Rzymian 8 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Życie przemienione w dziele odkupienia – wolne od potępienia i zniewalających roszczeń cielesności

¹ Teraz jednak nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie.

² Bo prawo Ducha [odnoszące się do] życia w Chrystusie Jezusie uwolniło cię od prawa grzechu i śmierci.

Życie przemienione dziełem odkupienia – wolne od Prawa, a jednak czyniące zadość jego normie

³ Co do niemocy Prawa, w której niedomagało z powodu ciała, Bóg, przez posłanie swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała oraz za grzech, potępił grzech w ciele,

⁴ aby słuszna norma Prawa została wypełniona w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.

⁵ Ci bowiem, którzy są według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, [którzy są] według Ducha – o tym, co od Ducha.

⁶ Gdyż zamysł ciała to śmierć, a zamysł Ducha – to życie i pokój.

⁷ Dlatego zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem Prawu Bożemu, bo też nie jest w stanie.

⁸ Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie są w stanie.

Być w Duchu

⁹ Wy jednak nie jesteście w ciele, lecz w Duchu – skoro Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest Jego.

¹⁰ Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, duch jest żywy dzięki sprawiedliwości.

¹¹ Jeśli zaś Duch Tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, to Ten, który Jezusa Chrystusa wzbudził z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który mieszka w was.

¹² Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami nie ciała, aby żyć według ciała.

¹³ Jeśli bowiem według ciała żyjecie, przyjdzie wam umrzeć; jeśli jednak Duchem sprawy ciała uśmiercacie – będziecie żyli.

¹⁴ Bo wszyscy, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi.

¹⁵ Nie wzięliście przecież Ducha niewoli, by znowu [pogrążać się] w lęku, lecz wzięliście Ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze!

¹⁶ Ten to Duch świadczy wraz z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga.

¹⁷ A jeśli dziećmi, to i dziedzicami – dziedzicami Boga, a [jednocześnie] współdziedzicami Chrystusa, skoro razem [z Nim] cierpimy, aby również razem [z Nim] móc dostąpić chwały.

Teraźniejsze utrapienia i nadchodząca chwała

¹⁸ Uważam bowiem, że utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w związku z chwałą, która ma nam zostać objawiona.

¹⁹ Stworzenie bowiem z tęsknotą oczekuje objawienia się synów Boga,

²⁰ gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie z własnej chęci, lecz przez Tego, który je poddał, w nadziei,

²¹ że i to stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli skażenia [i wprowadzone] w [pełną] chwały wolność dzieci Boga.

²² Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem wzięte aż dotąd wzdycha i przeżywa bóle rodzenia.

²³ Ale nie tylko [to], również my sami, którzy posiadamy pierwszy owoc, Ducha, wzdychamy i my w sobie samych, oczekując synostwa, odkupienia naszego ciała.

²⁴ W tej bowiem nadziei zbawieni jesteśmy; a nadzieja, którą się ogląda, nie jest nadzieją, bo kto widzi, po co ma mieć nadzieję?

²⁵ Jeśli jednak spodziewamy się tego, czego nie widzimy, wytrwale [na to] czekamy.

²⁶ Podobnie zaś i Duch wspiera [nas] w naszej słabości; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się [za nami] w niewysłowionych westchnieniach.

²⁷ Ten zaś, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo po [myśli] Bożej wstawia się za świętymi.

²⁸ Wiemy też, że kochającym Boga wszystko współdziała ku dobremu – tym, którzy są powołani zgodnie z [Jego] postanowieniem.

²⁹ Bo tych, których wcześniej poznał, przeznaczył – współdzielących kształt obrazu Jego Syna – do tego, by On był pierworodnym pośród wielu braci;

³⁰ których zaś przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.

Bezpieczeństwo naszego odkupienia

³¹ Co więc na to powiemy? Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?

³² On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże nie miałby wraz z Nim podarować nam wszystkiego?

³³ Kto będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg [przecież] usprawiedliwia.

³⁴ Kto będzie potępiał? Chrystus Jezus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, On przecież wstawia się za nami.

³⁵ Kto nas odłączy od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo czy miecz?

³⁶ Jak napisano: Z powodu ciebie cały dzień nas zabijają, uważani jesteśmy za owce [przeznaczone] na rzeź.

³⁷ Ale w tym wszystkim wyraźnie zwyciężamy przez Tego, który nas ukochał.

Pewność Bożej miłości

³⁸ Gdyż jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce,

³⁹ ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.