LUKAS 7:13 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional) Hau ikustean, errukitu egin zitzaion Jauna eta esan zion: «Ez egin negarrik». Navarro-Labourdin Basque Eta alhargun hura ikussi çuenean Iaunac, compassione har ceçan haren gainean, eta erran cieçon, Eztaguinala nigarric. |
Baina zu, Jauna, Jainko bihozbera eta errukiorra, haserregaitza, onginahiz eta leialtasunez betea:
larrialdi guztietatik; ez inolako ordezkari edo mandatarik, berak zituen onik atera. Berak zituen askatu maitasun eta gupidaz; ardura handiz gidatu zituen antzinako garaietan.
«Hain seme kutun da Efraim niretzat, hain ume atsegingarri! Hainbeste zeresan eman didan arren, ezin dut inola ere burutik kendu; dardaraz dago nire barrua, harenganako errukiz gainezka. Hala diot nik, Jaunak.
—Errukia ematen dit jende honek: badaramatzate hiru egun nirekin eta ez dute deus ere jateko.
Ondoren, Jaunak beste hirurogeita hamabi ikasle izendatu eta bere aurretik bidali zituen binaka, bera joatekoa zen herri eta toki guztietara.
Behin batean, Jesus otoitzean ari zen toki batean; amaitu zuenean, bere ikasleetako batek esan zion: «Jauna, irakats iezaguzu otoitz egiten, Joanek bere ikasleei irakatsi zien bezala».
Orduan, Jaunak esan zion: «Zuek, fariseuok, edalontzia eta platera kanpotik garbitzen dituzue, zeuek barrutik lapurretaz eta txarkeriaz beteak zaudeten bitartean!
Jaunak esan zuen: «Izan zaitezte etxezain leial eta zentzuduna bezala, nagusiak bere orduan otordua banatzeko morroien buru ipini duena bezala.
Jaunak erantzun zion: —Itxurazaleok! Zuetako nork ez du larunbatez ere idia nahiz astoa ukuilutik askatu eta ura edatera eramaten?
Jaunak erantzun zuen: —Sinesmena bazenute, mostaza-hazia bezain txikia izanik ere, pikondo honi «Atera hortik eta landatu itsasoan» esango zeniokete, eta obeditu egingo lizueke.
Zakeok, berriz, zutiturik, Jaunari esan zion: —Jauna, neure ondasunen erdiak behartsuei ematen dizkiet eta, inori ezer ostu badiot, lau halako bihurtuko diot.
Itzuli zen Jauna eta Pedrori begiratu zion. Gogoratu zitzaion Pedrori Jaunak esandakoa: «Gaur oilarrak jo baino lehen, hiru aldiz ukatuko nauzu»,
Herriko sarrerara hurbildu zenean, hildako bat, ama alargun baten seme bakarra, zeramaten lur ematera. Herriko jende asko zihoan amarekin.
Aurreraturik, hilkutxa ukitu zuen, eta zeramatenak gelditu egin ziren. Orduan, esan zuen: «Gazte, zuri diotsut: Jaiki!»
Jaunarengana bidali zituen galdetzera: «Zu al zara “Etortzekoa”, ala besteren baten zain egon behar dugu?»
Denak negarrez eta aieneka ari ziren neskarengatik. Jesusek esan zien: «Ez egin negarrik; ez dago hilda, lo dago».
(Maria hau —gaixo zegoen Lazaroren arreba— Jauna ukenduz igurtzi eta oinak bere ile-adatsez xukatu zizkiona zen).
Aingeruek esan zioten: —Emakume, zergatik ari zara negarrez? Hark erantzun zien: —Nire Jauna eraman dute, eta ez dakit non ipini duten.
Jesusek esan zion: —Emakume, zergatik ari zara negarrez? Noren bila zabiltza? Hark, baratzezaina zelakoan, esan zion: —Jauna, zuk eraman baldin baduzu, esadazu non ipini duzun, eta neuk jasoko dut.
Jakin zuten fariseuek Joanek baino ikasle gehiago egin eta jende gehiago bataiatzen zuela Jesusek,
Bitartean, beste zenbait txalupa iritsi zen Tiberiadesetik, Jaunak esker oneko otoitza egin ondoren ogia jan zuten ingurura.
negar dagitenak, egingo ez balute bezala; pozik daudenak, ez baleude bezala; erosten dutenak, ezer ez balute bezala,
Senideok, ez dugu nahi hildakoen zoriari buruz zuek ezjakinean egoterik, atsekabe ez zaitezten, itxaropenik ez dutenen antzera.
Horretarako, erabat bere senideen antzeko egin beharra zeukan, apaiz nagusi errukitsu eta Jainkoari dagozkionetan fidagarri izateko, herriaren bekatuak barkatzeko gai.
Izan ere, gure apaiz nagusia ez da gure ahuleriaz gupidatu ez daitekeen norbait, zeren eta bera ere, gu bezala, gauza guztietan probatua izan baita, bekatuan izan ezik.
Orduan, israeldarrek jainko arrotzen irudiak bota eta Jauna gurtu zuten. Eta Jaunak ezin izan zuen gehiago jasan israeldarren sufrimendua.