JEREMIAS 42:2 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional) eta esan zioten profetari: —Mesedez, onartu gure eskaria! Otoitz egiozu Jaunari, zeure Jainkoari, gelditzen garenon alde. Lehen asko ginen, baina orain gutxi gelditzen gara, ikus dezakezunez. Navarro-Labourdin Basque Eta erran cioten Jeremias profetari: Gure othoitza çure aitzinera eror bedi: çure Jainco Jaunari guretzat othoitz eguioçu, ondar hauquiençat guciençat; ecen hainitzetaric guti gare guelditu, çure beguiec ikusten gaituzten beçala; Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional) eta esan zioten profetari: —Mesedez, onartu gure eskaria! Otoitz egiozu Jaunari, zeure Jainkoari, gelditzen garenon alde. Lehen asko ginen, baina orain gutxi gelditzen gara, ikus dezakezunez. |
Orduan, esan zion erregeak Jainkoaren gizonari: —Bare ezazu, otoi, Jauna, zeure Jainkoa; eskatu berari nire alde, besoa bere onera itzul dakidan. Jainkoaren gizonak baretu zuen Jauna eta besoa bere onera etorri zitzaion erregeari, lehen bezalaxe geldituz.
Baina beste behin ere bere teman jarraitu zuen faraoiak eta ez zien israeldarrei joaten utzi.
Egiozue erregu Jaunari; trumoitik eta kazkabarretik aski dugu; joaten utziko dizuet, ez zaituztet gehiago geldiaraziko.
Zuek otoitzerako eskuak altxatzean, beste aldera begira jartzen naiz; nahiz eta zuek eskariak ugaldu, ez dizuet entzuten, eskuak odolez beteak baitituzue.
Jaun ahalguztidunak gutariko batzuk bizirik utzi ez balitu, Sodoma eta Gomorraren azkena izango genukeen guk ere.
Jainko bizia laidotzera bidali du Asiriako erregeak bere ordezkari nagusia. Entzungo al zituen Jaunak, zure Jainkoak, hark esan dituen irainak, eta zigortuko al du, entzun behar izan dituen irain guztiengatik! Eta zuk egizu otoitz oraindik bizirik dirautenen alde».
Gauza asko ikusi ditu, baina gogoan hartu ez; zabalik ditu belarriak, baina ezer entzuten ez.
Jauna, egiaz zerbitzari leiala nauzu, neure etsaien alde erregutu dizut arrisku eta larrialdian.
Egur-puska bati esaten diote: “Zeu zara nire aita”; harriari: “Zeuk nauzu sortu”. Bizkarra ematen didate, ez aurpegia; zoritxar-egunean, ordea, “Zatozkigu salbatzera” diote.
Ea Jaunari erregutzen dioten eta itzultzen diren beren jokabide gaiztotik, handia baita herri honen aurka Jaunak agertu duen haserre-sumina».
Entzun orain, errege jauna, onartu, arren, nire eskabidea: Ez nazazu eraman berriro Jonatan idazkariaren etxera, bestela han hilko naiz eta.
Sedekias erregeak Xelemiasen seme Jukal eta Maaseias apaizaren seme Sofonias bidali zituen Jeremias profetagana, eskabide honekin: «Otoitz egiozu gure alde Jaunari, gure Jainkoari».
Sedekias erregeak tenpluko hirugarren sarrerara ekarrarazi eta esan zion Jeremias profetari: —Galdera bat egin nahi dizut; ez ezkutatu niri ezer.
Orduan, Johananek isilka esan zion Gedaliasi: —Neu joango naiz Ismael hiltzera, eta ez du inork ere jakingo. Zergatik hil behar zaitu? Zure inguruan bildu diren judatarrak sakabanatzea eta herrian zutik gelditu denaren hondamendia ekarriko luke horrek.
Zeuen buruak engainatzen ari zarete; lehenengo, zeuen ararteko egin nauzue, Jaunari, zeuen Jainkoari, otoitz egin eta haren erantzuna osorik zuei jakinarazteko eskatuz, beteko zenutela eta;
Ai ene! Zein bakar gelditu den jendez hain betea egon ohi zen hiria! Atzerrien artean izen handiko zena, alargun baten antzeko egina. Eskualdeen erregina, besteren mendera makurtua.
Baina haien artetik batzuk —gerratik, gosetik eta izurritik ihes egindako batzuk— bizirik utziko ditut, joango diren nazioetan beren jokaera higuingarriak konta ditzaten; eta horrela jakingo dute atzerritarrek ni naizela Jauna».
Eskain diezaiela dirua herriei… Nik bilduko ditut orain, laster kizkurtuko dira errege nagusiaren zamapean.
Basapiztiak bidaliko dizkizuet aurka: seme-alabarik gabe utziko zaituztete, zeuen abereak sarraskituko eta zeuek ere hain bakandurik utziko, non hutsik geldituko baitira herrialdeko bideak.
Matxinsaltoek lurraldeko belar guztia garbitu zutenean, esan nuen: —Ene Jainko Jauna, barkatu, arren! Nola eutsiko dio, bada, Israel herriak bere biziari, hain txikia izanik?
Eta Jainkoak aldi hori laburtuko ez balu, ez litzateke inortxo ere bizirik aterako; baina, aukeratuak direla eta, laburtu egingo ditu egun horiek.
Simonek erantzun zuen: —Otoitz egiozue Jaunari nire alde, zuek esandakorik gerta ez dakidan.
«Zeruko izarrak bezain ugari izan ondoren, banaka batzuk besterik ez zarete bizirik geldituko, Jaunaren zeuen Jainkoaren esana ez egiteagatik.
Zuek zoriontsu egiten eta ugaltzen izan zuen adinako atsegina izango du Jaunak zuek galtzen eta suntsitzen: jaurti egingo zaituzte jabetzan hartzera zoazten lurraldetik.
«Jaunak beste herrietan barreiatuko zaituzte; zuetariko gutxi batzuk besterik ez dira bizirik geldituko Jaunak eramango zaituzten nazioetan.
Aitortu batak besteari zeuen bekatuak eta egin otoitz elkarren alde, senda zaitezten. Indar handia du zintzoaren otoitz sutsuak.
Honela ziotson jende guztiak Samueli: —Egiozu otoitz gure alde Jaunari, zeure Jainkoari, hil ez gaitezen. Izan ere, gure bekatu guztiez gainera, beste gaiztakeria bat egin dugu: geuretzat erregea eskatu.
Niri dagokidanez, ez dezadala Jaunaren kontra bekaturik egin, zuen alde otoitz egiteari utziz. Bide on eta zuzena erakutsiko dizuet.
eta esan zioten Samueli: «Ez utzi Jainko Jaunari gure alde dei egiteari, filistearren eskuetatik salba gaitzan».