​ອົງ​ເປັນ​ເຈົ້ານາຍ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ທຸກທີ່​ທຸກບ່ອນ ເຖິງ​ແມ່ນ​ຈະ​ຕາຍ​ຫຼື​ມີ​ຊີວິດຢູ່, ໃນ​ບ່ອນນັ້ນ​ຜູ້ຮັບໃຊ້​ຂອງ​ທ່ານ​ຈະ​ຢູ່ດ້ວຍ.”

2 ກະສັດ 2:2

ເອລີຢາ​ໄດ້​ກ່າວ​ແກ່​ເອລີຊາ​ວ່າ, “ຂໍ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ຢູ່​ບ່ອນ​ນີ້ ເພາະ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ໄປ​ທີ່​ເມືອງ​ເບັດເອນ.” ແຕ່​ເອລີຊາ​ຕອບ​ວ່າ, “ຕາບໃດ​ທີ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຊົງ​ພຣະຊົນຢູ່ ແລະ​ທ່ານ​ຍັງ​ມີ​ຊີວິດຢູ່ ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ບໍ່​ໜີໄປ​ຈາກ​ທ່ານ.” ດັ່ງນັ້ນ ທັງສອງ​ຈຶ່ງ​ເດີນທາງ​ຕໍ່ໄປ​ທີ່​ເມືອງ​ເບັດເອນ.

2 ກະສັດ 2:4

ແລ້ວ​ເອລີຢາ​ກໍໄດ້​ກ່າວ​ແກ່​ເອລີຊາ​ວ່າ, “ຂໍ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ຢູ່​ບ່ອນ​ນີ້ ເພາະ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ໄປ​ທີ່​ເມືອງ​ເຢຣິໂກ.” ແຕ່​ເອລີຊາ​ຕອບ​ວ່າ, “ຕາບໃດ​ທີ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຊົງ​ພຣະຊົນຢູ່ ແລະ​ທ່ານ​ຍັງ​ມີ​ຊີວິດຢູ່ ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ບໍ່​ໜີໄປ​ຈາກ​ທ່ານ.” ດັ່ງນັ້ນ ທັງສອງ​ຈຶ່ງ​ເດີນທາງ​ຕໍ່ໄປ​ທີ່​ເມືອງ​ເຢຣິໂກ.

2 ກະສັດ 2:6

ແລ້ວ​ເອລີຢາ​ກໍໄດ້​ກ່າວ​ແກ່​ເອລີຊາ​ອີກ​ວ່າ, “ຂໍ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ຢູ່​ບ່ອນ​ນີ້ ເພາະ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ໄປ​ທີ່​ແມ່ນໍ້າ​ຈໍແດນ.” ແຕ່​ເອລີຊາ​ຕອບ​ວ່າ, “ຕາບໃດ​ທີ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຊົງ​ພຣະຊົນຢູ່ ແລະ​ທ່ານ​ຍັງ​ມີ​ຊີວິດຢູ່ ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ບໍ່​ໜີໄປ​ຈາກ​ທ່ານ.” ດັ່ງນັ້ນ ທັງສອງ​ຈຶ່ງ​ອອກ​ເດີນທາງ​ຕໍ່ໄປ

ເພງ^ສັນລະເສີນ 116:3

ຂ້ານ້ອຍ​ຖືກ​ລ້ອມ​ດ້ວຍ​ອັນຕະລາຍ​ເຖິງ​ຕາຍ ຈຶ່ງ​ຢູ່​ໃຕ້​ເງົາ​ແຫ່ງ​ແດນ​ມໍຣະນາ​ນັ້ນ. ມັນ​ຮັດບີບ​ໄວ້​ຈົນ​ອຶດອັດ​ໃນ​ຈິດໃຈ ຈຶ່ງ​ມີ​ແຕ່​ຢ້ານກົວ​ແລະ​ໂສກເສົ້າ.

ເຢເຣມີຢາ 38:16

ດັ່ງນັ້ນ ກະສັດ​ເຊເດກີຢາ​ຈຶ່ງ​ສັນຍາ​ກັບ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ເປັນ​ທາງ​ລັບ​ວ່າ, “ເຮົາ​ຂໍ​ສາບານ​ໂດຍ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ອົງ​ຊົງ​ພຣະຊົນຢູ່ ຄື​ພຣະເຈົ້າ​ອົງ​ໃຫ້​ຊີວິດ​ແກ່​ພວກເຮົາ​ວ່າ ເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ລົງໂທດ​ເຈົ້າ​ໃຫ້​ເຖິງ​ຕາຍ ຫລື​ຈະ​ບໍ່​ມອບ​ເຈົ້າ​ໄວ້​ໃນ​ກຳມື​ຂອງ​ຄົນ​ທີ່​ຢາກ​ຈະ​ຂ້າ​ເຈົ້າ.”

ເຢເຣມີຢາ 4:2

ການ​ທີ່​ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ສາບານ​ໃນ​ນາມ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ອົງ​ຊົງ​ພຣະຊົນຢູ່​ກໍ​ເປັນ​ການ​ຖືກຕ້ອງ​ແລ້ວ ທຸກໆ​ຊົນຊາດ​ກໍ​ຈະ​ຂໍ​ເຮົາ​ອວຍພອນ​ພວກເຂົາ ແລະ​ພວກເຂົາ​ກໍ​ຈະ​ສັນລະເສີນ​ເຮົາ.”

ພຣະບັນຍັດສອງ 28:66

ຊີວິດ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ຕົກ​ຢູ່​ໃນ​ຂັ້ນ​ອັນຕະລາຍ​ສະເໝີ. ຄວາມຢ້ານ​ຈະ​ປົກຄຸມ​ພວກເຈົ້າ​ທັງເວັນ​ທັງຄືນ ແລະ​ພວກເຈົ້າ​ຈະ​ຢ້ານ​ຕາຍ​ຢູ່​ສະເໝີ.

ພຣະບັນຍັດສອງ 6:13

ຈົ່ງ​ຢຳເກງ​ໃຫ້ກຽດ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ ຈົ່ງ​ນະມັດສະການ​ພຣະອົງ ແລະ​ສາບານ​ໃນ​ນາມ​ຂອງ​ພຣະອົງ​ເທົ່ານັ້ນ.

ເຮັບເຣີ 6:16

ດ້ວຍວ່າ, ຝ່າຍ​ມະນຸດ​ເຄີຍ​ສາບານ​ດ້ວຍ​ອອກ​ຊື່​ຜູ້​ໃຫຍ່​ກວ່າ​ຕົນ ແລະ​ເມື່ອ​ເກີດ​ການ​ຖົກຖຽງ​ກັນ​ຂຶ້ນ​ຄຳ​ສາບານ​ນັ້ນ ກໍ​ເປັນ​ຄຳ​ຢືນຢັນ​ອັນ​ເດັດຂາດ.

1 ຊາມູເອນ 1:26

ນາງ​ຮັນນາ​ເວົ້າ​ກັບ​ເອລີ​ວ່າ, “ຂໍ​ອະໄພ​ທ່ານເອີຍ ທ່ານ​ຈື່​ຂ້ານ້ອຍ​ໄດ້​ບໍ? ຂ້ານ້ອຍ​ຄື​ຍິງ​ທີ່​ທ່ານ​ເຄີຍ​ເຫັນ​ຢືນ​ຢູ່​ທີ່​ນີ້​ພາວັນນາ​ອະທິຖານ​ຕໍ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ.

1 ຊາມູເອນ 17:55

ເມື່ອ​ກະສັດ​ໂຊນ​ເຫັນ​ດາວິດ​ອອກ​ໄປ​ຕໍ່ສູ້​ກັບ​ໂກລີອາດ​ນັ້ນ ເພິ່ນ​ຈຶ່ງ​ຖາມ​ອັບເນ​ຜູ້​ບັນຊາການ​ທະຫານ​ຂອງຕົນ​ວ່າ, “ອັບເນ ບ່າວນ້ອຍ​ຄົນນີ້​ແມ່ນ​ລູກ​ຂອງ​ຜູ້ໃດ?” ອັບເນ​ຕອບ​ວ່າ, “ຂ້າແດ່​ພະຣາຊາ ຂ້ານ້ອຍ​ບໍ່​ຮູ້ຈັກ.”

1 ຊາມູເອນ 20:2

ໂຢນາທານ​ຕອບ​ວ່າ, “ເຈົ້າ​ຈະ​ບໍ່​ຕາຍ​ດອກ ພໍ່​ຂອງຂ້ອຍ​ໄດ້​ບອກ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ຮູ້​ທຸກສິ່ງ​ທີ່​ເພິ່ນ​ຈະ​ເຮັດ ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ເປັນ​ສິ່ງ​ສຳຄັນ​ຫລື​ບໍ່​ກໍຕາມ ເປັນຫຍັງ​ເພິ່ນ​ຈຶ່ງ​ຈະ​ປິດບັງ​ເລື່ອງ​ນີ້​ຕໍ່​ຂ້ອຍ ຄົງ​ບໍ່​ເປັນ​ຢ່າງນັ້ນ​ດອກ.”

1 ຊາມູເອນ 20:4

ໂຢນາທານ​ເວົ້າ​ວ່າ, “ຂ້ອຍ​ຈະ​ເຮັດ​ທຸກສິ່ງ​ທີ່​ເຈົ້າ​ຕ້ອງການ.”

1 ຊາມູເອນ 25:26

ທ່ານເອີຍ ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຊົງ​ພຣະຊົນຢູ່ ແລະ​ທ່ານ​ມີ​ຊີວິດຢູ່, ດ້ວຍວ່າ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ຫ້າມ​ທ່ານ​ບໍ່ໃຫ້​ແກ້ແຄ້ນ ແລະ​ຂ້າ​ສັດຕູ​ຂອງທ່ານ. ບັດນີ້ ຂໍ​ໃຫ້​ສັດຕູ​ທຸກຄົນ​ທີ່​ຢາກ​ທຳຮ້າຍ​ທ່ານ​ຖືກ​ລົງໂທດ​ຢ່າງ​ດຽວກັນ​ກັບ​ນາບານ.

1 ຊາມູເອນ 27:1

ດາວິດ​ຄິດ​ໃນໃຈ​ວ່າ, “ໃນ​ມື້ໜຶ່ງ​ຂ້າງ​ໜ້າ ກະສັດ​ໂຊນ​ຈະ​ຕ້ອງ​ຂ້າ​ເຮົາ​ແນ່ໆ. ດີທີ່ສຸດ​ແລ້ວ ເຮົາ​ຄວນ​ໜີໄປ​ຢູ່​ໃນ​ດິນແດນ​ຂອງ​ພວກ​ຟີລິດສະຕິນ ແລ້ວ​ກະສັດ​ໂຊນ​ກໍ​ຈະ​ບໍ່​ຕາມ​ຫາ​ຂ້າ​ເຮົາ​ໃນ​ອິດສະຣາເອນ​ນີ້​ອີກ​ຕໍ່ໄປ ແລະ​ເຮົາ​ກໍ​ຈະ​ປອດໄພ.”