Bere burua halako larrialdian ikusirik, Jauna, bere Jainkoa, baretzen saiatu zen Manases, bere arbasoen Jainkoaren aurrean apal-apal eginez
JONAS 2:2 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional) Arrainaren sabeletik otoitz egin zion Jaunari, bere Jainkoari: Navarro-Labourdin Basque Eta bere Jainco Jaunari othoitz eguin cioen arrainaren sabeletic, |
Bere burua halako larrialdian ikusirik, Jauna, bere Jainkoa, baretzen saiatu zen Manases, bere arbasoen Jainkoaren aurrean apal-apal eginez
Herio-lokarriek estutu ninduten, Herio Leizearen mandatariek atzeman; estu eta larri nintzen,
Goretsazue Jauna, begirune diozuenok! Emaiozue ohore, Jakoben ondorengo guztiok! Adora ezazue, israeldarrok!
Egonezinik dago han behean Hildakoen Egoitza, zuri harrera egiteko zain. Zu zarela-eta esnatu egin ditu hildakoen espirituak, lurreko handiki guztien arimak; beren tronuekin jaikiarazten ditu herrietako errege guztiak.
hildakoen tokira jaitsaraziko zaitut, antzinako jendearengana, eta lur azpiko munduan biziaraziko zaitut, betiko hondakinen antzeko den mundu horretan, hildako guztiekin batera; ez duzu berriz bizilagunik izango, eta ez zaituzte berreraikiko ere bizidunen lurraldean.
Hau dena, ur-bazterreko zuhaitzik hodeietaraino goratu ez dadin gertatu da, eta ongi ureztaturiko arbolarik besteen gain altxa ez dadin. Izan ere, denek hil behar baitute, gizakiek bezalaxe, eta lur azpiko mundura joan, hildakoen tokian daudenekin elkartzera.
Zeren, Jonasek arrainaren sabelean hiru egun eta hiru gau egin zituen bezala, hala egingo ditu Gizonaren Semeak ere hiru egun eta hiru gau lurraren barruan.
Zeren eskatzen duenak hartu egiten baitu, bilatzen duenak aurkitu, eta atea jotzen duenari zabaldu egiten baitzaio.
Eta, larriak harturik, oraindik lehiatsuago egiten zuen otoitz. Izerdia tantaka zerion lurrera, odola bezain lodi.
Kristok, mundu honetan bizi zelarik, deiadar handiz eta negar-malkoz egin zion otoitz eta erregu heriotzatik libra zezakeen Jainkoari eta, esaneko izan zitzaiolako, Jainkoak aditu egin zion.
Ez nazazu har emakume txartzat. Neure atsekabe handiaz, neure nahigabeaz, mintzatu natzaio Jaunari orain arte.
Davidek estuasun handia izan zuen, harrika emango ziola baitzioen jendeak; hain atsekabetuak zeuden, izan ere, gizonak beren seme-alabengatik. Davidek, orduan, bere Jainko Jaunarengandik hartu zuen indarra.