زَبور 131 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

نُنُّکێئے پئیما آرام گِپتگان

دێم په اورشَلیما برزاد رئوگئے سئوتے. داوودئے زَبور.

¹ او هُداوند! منی دل گُروناک نه‌اِنت و نه که منی چمّ پُرکِبر اَنت. گۆن مزنێن کاران دلگۆشَ نبان و نه گۆن آ کاران که په منێ دلا باکَمال اَنت.

² من وتا چُپّ و آرام کرتگ چه شیرا سِستگێن نُنُّکێئے پئیما که ماتئے کُٹّا اِنت. هئو، منی ارواه چه شیرا سِستگێن نُنُّکێئے پئیما آرام گپتگ.

³ او اِسراییل! اُمێتا په هُداوندا بدار، انّون و تان اَبد.