Ez da Judarengandik aldenduko errege-makila, ezta haren belaun artetik aginte-makila ere, hauen jabe dena etorri arte: herri guztiek diote honi obedituko.
EGINAK 11:1 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional) Jakin zuten apostoluek eta Judeako senideek, jentilek ere Jainkoaren hitza onartu zutela. Navarro-Labourdin Basque Ençun ceçaten bada Apostoluéc eta Iudean ciraden anayéc ecen Gentilec-ere recebitu çutela Iaincoaren hitza. Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional) Jakin zuten apostoluek eta Judeako senideek, jentilek ere Jainkoaren hitza onartu zutela. |
Ez da Judarengandik aldenduko errege-makila, ezta haren belaun artetik aginte-makila ere, hauen jabe dena etorri arte: herri guztiek diote honi obedituko.
Asetzeraino jango dute behartsuek, Jauna goretsiko haren bila saiatzen direnek. Ez galdu adorea sekula!
Egun hartan, Jeseren zuhaitz-ondoko kimua bandera gisa altxatua izango da, herri guztien begi aurrean; nazioak bila joango zaizkio eta ospetsua izango da haren egoitza.
Baina, azkenik, Jaunak bere espiritua isuriko digu goitik berriro. Basamortua baratze bihurtuko da eta baratzea baso.
Jaunak dio: «Hona hemen nire zerbitzaria, nik eusten diodana, nik hautatua, atsegin dudana. Beronen gain ezarri dut neure espiritua: nazioei justizia ekarriko die.
«Nik, Jaun honek, salbamen-ekintzarako dei egin dizut eta eskutik heldu; nik eratu zaitut eta egiteko hau ezarri: herriarentzat nire ituna berritu eta nazioei argi egitea,
«Ez da aski zu nire zerbitzari izatea Jakoben leinuak susperrarazi eta berritzeko eta Israelen bizirik geldituak itzularazteko; nazioen argitzat ezarriko zaitut, nire salbamena lurraren bazterreraino eraman dezazun».
Bere jainkozko indar paregabea azaldu du Jaunak nazio guztien aurrean. Mundu-bazter guztiek ikusiko dute gure Jainkoaren garaipena.
Eta ikusiko dute nazioek zure salbamena, errege guztiek zure ospea. Izen berria emango dizute, Jaunak berak ezarria.
Jauna, zu nire indar eta babesle, arriskuan ihesleku! Zuregana etorriko dira herriak lurreko azken mugetatik, eta esango dizute: «Gurasoek utzi dizkiguten jainkoak gezur huts dira, zentzugabekeria eta ez ezertarako on.
Egun hartan —hala diot nik, Jaunak— erantzun egingo dut: zeruari euria emango diot, eta zeruak lurrari ura emango dio;
Bizirik geldituriko israeldarrak, herri askotan sakabanatuak, lehoia basapiztien artean bezala, lehoikumea ardien artean bezala izango dira: edonon sartzen direlarik, harrapatu eta txikitu egiten dute, eta ez da inor haien eskutik libratuko.
Beldurgarri gertatuko zaie Jauna: lurreko jainko guztiak ezereztuko ditu, eta herri guztiek gurtuko dute, baita urrutienekoek ere, nork bere lurraldean.
«Orduan, herrien ezpainak garbi bihurtuko ditut, denek niri, Jaun honi, dei egin diezadaten eta denek bat eginik zerbitza nazaten.
Ekialdetik mendebaldera, herri guztiek aitortzen dute nire izen handia, eta nonahi erretzen didate intsentsua eta behar bezalako oparia eskaintzen. Herri guztiek aitortzen dute nire izen handia —dio Jaun ahalguztidunak—.
Jesus Judeako Belen herrian jaio zen, Herodes erregearen garaian. Jesus jaio ondoren, sortaldeko jakintsu batzuk azaldu ziren Jerusalemen,
Egia esan, asko etorriko dira sortalde eta sartaldetik, Abraham, Isaak eta Jakobekin Jainkoaren erreinuko mahaikide izateko;
Hilobian sarturik, gazte bat ikusi zuten eskuinaldean eseria, soineko zuriz jantzia, eta erabat izutu ziren.
Egun haietako batean, Pedrok, senideak bildurik zeudela —ehun eta hogeiren bat laguneko taldea—, jaiki eta esan zuen:
Ikasleek, orduan, Judeako senideei laguntza bidaltzea erabaki zuten, bakoitzak ahal zuena.
Antiokiara iritsi zirenean, eliz elkartea bildu zuten eta Jainkoak beraien bidez egindako guztia azaldu zieten, baita jentilei federako atea nola ireki zien ere.
Antiokiako eliz elkarteak biderako beharrezkoak eman zizkien. Fenizia eta Samarian barrena igarotzean, jentilak ere konbertitzen ari zirela jakinarazten zieten senideei, horrela, guztiei poz handia emanez.
Hango senideak, bai baitzuten gure berri, bidera atera zitzaizkigun Foro Apio eta Hiru Bentara. Haiek ikustean, Jainkoari eskerrak eman zizkion Paulok, eta gogoa bizkortu zitzaion.