زَبور 61 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

منا دێم په تلارا بر

په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. گۆن سیمی سازان. داوودئے زَبور.

¹ او هُدا! منی پریاتا بِشکن و منی دْوایا گۆش دار.

² ترا چه زمینئے گُڈسرا گوانکَ جنان، وهدے دلُنَ دْرهیت. منا دێم په تلارێا بر که چه من بُرزتر اِنت.

³ چیا که تئو منی پناهگاه بوتگئے و دژمنانی دێما مُهرێن بُرجے.

⁴ بِلّ که تئیی تمبوا تان اَبد بمانان و تئیی بانزُلانی ساهگا پناه بزوران. اۆشت...

⁵ چیا که تئو، او هُدا، منی داتگێن کئول اِشکتگ‌اَنت و وتی نامئے تُرستگێنانی میراسِت منا بکشاتگ.

⁶ بادشاهئے اُمرئے رۆچان باز کن و آییئے سالان، تان سجّهێن نسلان.

⁷ هُدائے بارگاها تان اَبد شاهی تهتا بنندات، وتی مِهر و وپاداریا آییئے نگهپان کن.

⁸ نون تئیی ناما مُدام نازێنان و وتی کئولان هر رۆچ پورهَ کنان.