Daniela 11 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹ Ja natomiast w pierwszym roku Dariusza Meda stanąłem, aby go wzmocnić i być dla niego schronieniem.

Proroctwo o nadciągających wojnach

² A teraz oznajmię ci prawdę: Oto jeszcze trzej królowie powstaną w Persji, lecz czwarty zdobędzie większe bogactwa niż wszyscy [jego poprzednicy]. A gdy nabierze swej mocy w swym bogactwie, poruszy wszystkich przeciwko państwu greckiemu.

³ I powstanie potężny król, i dojdzie do wielkiej władzy, i będzie czynił, co zechce.

⁴ A gdy powstanie, rozpadnie się jego królestwo i będzie rozdzielone na cztery wiatry nieba, ale nie pomiędzy jego potomków i nie według władzy, którą sprawował, gdyż zostanie wyrwane jego królestwo i będzie dla innych, a nie tych [jego potomków].

⁵ I wzmocni się król południa, ale [jeden] z jego książąt wzmocni się bardziej niż on i będzie miał wielką władzę swojego władztwa.

⁶ A przy końcu lat sprzymierzą się; i córka króla południa przybędzie do króla północy, aby doprowadzić do ugody, lecz nie utrzyma [ona] mocy ramienia i nie ostoi się [on] ani ramię jego, i będzie wydana ona i ci, którzy ją sprowadzili, i ten, który ją zrodził, i który ją wzmocnił w [tych] czasach.

⁷ I powstanie w jego miejsce, z gałązki jej korzeni, i przybędzie [on] do armii, i wkroczy do twierdzy króla północy, i rozprawi się z nimi, i przemoże [ich].

⁸ I także ich bogów z ich lanymi posągami i ich kosztownymi naczyniami ze srebra i złota uprowadzi do niewoli do Egiptu; i przez lata będzie stał [z dala] od króla północy.

⁹ A [król północy] wkroczy do królestwa króla południa, lecz powróci do swojej ziemi.

¹⁰ Lecz jego synowie podburzą i zbiorą mnóstwo licznych wojsk, i wtargnie, i zaleje, i przejdzie, i potykać się będą aż do jego twierdzy.

¹¹ I rozdrażni się król południa, i wyjdzie, i będzie walczył z nim, z królem północy, a [król północy] wystawi wielkie mnóstwo [wojska], lecz wyda to mnóstwo w jego rękę, [w rękę króla południa].

¹² I [król południa] rozniesie to mnóstwo, wywyższy swe serce, i [choć] przyprawi o upadek dziesiątki tysięcy, nie wzmocni się.

¹³ I wróci król północy, i wystawi mnóstwo większe niż za pierwszym razem, i przy końcu czasów tych lat wtargnie z wielką armią i z wielkim taborem.

¹⁴ A w tych czasach wielu powstanie przeciwko królowi południa, i synowie gwałtowników twojego ludu podniosą się, by wypełnić widzenie, lecz potkną się.

¹⁵ I nadciągnie król północy, i usypie wał, i zdobędzie miasto obronne; a [zbrojne] ramiona południa nie ostoją się, ani jego lud doborowy – zabraknie im sił, by się ostać.

¹⁶ I ten, który nadciągnie przeciwko niemu, będzie robił, co zechce, i nikt nie ostoi się przed jego obliczem, i stanie w przepięknej ziemi, a w jego ręce – zniszczenie.

¹⁷ I zwróci swą twarz, by objąć władzą całe jego królestwo i uczynić z nim ugodę, i [tak] uczyni, i da mu, [królowi południa], córkę kobiet, aby przekupić ją, lecz [ona] [na to] nie przystanie i nie dla niego będzie.

¹⁸ I zwróci swoją twarz na obszary nadbrzeżne i wiele zdobędzie, lecz pewien dowódca położy kres jego zniewadze, a ponadto odpłaci mu jego zniewagą.

¹⁹ I zwróci swą twarz ponownie na twierdze swojej ziemi, lecz potknie się i upadnie, i nie będzie już można go znaleźć.

²⁰ I powstanie na jego miejsce taki, który sprawi, aby przeszedł poborca, [by ratować] splendor królestwa, lecz po kilku dniach zostanie zdruzgotany, lecz nie z powodu gniewu ani nie z powodu wojny.

²¹ I powstanie na jego miejsce wzgardzony, któremu nie powierzą godności królewskiej, lecz przyjdzie niespodziewanie i wymoże władzę [królewską] pochlebstwami.

²² I [zbrojne] ramiona będą zalane powodzią sprzed jego oblicza, a także książę przymierza.

²³ I od sprzymierzenia się z nim kierować się będzie zdradą. I wyruszy, i będzie silny przy niewielkiej [liczebnie] gromadzie.

²⁴ Nadciągnie niespodzianie i w najżyźniejszych częściach prowincji, i uczyni to, czego nie czynili jego ojcowie ani ojcowie jego ojców. Rozrzuci im łup i zdobycz, i bogactwo, i przeciwko twierdzom uknuje plany, lecz do czasu.

²⁵ I pobudzi swoją siłę i swoje serce, z wielką armią, przeciwko królowi południa, a król południa przygotuje do walki armię bardzo wielką i liczną, lecz się nie ostoi, gdyż uknują przeciwko niemu plan.

²⁶ I spożywający jego przysmaki zdrugoczą go, i jego armia się rozpłynie, i padnie wielu zabitych.

²⁷ I obaj ci królowie mają w sercu złe myśli i przy jednym stole mówią kłamstwo; lecz to im się nie powiedzie, gdyż na koniec jeszcze [wyznaczony] czas.

²⁸ I [król północy] powróci do swej ziemi z wielkim bogactwem, i swe serce nastawi przeciwko świętemu przymierzu, i wprowadzi to w czyn, i wróci do swojej ziemi.

²⁹ W [oznaczonym] czasie wróci i wkroczy na południe, lecz nie będzie jak za pierwszym razem i jak potem.

³⁰ I przybędą przeciwko niemu okręty Kitim, przez co zostanie zniechęcony. I wróci, i wyleje swe wzburzenie na święte przymierze, i wprowadzi to w czyn. I wróci, i weźmie pod uwagę tych, którzy porzucili święte przymierze.

³¹ A zbrojne [ramiona wysłane] przez niego powstaną i zbezczeszczą świątynię, twierdzę, zniosą stałą ofiarę i ustawią pustoszącą obrzydliwość.

³² A postępujących bezbożnie wobec przymierza zwiedzie pochlebstwami, lecz lud znających swojego Boga umocni się i podejmie działania.

³³ A roztropni wśród ludu pouczą wielu, i będą powalani mieczem i ogniem w uprowadzeniach i rabunku przez [wiele] dni.

³⁴ A gdy będą powalani, doznają małej pomocy; i wielu przyłączy się do nich nieszczerze.

³⁵ Nawet niektórzy z roztropnych zostaną powaleni, aby doszło wśród nich do poddania ich próbie, do oczyszczenia i wybielenia aż do czasu końca, gdyż jeszcze będzie miał miejsce w [oznaczonej] porze.

³⁶ A król będzie robił, co zechce; będzie się wynosił i wywyższał ponad wszelkie bóstwo; i przeciwko Bogu bogów wypowiadał dziwne rzeczy, i będzie miał powodzenie aż do dopełnienia się [miary] gniewu, gdyż to, co postanowione, wykona się.

³⁷ Ani na bogów swoich ojców nie będzie miał względu, ani na pragnienie kobiet, ani na żadnego boga nie będzie miał względu, bo wywyższy się ponad wszystkich.

³⁸ W to miejsce będzie czcił boga warowni – boga, którego nie znali jego ojcowie, będzie czcił złotem, srebrem, drogim kamieniem i kosztownościami.

³⁹ I postąpi względem umocnionych twierdz z [wsparciem] obcego boga, którego uznał, pomnoży chwałę i będzie ich obdarzał władzą nad wieloma i ziemię rozdzielał za zapłatę.

⁴⁰ A w czasie końca zetrze się z nim król południa. Lecz rozszaleje się przeciwko niemu król północy z wozami i jeźdźcami, i wieloma okrętami, i wkroczy do ziem i zaleje je, i przejdzie przez nie [jak powódź].

⁴¹ Wkroczy też do przepięknej ziemi, i będą powalone dziesiątki tysięcy, lecz ci ujdą z jego ręki: Edom i Moab, i pierwociny synów Ammona.

⁴² I wyciągnie swoją rękę po ziemie, i [nawet] dla ziemi egipskiej nie będzie ucieczki.

⁴³ I przejmie panowanie nad skarbcami złota i srebra, i nad wszystkimi kosztownościami Egiptu. Libijczycy i Kuszyci pójdą za nim.

⁴⁴ Lecz zaniepokoją go wieści ze wschodu i północy, i wyjdzie w wielkim gniewie, aby wygubić i wytępić wielu.

⁴⁵ I rozbije namioty swego pałacu pomiędzy morzami ku przepięknej świętej górze. Wtedy dojdzie do swojego kresu i nikt mu nie pomoże.