La Biblia Online

Anuncios


Toda la Biblia A.T. N.T.




JONAS 2:6 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Ura leporaino heldu zitzaidan, itsas leizeak inguratu ninduen, itsas belarrak buruan bildu zitzaizkidan.

Ver Capítulo

Navarro-Labourdin Basque

Urec inguratu naute, bicia kenceco heineraino; leceac birundan hartu nau, itsasoac estali darot burua.

Ver Capítulo

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Ura leporaino heldu zitzaidan, itsas leizeak inguratu ninduen, itsas belarrak buruan bildu zitzaizkidan.

Ver Capítulo



JONAS 2:6
25 Referencias Cruzadas  

errukitu eta esango dio honek Jainkoari: “Libra ezazu hilobira jaistetik, aurkitu baitut honentzako erospen-saria”.


Hilobira erortzetik libratu nau, argiz beterik biziko naiz”.


Ozeanoz estali zenuen, jantziz bezala, eta mendiak azpian hartu zituzten urek;


mendietan gora, ibarretan behera, zuk izendaturiko lekuraino.


Herio-lokarriek estutu ninduten, Herio Leizearen mandatariek atzeman; estu eta larri nintzen,


Erantzun laster, Jauna, arnasarik gabe bainago. Ez ezkutatu niri zeure aurpegia, zulora doazenekin bat egin ez dezadan.


Ez bainauzu Herio Leizera botako, zure fededuna ez duzu hilobian galtzen utziko.


Herio-lokarriek estutu ninduten, uholde gaiztoek ikaratu;


Jauna, ene Jainkoa, oihuz laguntza eskatu dizut, eta sendatu nauzu.


Zuri dei egin nizun, Jauna, zuri erregu:


Jar zaitez Jaunaren eskuetan; sendo eutsiko dizu, bai, Ongileak. Ez dio sekula zintzoari erortzen utziko.


Salbaziozko egintza harrigarriz erantzuten diguzu, Jainko gure salbatzaile horrek, munduko bazter guztien, urrutieneko itsasoen itxarobide horrek.


Salba nazazu, ene Jainko: leporaino ditut urak.


«Hau pentsatu nuen: Bizitzako sasoirik onenean joan behar; Hildakoen Egoitzara naramate, gainerako bizi-urteak kentzen dizkidate.


Hara, samina bake bihurtu zait. Nire bizia hondamen-leizean erortzetik gorde duzu, bizkarra eman baitiezu nire bekatu guztiei.


Nork neurtu du itsasoa esku beteka, edo zeruen zabala arra beteka, edo lurreko hautsa lakarika? Nork pisatu mendi-muinoak balantzan?


hildakoen tokira jaitsaraziko zaitut, antzinako jendearengana, eta lur azpiko munduan biziaraziko zaitut, betiko hondakinen antzeko den mundu horretan, hildako guztiekin batera; ez duzu berriz bizilagunik izango, eta ez zaituzte berreraikiko ere bizidunen lurraldean.


Hau dena, ur-bazterreko zuhaitzik hodeietaraino goratu ez dadin gertatu da, eta ongi ureztaturiko arbolarik besteen gain altxa ez dadin. Izan ere, denek hil behar baitute, gizakiek bezalaxe, eta lur azpiko mundura joan, hildakoen tokian daudenekin elkartzera.


Zu ikusi, eta dardara dagite mendiek. Euri-jasak dira goian-behean, orro dagi itsasoak, olatu handiak harrotuz.


Hura gelditu eta dardara dagi lurrak, hark begiratu eta ikara dira herriak. Hauts bihurtzen dira antzinako mendiak, gainbehera amiltzen aspaldiko muinoak, haren betidaniko ibilbideak.


Eta nik hau diotsut: Pedro zara zu, eta harkaitz horren gainean eraikiko dut nik neure eliza; eta herioaren indarrak ere ez du menderatuko.


Sutan dago nire haserrea: Herio Leize hondoraino iritsiko da beronen garra, lurra eta bertako emaitzak irentsiko ditu, mendien oinarriak kiskaliko.