1 ຊາມູເອນ 13:22 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

²² ສະນັ້ນ ໃນ​ມື້​ສູ້ຮົບ​ກັນ​ນັ້ນ ບໍ່ມີ​ທະຫານ​ອິດສະຣາເອນ​ຄົນໃດ​ມີ​ດາບ​ແລະ​ຫອກ ນອກຈາກ​ກະສັດ​ໂຊນ​ແລະ​ໂຢນາທານ​ລູກຊາຍ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ເທົ່ານັ້ນ.

1 ຊາມູເອນ 13:22 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ເຊກາຣີຢາ 4:6

ເທວະດາ​ຕົນ​ນັ້ນ​ໄດ້​ສັ່ງ​ຂ້າພະເຈົ້າ​ໃຫ້​ມອບ​ຖ້ອຍຄຳ​ຈາກ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ແກ່​ເຊຣຸບບາເບນ. ຖ້ອຍຄຳ​ນັ້ນ​ມີ​ດັ່ງນີ້: “ເຈົ້າ​ຈະ​ພົບ​ຄວາມ​ສຳເລັດ ບໍ່ແມ່ນ​ໂດຍ​ກຳລັງ​ທາງ​ທະຫານ ຫລື​ໂດຍ​ກຳລັງ​ຂອງ​ເຈົ້າເອງ ແຕ່​ໂດຍ​ພຣະວິນຍານ​ຂອງເຮົາ. ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ອົງ​ຊົງ​ຣິດອຳນາດ​ຍິ່ງໃຫຍ່​ກ່າວ​ດັ່ງນັ້ນແຫຼະ.

2 ໂກຣິນໂທ 4:7

ແຕ່​ພວກເຮົາ​ມີ​ຊັບສົມບັດ​ນີ້ ຢູ່​ໃນ​ພາຊະນະ​ດິນ ເພື່ອ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ ຣິດອຳນາດ​ອັນ​ຍິ່ງໃຫຍ່​ນັ້ນ​ເປັນ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ ບໍ່ໄດ້​ມາ​ຈາກ​ພວກເຮົາ​ເອງ.

ພວກ^ຜູ້ປົກຄອງ 5:8

ຕໍ່ມາ ສົງຄາມ​ຈຶ່ງ​ເກີດຂຶ້ນ​ໃນ​ດິນແດນ ເມື່ອ​ຊາວ​ອິດສະຣາເອນ​ເລືອກ​ພະ​ຕົນ​ໃໝ່. ໃນ​ຊາດ​ອິດສະຣາເອນ​ມີ​ທະຫານ​ສີ່ສິບພັນ​ຄົນ ມີ​ໃຜ​ຖື​ຫອກ​ແລະ​ໂລ້​ເປັນ​ອາວຸດ​ແດ່​ຫລື​ບໍ່?

1 ຊາມູເອນ 13:21

ຄ່າ​ຝົນ​ຂວານ​ແລະ​ແປງ​ໄມ້​ບັງຄັບ​ງົວ ຕົກ​ເປັນ​ເງິນ​ໜຶ່ງ​ຫລຽນ ແລະ​ຄ່າ​ຝົນ​ໄຖ​ແລະ​ສຽມ​ຕົກ​ເປັນ​ເງິນ​ສອງ​ຫລຽນ.

1 ຊາມູເອນ 17:47

ແລະ​ທຸກໆ​ຄົນ​ໃນ​ທີ່ນີ້​ຈະ​ເຫັນ​ວ່າ ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ບໍ່​ຈຳເປັນ​ໃຊ້​ດາບ​ຫລື​ຫອກ ເພື່ອ​ຊ່ວຍ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພຣະອົງ​ໃຫ້​ພົ້ນ. ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ເປັນ​ເຈົ້າຂອງ​ສະໜາມຮົບ ແລະ​ພຣະອົງ​ຈະ​ມອບ​ພວກເຈົ້າ​ໄວ້​ໃນ​ກຳມື​ຂອງ​ພວກເຮົາ.”

1 ຊາມູເອນ 17:50

ດັ່ງນັ້ນ ດາວິດ​ຈຶ່ງ​ເອົາ​ຊະນະ​ແລະ​ຂ້າ​ໂກລີອາດ ດ້ວຍ​ກະຖຸນ​ກັບ​ຫີນ​ພຽງ​ກ້ອນດຽວ​ໂດຍ​ບໍ່ໄດ້​ໃຊ້​ດາບ.