Daniela 3 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Posąg Nebukadnesara

¹ Król Nebukadnesar zbudował posąg ze złota, sześćdziesiąt łokci wysoki, sześć łokci szeroki, i postawił go na równinie Dura w prowincji babilońskiej.

² Następnie król Nebukadnesar rozesłał [posłów], aby zgromadzić satrapów, namiestników, zarządców, doradców, skarbników, sędziów, urzędników i wszystkich rządców prowincji, aby przybyli na poświęcenie posągu, który wzniósł król Nebukadnesar.

³ Zgromadzili się więc satrapowie, namiestnicy, zarządcy, doradcy, skarbnicy, sędziowie, urzędnicy i wszyscy rządcy prowincji na poświęcenie posągu, który wzniósł król Nebukadnesar, i stanęli przed posągiem, który wzniósł Nebukadnesar.

⁴ A herold zawołał z mocą: Rozkazuje się wam, ludy, narody i języki:

⁵ W chwili, gdy usłyszycie głos rogu, fletu, cytry, harfy, lutni, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, padnijcie i złóżcie pokłon złotemu posągowi, który wzniósł król Nebukadnesar.

⁶ Kto zaś nie upadnie i nie złoży pokłonu, ten będzie w tej godzinie wrzucony do wnętrza pieca rozpalonego ogniem.

⁷ Dlatego w chwili, gdy cały lud usłyszał głos rogu, fletu, cytry, harfy, lutni, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, ludy, narody i języki upadły i złożyły pokłon złotemu posągowi, który wzniósł król Nebukadnesar.

⁸ Dlatego w tej chwili podeszli pewni mężczyźni chaldejscy i złośliwie oskarżyli Żydów.

⁹ Odezwali się i powiedzieli do króla Nebukadnesara: Królu, żyj na wieki!

¹⁰ Ty, królu, wydałeś rozkaz, że każdy człowiek, który usłyszy głos rogu, fletu, cytry, harfy, lutni, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, ma paść i oddać pokłon złotemu posągowi;

¹¹ a kto nie upadnie i nie odda pokłonu, ten będzie wrzucony do wnętrza pieca rozpalonego ogniem.

¹² [Otóż] są [tu] mężczyźni judzcy, których postawiłeś nad pracą prowincji babilońskiej: Szadrak, Meszak i Abed-Nego; mężczyźni ci nie biorą na siebie twego rozkazu, królu, nie czczą twoich bogów i nie oddają pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłeś.

¹³ Wtedy Nebukadnesar w złości i wzburzeniu powiedział, by przyprowadzić Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. Przyprowadzono więc tych mężczyzn przed króla.

¹⁴ Nebukadnesar odezwał się i powiedział do nich: Czy to prawda, Szadraku, Meszaku i Abed-Nego, że nie czcicie moich bogów i nie oddajecie pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłem?

¹⁵ Czy teraz, jeśli usłyszycie głos rogu, fletu, cytry, harfy, lutni, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, jesteście gotowi upaść i złożyć pokłon posągowi, który ja zbudowałem? Jeśli zaś nie złożycie pokłonu, będziecie w tej godzinie wrzuceni do wnętrza pieca rozpalonego ogniem, a kim jest ten bóg, który wyratuje was z mojej ręki?

¹⁶ Szadrak, Meszak i Abed-Nego odezwali się i odpowiedzieli królowi Nebukadnesarowi: My nie potrzebujemy odpowiadać ci na to.

¹⁷ Jeśli nasz Bóg, któremu służymy, może nas wyratować z pieca płonącego ogniem i z twojej ręki, o królu, to nas wyratuje.

¹⁸ A jeśli nie, to niech ci będzie wiadome, królu, że twoich bogów nie czcimy i złotemu posągowi, który wzniosłeś, pokłonu nie złożymy.

¹⁹ Wtedy Nebukadnesar napełnił się wzburzeniem na Szadraka, Meszaka i Abed-Nega i wyraz jego twarzy zmienił się. Odezwał się więc i powiedział, by rozpalić piec siedem razy bardziej, niż go zwykle rozpalano.

²⁰ I najmocniejszym żołnierzom w swoim wojsku powiedział, by związać Szadraka, Meszaka i Abed-Nega i wrzucić ich do pieca rozpalonego ogniem.

²¹ Wtedy związano tych mężczyzn w ich płaszczach, tunikach, czapkach i szatach i wrzucono do wnętrza pieca rozpalonego ogniem.

²² Ponieważ jednak słowo króla było tak surowe, a piec tak bardzo rozpalony, płomień ognia zabił tych żołnierzy, którzy wrzucali Szadraka, Meszaka i Abed-Nega.

²³ A ci trzej mężczyźni: Szadrak, Meszak i Abed-Nego wpadli związani do wnętrza pieca rozpalonego ogniem.

²⁴ Wtedy król Nebukadnesar przeląkł się, wstał śpiesznie, odezwał się i powiedział do swoich doradców: Czy nie wrzuciliśmy w środek ognia trzech związanych mężczyzn? Odezwali się i powiedzieli do króla: Prawda, królu.

²⁵ Odezwał się i powiedział: Oto ja widzę czterech mężczyzn rozwiązanych chodzących pośród ognia i nie ma na nich zranienia, a wygląd czwartego przypomina syna bogów.

²⁶ Wtedy zbliżył się Nebukadnesar do drzwi pieca płonącego ogniem, odezwał się i powiedział: Szadraku, Meszaku i Abed-Nego, słudzy Boga Najwyższego: Wyjdźcie i przyjdźcie [tutaj]! Wówczas Szadrak, Meszak i Abed-Nego wyszli spośród ognia.

²⁷ I zgromadzili się satrapowie, namiestnicy, zarządcy i doradcy króla, widząc tych mężczyzn, że ogień nie spalił ich ciał i włos ich głowy nie spalił się, a ich płaszcze nie były zmienione ani swąd ognia ich nie przeniknął.

²⁸ Nebukadnesar odezwał się i powiedział: Błogosławiony niech będzie ich Bóg, Szadraka, Meszaka i Abed-Nega, który posłał swojego anioła i wyratował swoje sługi, którzy na Nim polegali, którzy słowo króla zmienili i oddali swoje ciało, aby nie uczcić i nie złożyć pokłonu żadnemu innemu bogu poza swoim własnym.

²⁹ Dlatego wydaję rozkaz, że każdy lud, naród lub język, który by bluźnił przeciwko ich Bogu, Szadraka, Meszaka i Abed-Nega, będzie poćwiartowany, a jego dom zamieniony w kupę śmieci, ponieważ nie ma innego Boga, który by mógł uratować w taki sposób.

³⁰ Potem dzięki królowi dobrze wiodło się Szadrakowi, Meszakowi i Abed-Negowi w prowincji babilońskiej.

Wyznanie Nebukadnesara

³¹ Nebukadnesar, król, do wszystkich ludów, narodów i języków, które zamieszkują całą ziemię: Niech wam się pomnaża pokój!

³² Uznałem za właściwe oznajmić wam o znakach i cudach, których dokonał na mnie Bóg Najwyższy:

³³ Jakże wielkie są Jego znaki, jak potężne Jego cuda! Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a Jego władza z pokolenia w pokolenie.