1 ຊາມູເອນ 1:7 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

⁷ ເຫດການ​ເຊັ່ນນີ້​ເກີດຂຶ້ນ​ທຸກ​ປີ ເທື່ອໃດ​ທີ່​ພວກເຂົາ​ຂຶ້ນ​ໄປ​ທີ່​ວິຫານ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ເທື່ອນັ້ນ​ເປນິນນາ​ກໍ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຮັນນາ​ໂສກເສົ້າ​ເສຍໃຈ​ຢ່າງ​ຫລວງຫລາຍ ຈົນ​ນາງ​ຕ້ອງ​ຮ້ອງໄຫ້ ແລະ​ບໍ່​ກິນ​ຫຍັງ​ໝົດ.

1 ຊາມູເອນ 1:7 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ເພງ^ສັນລະເສີນ 102:4

ຂ້ານ້ອຍ​ຖືກ​ຕີ​ຈົນ​ລົ້ມ​ດັ່ງ​ຫຍ້າ​ທີ່​ຫ່ຽວແຫ້ງ​ໄປ ຂ້ານ້ອຍ​ບໍ່​ຢາກ​ກິນ​ຫຍັງ​ທັງ​ເຂົ້າ​ແລະ​ນໍ້າ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 102:5

ຂ້ານ້ອຍ​ຮ້ອງໄຫ້​ຄວນຄາງ​ດ້ວຍ​ສຽງດັງ ແລະ​ຈ່ອຍຜອມ​ເຫັນ​ແຕ່​ໜັງ​ຕິດ​ກະດູກ.

ເຢເຣມີຢາ 41:5

ກໍ​ມີ​ແປດສິບ​ຄົນ​ມາ​ຈາກ​ເມືອງ​ຊີເຄມ, ຊີໂລ ແລະ​ຊາມາເຣຍ. ພວກເຂົາ​ທຸກຄົນ​ແຖ​ໜວດ, ຈີກ​ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ​ຂອງຕົນ ແລະ​ປາດ​ເນື້ອ​ຕົວ​ຕົນເອງ. ພວກເຂົາ​ນຳ​ພືດຜົນ​ເປັນເມັດ ແລະ​ເຄື່ອງຫອມ​ມາ​ເພື່ອ​ຈະ​ຖວາຍ​ໃນ​ວິຫານ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ.

1 ຊາມູເອນ 1:6

ເປນິນນາ​ຄູ່ແຂ່ງ​ຂອງ​ນາງ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ນາງ​ເຈັບໃຈ​ແລະ​ອັບອາຍ​ຢູ່​ເລື້ອຍ​ມາ ຍ້ອນ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ບໍ່​ໃຫ້​ນາງ​ຮັນນາ​ມີ​ລູກ.

1 ຊາມູເອນ 1:8

ເອນການາ​ຜູ້​ເປັນ​ຜົວ​ຈຶ່ງ​ຖາມ​ນາງ​ວ່າ, “ຮັນນາ​ເອີຍ ເປັນຫຍັງ​ນ້ອງ​ຈຶ່ງ​ຮ້ອງໄຫ້​ແລະ​ບໍ່​ກິນ​ຫຍັງ? ເປັນຫຍັງ​ນ້ອງ​ຈຶ່ງ​ໂສກເສົ້າ​ຢູ່​ເລື້ອຍໆ? ອ້າຍ​ບໍ່​ດີກວ່າ​ລູກ​ສິບ​ຄົນ​ສຳລັບ​ນ້ອງ​ຊັ້ນບໍ?”

1 ຊາມູເອນ 2:1

ນາງ​ຮັນນາ​ພາວັນນາ​ອະທິຖານ​ວ່າ, “ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຈິດໃຈ​ຂ້ານ້ອຍ ເຕັມລົ້ນ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຊົມຊື່ນ​ຍິນດີ​ໃຫຍ່; ຂ້ານ້ອຍ​ດີໃຈ​ຫລາຍ ຍ້ອນ​ສິ່ງ​ທີ່​ພຣະອົງ​ໄດ້​ກະທຳ​ນັ້ນ ຂ້ານ້ອຍ​ຫົວ​ເຍາະເຍີ້ຍ​ໃສ່​ເຫຼົ່າ​ສັດຕູ ເພາະ​ພຣະອົງ​ຊ່ວຍຊູ ຈຶ່ງ​ຊື່ນຊົມ​ຍິນດີ​ລົ້ນ.

1 ຊາມູເອນ 2:19

ທຸກໆ​ປີໃດ ແມ່​ຂອງ​ຊາມູເອນ​ຕ້ອງ​ຫຍິບ​ເສື້ອລ່າມ​ນ້ອຍ​ໂຕ​ໜຶ່ງ​ມາ​ໃຫ້​ລາວ; ໃນ​ເວລາ​ທີ່​ນາງ​ແລະ​ຜົວ​ໄປ​ຖວາຍ​ເຄື່ອງ​ບູຊາ​ປະຈຳ​ປີ.