1ኛ መጽሐፈ መቃብያን 7 - መጽሐፍ ቅዱስ - (ካቶሊካዊ እትም - ኤማሁስ)

የቀዳማዊ ዲሜጥሮስ መንገሥ፥ የባቂደስና የአልቂሞስ ወደ ይሁዳ መላክ

¹ በመቶ ሐምሳ አንድ ዓመት ገደማ የሰለውቂስ ልጅ ዲሜጥሮስ ከሮም አምልጦ ከጥቂት ሰዎች ጋር ባሕር አጠገብ ወደምትገኝ ወደ አንዲት ከተማ ሄደ፤ እዚያ ነገሠ።

² ወደ አባቶቹ ቤተ መንግሥት በገባ ጊዜ ሠራዊቱ አንጥዮኩስንና ሊስያስን ወደ እርሱ ለማምጣት ያዙዋቸው፤

³ ይዘናቸዋል ብለው ቢነግሩትም፥ “ፊታቸውን አታሳዩኝ” አላቸው።

⁴ ሠራዊቱም ገደላቸው። ዲሜጥሮስም በንጉሣዊ ዙፋኑ ላይ ተቀመጠ።

⁵ በዚያን ጊዜ ከእስራኤል ሕዝብ ውስጥ ሃይማኖትና ሕግ ያልነበራቸው ሰዎች ሁሉ የሊቀ ካህንነት ሹመት ይመኝ በነበረው በአልቂሞስ ተመርተው ወደ እርሱ መጡ።

⁶ በንጉሡ ፊት ሕዝቡን እንዲህ ሲሉ አወገዙ፥ “ይሁዳና ወንድሞቹ ወዳጆችህን ሁሉ አጠፉ፤ እኛንም ከሀገራችን ውጭ እንድንበታተን አደረጉን፤

⁷ ስለዚህ አሁን በኛ መካከልና በንጉሡ ግዛት ውስጥ ይሁዳ የጠፋቸውን ጥፋቶች ሂዶ እንዲያይ አንድ የታመነ ሰው ላክ፤ እነርሱና ረዳቶቻቸውም ሁሉ ይቀጡ”።

⁸ ንጉሡም ታላቅና ታማኝ የነበረውን የአፍራጦስ ማዶ ገዢና ከንጉሡ ወዳጆች አንዱ የነበረውን ባቂደስን መረጠ።

⁹ ከኀጢአተኛው ከአልቂሞስ ጋር ላከው፤ ለአልቂማስ የክህነት ሥልጣን ሰጠውና የእስራኤልን ልጆች እንዲቀበል ሾመው።

¹⁰ ከብዙ ሠራዊት ጋር አብረው ሄዱና ወደ ይሁዳ ምድር ደረሱ፤ ለይሁዳና ለወንድሞቹ የውሸት የሰላም ቃል የያዘ መልእክት ላኩ።

¹¹ አይሁዳውያኑ እነርሱ የባዕድ ሠራዊት ይዘው መምጣታቸውን ባዩ ጊዜ ንግግራቸውን አላመኑም።

¹² የሙሴ ሕግ መምህራን ትክክለኛ መፍትሔ ለመፈለግ ተሰብስበው ወደ አልቄሚስና ወደ ባቂደስ ሄዱ።

¹³ ከእስራኤላውያን መካከል የመጀመሪያዎቹ ሰላም ፈላጊዎች አሲዳውያን ነበሩ።

¹⁴ እነርሱም፥ “ከወታደሮቹ ጋር አብሮ የመጣው ከአሮን ዘር የሆነው ካህን ነው፤ በእኛ ላይ ፍርድን አጓድሎ ክፉ ነገር አያደርግብንም” ይሉ ነበር።

¹⁵ እርሱም የሰላም ንግግር አደረገላቸውና፥ “በናንተም ሆነ በወዳጆቻችሁ ላይ ምንም ክፉ ነገር አናደርግባችሁም” ሲል በመሐላ አረጋገጠላቸው።

¹⁶ እነርሱም አመኑት፤ ነገር ግን በመጽሐፉ ላይ እንደተጠቀሰው ስድሳዎቹን አስይዞ ባንድ ቀን አስገደላቸው፤

¹⁷ ይህንም ያደረገው፥ “በኢየሩሳሌም ዙሪያ የቅዱሳንህን ሥጋ በትነዋል፥ ደማቸውንም አፍስሰዋል፤ የሚቀብራቸው ማንም አልነበረም” ተብሎ የተጻፈው ይፈጸም ዘንድ ነው።

¹⁸ “ያደረጉትን ስምምነትና መሐላ ስላፈረሱ እነዚያ ሰዎች እውነተኝነትና ትክክለኝነት የለባቸውም” ተባሉ። ፍርሃትና ጭንቀትም በነሱ ላይ ነገሠ።

¹⁹ ባቂደስ ከኢየሩሳሌም ሄዶ ሰፈሩን በቤተዜት አደረገ፤ እርሷን ትተው ከሄዱትም ሰዎች መካከል ብዙዎችን አሠረ፤ እንዲሁም ከሕዝቡ አንዳንዶቹን አስያዘ፤ እንዲገደሉም አደረገ በኋላ በታላቁ ጉርጓድ ውስጥ ጣላቸው።

²⁰ ክፍለ ሀገሩን አልቂሞስ መልሶ ሰጠው፤ የሚያግዘው ሠራዊትም ተወለት፤ ከዚህ በኋላ ባቂደስ ወደ ንጉሡ ተመልሶ ሄደ።

²¹ አልቂሞስ ሊቀ ካህናት መሆኑን ለማሳመን ታገለ፤

²² በሕዝቡ መካከል ሁከት ይነዙ የነበሩ ሰዎች ሁሉ በዙሪያው ተሰበሰቡ፤ የይሁዳን ምድር ያዙ፤ በእስራኤል ላይ ትልቅ ጉዳት አመጡ።

²³ ይሁዳ በእስራኤል ልጆች ላይ ከአረመኔዎች የባሰ የሚያደርጉትን የአልቂሞስንና ወገኖቹን ክፋት ባየ ጊዜ

²⁴ በይሁዳ አገሮች ሁሉ በዙሪያቸው ተዘዋወረ፤ በከሐዲዎች ላይ ተበቀለ፤ በአገሩ ውስጥ እንዳይዘዋወሩ ከለከለ።

ኒቃኖረ በይሁዳ ምድር፥ የካፋር ሳልማ ጦርነት

²⁵ ይሁዳና ጓደኞቹ ይበል ብርቱዎች መሆናቸውን ባየ ጊዜና ሊቋቋማቸው አለመቻሉን በተገነዘበ ጊዜ አልቂሞስ ወደ ንጉሡ ተመልሶ ብዙ ክፋት ሠርተዋል ሲል ከሰሳቸው።

²⁶ የእስራኤልን ሕዝብ በጥላቻና በጠላትነት የሚመለከተውን ከክቡራት ክፍል ሆኖ ከጦር መሪዎቹ አንዱ የነበረውን ኒቃኖርን ሕዝቡን እንዲደመስስ በማዘዝ ንጉሡ ላከው።

²⁷ ኒቃኖር ወደ ኢየሩሳሌም ብዙ ሠራዊት ይዞ ሄደ፤ ለይሁዳና ለወንድሞቹ በውሸት የሰላም ቃል ተናገረ፤

²⁸ “በእኔና በእናንተ መካከል ውጊያ አይሁን፤ የሰላም ንግግር ለማድረግ በጥቂት ሰዎች ታጅቤ እመጣለሁ” አለ።

²⁹ ወደ ይሁዳ ሄደ፤ በወዳጅነት ሰላምታ ተሰጣጡ፤ ነገር ግን ጠላቶች ይሁዳን ይዘው ለመውሰድ ተዘጋጅተው ነበር።

³⁰ ኒቃኖር ወደ እርሱ የመጣው በአታላይነት መንፈስ መሆኑን አውቆ ይሁዳ ፈራውና የሰላም ንግግሩን ለማድረግ አልፈቀደም።

³¹ ኒቃኖር ተንኮሉ እንደታወቀበት ተገንዝቦ ከፋርሰላም ከይሁዳ ጋር ለመዋጋት ወጣ፤

³² በኒቃኖር በኩል አምስት መቶ ያህል ሰዎች ሞቱ፤ የቀሩት ወደ ዳዊት ከተማ ሸሽተው ሄዱ።

ቤተ መቅደሱ ላይ የተሰነዘረ ዛቻ

³³ ከእነዚህ ነገሮች በኋላ ኒቃኖር ወደ ጽዮን ተራራ ወጣ፤ ካህናት በሰላም እጅ ለመንሳትና ስለ ንጉሡ የሚቀርበውን የሚቃጠል መሥዋዕትን ለእርሱ ለማሳየት ከሕዝብ ሽማግሌዎች ጋር ሆነው ከቤተ መቅደስ ወጡ።

³⁴ እርሱ ግን በማላገጥ ሳቀባቸው፥ አዋረዳቸው፥ የትዕቢት ቃል ተናገራቸው።

³⁵ እንዲህ ሲል በቁጣ ማለ፥ “አሁን በዚህ ጊዜ ይሁዳ ከነሠራዊቱ በእጄ ካልገባ እኔ አንድ ጊዜ ሰላም አድርጌ ስመለስ በዚች ግንብ ላይ እሳት እለቅባታለሁ።” ይህን ብሎ በቁጣ ወጥቶ ሄደ።

³⁶ ካህናቱ ተመልሰው ገቡ፤ በመሠዊያውና በቤተ መቅደሱ ፊት ቆመው እንባቸውን እያፈሰሱ እንዲህ አሉ፥

³⁷ አምላክ ሆይ የጸሎትና የልመና ቤት እንድትሆን፥ ስምህ በውስጧ እንዲጠራ ይህችን ግንብ የመረጥህ አንተ ነህ፤

³⁸ በዚህ ሰው ላይና በሠራዊቱም ላይ አንተ ተበቀል፤ በሰይፍ ተመትተው ይውደቁ፤ ስድባቸውን አስታውስ፤ ጊዜም አትስጣቸው።

የኒቃኖር ቀን በአዳሳ

³⁹ ኒቃኖር ከኢየሩሳሌም ወጣና ሰፈሩን በቤቶሮን አደረገ፤ እዚያ የሶሪያ ጦር ሠራዊት ሊተባበረው መጣለት፤

⁴⁰ ይሁዳ ከሦስት ሺህ ሰዎች ጋር ሆኖ ሰፈሩን በአሰሳ በማድረግ በዚያን ጊዜ እንዲህ ሲል ጸለየ፥

⁴¹ “የንጉሡ መልእክተኞች በተሳደቡ ጊዜ መልአክህ መጥቶ ከእነርሱ መካከል መቶ ሰማንያ አምስት ሺህ ሰዎችን መታ፤

⁴² ዛሬም እንዲሁ እኛ ፊት ይህን የጦር ሠራዊት ቀጥቅጥ፤ እርሱ ቤተ መቅደስህን መስደቡን ሌሎችም ይወቁ፤ እንደ ክፋቱ ፍረድበት።”

⁴³ ሠራዊቶቹ በዓሥራ ሦስት አዳር (28 መጋቢት) ውጊያውን ጀመሩ፤ የኑቃኖር ሠራዊት ተመታ፤ እርሱም ራሱ በውጊያው ላይ በመጀመሪያ ተገደለ።

⁴⁴ እርሱ መውደቁን ባዩ ጊዜ የኒቃኖር ወታደሮች መሣሪያቸውን ጥለው ሸሹ።

⁴⁵ አይሁዳውያኑ ከአዳሳ እስከ ጋዜር ጠረፍ ድረስ የአንድ ቀን መንገድ ተከታተሏቸው፤ የሚከታተሏቸው መሆኑንም ለማመልከት መለከት ነፉ።

⁴⁶ ከይሁዳ ምድር መንደሮች ዙሪያ ሁሉ እነርሱን ለመክበብና ለመውጋት ሰዎች ይወጡ ነበር፤ ሁሉም በሰይፍ ተመትተው ወደቁ፤ አንድ እንኳ አላመለጠም።

⁴⁷ ከዚህ በኋላ የተዘረፉትንና የተማረኩትን ዕቃዎች ሰበሰቡ፤ የኒቃኖርን ራሱንና (ጭንቅላቱን) በትዕቢት የዘረጋውን ቀኝ እጁን ቆረጡና ወስደው በኢየሩሳሌም ሰው እንዲያያቸው አደረጉ።

⁴⁸ ሕዝቡ ደስ አለው፥ ያ ቀን ታላቅ የደስታ ቀን ተብሎ ተከበረ።

⁴⁹ ይህ ቀን በየዓመቱ በዓሥራ ሦስት አዳር (28 መጋቢት) እንዲከበር ተደነገገ።

⁵⁰ የይሁዳ ምድር ለጥቂት ጊዜ ዕረፍት አግኝቶ እፎይ አለ።