مَتّا 24 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

مزنێن پرستشگاهئے وئیرانی

¹ ایسّا چه مزنێن پرستشگاها در آیگا اَت که مرید آتکنت تان آییئے دلگۆش و چمشانکا په پرستشگاهئے جاگه و ماڑیانی نِدارگا بتَرّێننت.

² ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”اے سجّهێنان گِندگا اێت؟ شمارا راستێنَ گوَشان، یکّ سِنگے هم دومی سِنگئے سرا نمانیت، سجّهێنانَ پرۆشنت و کرۆجنت.“

گُڈّی زمانگئے نشانی

³ هما وهدا که ایسّا زئیتونئے کۆهئے سرا نِشتگ‌اَت، آییئے مرید په هلوَت و اِهوتے آتکنت و جُستِش کرت: ”بگوَش بارێن، اے پرُشت و پرۆش کدێنَ بیت و تئیی بادشاهیئے آیگ و دنیائے هلاسیئے نشانی، چے اِنت؟“

⁴ ایسّایا پَسّئو داتنت: ”هُژّار بێت کَسے شمارا گُمراه مکنت.

⁵ چێا که بازێنے منی ناما کئیت و گوَشیت: ’من هما مَسیه آن‘ و بازێنێا گُمراهَ کنت.

⁶ جنْگانی کوکّارا اِشکنێت و آیانی هال و هبر شمئے گۆشانَ کپیت بله متُرسێت و پرێشان مبێت. اَلَّم اے ڈئولا بیت، بله اَنگت هلاسیئے وهد نئیاتکگ و په سر نرَستگ.

⁷ یکّ کئومے دگه کئومێئے سرا و یکّ هکومتے دگه هکومتێئے سرا پادَ کئیت. بازێن مُلک و جاگهان کَهتَ کپیت و زمین‌چَنڈَ بیت.

⁸ بله اے سجّهێن، تهنا زَنک و زایگئے دردانی بِندات اِنت.

⁹ آ وهدا شمارا گرنت و سکّی و سۆریانی آماچَ کننت و کُشنت هم و دنیائے سجّهێن کئوم، منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت.

¹⁰ گڑا بازێنے پُشتا کِنزیت و چه راها ٹَگلیت، یکّے دومیا دْرۆهیت و کَست و کێنگَ کنت.

¹¹ بازێن درۆگێن پئیگمبر جاهَ جننت و بازێنێا گُمراهَ کننت.

¹² چه گُمراهی و ناشَریا، بازێن مردمانی نیاما مِهر و دۆستی کمَّ بیت.

¹³ بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.

¹⁴ هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جار، سجّهێن دنیایا جنَگَ بیت، تان په سجّهێن کئومان شاهدیے ببیت، گڑا دنیائے هلاسی سرَ رسیت.

تُرسناکێن وهد و جاور

¹⁵ وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ گندێت، هما که دانیال نبیا آییئے بارئوا هبر کرتگ که آ پاکێن جاگها اۆشتاتگ،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت،

¹⁶ ”هما که یَهودیَها اَنت دێم په کۆهان بتچنت.

¹⁷ هما که بان و بادگیرئے سرا اِنت، وتی اُرد و پُتێنکانی زورگا جَهلا اێر مکپیت و لۆگا مرئوت و

¹⁸ هما مردم که ڈگارانی سرا کِشت و کِشارا اِنت، وتی کباهئے زورگا پِر مترّیت.

¹⁹ آ رۆچان، اَپسۆز په لاپ‌پُرّ و چُک‌ماتێن جنێنان.

²⁰ دْوا بکنێت که شمئے تچگ و در رئوگ، زمستان یا شَبَّتئے رۆچا مبیت.

²¹ چێا که هما رۆچان، اَنچێن گرانێن سکّی و سۆریے کپیت که آییئے مِسال چه جهانئے جۆڑ بئیگا تان اے وهدا نئیاتکگ و هچبر هم نئیئیت.

²² اگن آ سکّیانی رۆچ کمتر کنگ مبوتێننت، هچّ مردمے نرَکّتگ‌اَت، بله په گچێن کرتگێنانی هاترا، آ رۆچ کمتر کنگَ بنت.

²³ آ وهدا، اگن کَسے شمارا بگوَشیت: ’بچار، مَسیه اِدا اِنت‘ یا ’بچار، اۆدا اِنت،‘ باور مکنێت.

²⁴ چێا که درۆگێن مَسیه و درۆگێن نبی جاهَ جننت و مزنێن نشانی و اَجِکّایی پێشَ دارنت. وتی سجّهێن زۆرا جننت که گچێن کرتگێنان هم گُمراه بکننت.

²⁵ من چه اے جاورانی بئیگا پێسر شمارا هال داتگ.

²⁶ گڑا، اگن وهدے مردم شمارا بگوَشنت: ’بچارێت، گیابانا اِنت،‘ اۆدا مرئوێت، یا که بگوَشنت: ’لۆگئے تها اِنت،‘ باور مکنێت.

²⁷ چێا که انسانئے چُکّ اَنچێن گِرۆکێئے پئیما کئیت که چه رۆدراتکا بگر تان رۆنِندا شهمَ دنت و گِندگَ بیت.

²⁸ هر جاه که مُرتگێن سَهدارێئے جۆنَ بیت، اۆدا گیتّۆ و ڈونڈوارێن مُرگ مُچَّ بنت.

ایسّائے پِر ترّگ

²⁹ آ رۆچانی سکّی و سۆریان و رَند، یکّ اَناگت رۆچ تهارَ بیت، ماهَ ندْرپشیت و ماهکانیَ نبیت، اِستار هم چه آسمانا کپنت و آسمانی زۆر و واک، لَرزێنگَ بنت.

³⁰ آ وهدا، انسانئے چُکّئے نشانی آسمانا پَدّرَ بیت و دنیائے سجّهێن کئومَ گندنت که انسانئے چُکّ، گۆن مزنێن واک و توان و شان و شئوکتے جمبرانی سرا کئیت و پَدّرَ بیت، نون گرێونت و مۆتکَ کارنت.

³¹ گۆن کَرنائے بُرزێن تئوارا وتی پرێشتگان راهَ دنت که آییئے گچێن کرتگێن مردمان، چه دنیائے چارێن کُنڈان، بزان چه زمینئے هَند و دَمگان تان آسمانئے گُڈّی مرز و سیمسران، مُچّ و یکجاه بکننت.

³² نون چه اِنجیرئے درچکا درس و سَبکّ بگرێت، اَنچُش که آییئے ٹال نرمَ بنت و تاکَ تْرکّنت، گڑا زانێت که گرماگئے مۆسم نزّیکّ اِنت.

³³ همے ڈئولا، وهدے اے سجّهێن چیزّانَ گِندێت، وتَ زانێت که منی آیگئے وهد نزّیکّ اِنت و دَروازگئے دپا رَستگان.

³⁴ شمارا راستێنَ گوَشان، تان اے سجّهێن جاور مئیاینت اے نَسل و پَدرێچ هلاسَ نبیت.

³⁵ زمین و آسمان گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گار و زیانَ نبنت.

هُژّار و آگه ببێت

³⁶ هچکَسَ نزانت که آ رۆچ و آ ساهت کدێنَ رَسیت، نه آسمانئے پرێشتگَ زاننت و نه چُکّ، تهنا پتَ زانت و بَسّ.

³⁷ هما ڈئولا که نوهئے باریگا بوتگ، انسانئے چُکّئے آیگئے رۆچ هم اَنچُشَ بیت.

³⁸ چێا که چه هار و توپّانا پێسر، تان هما رۆچا که نوه بۆجیگا سوار بوت، مردمان وارتگ و نۆشتگ و سانگ و سور کرتگ.

³⁹ آ هچّ سهیگ نه‌اتنت تان هار و توپّان آتک و سجّهێن مردمی گار و هارمَل کرتنت. انسانئے چُکّئے آیگئے وهدا هم همے ڈئولا بیت.

⁴⁰ آ وهدا، دو مردم کِشارانی سرا کارا بیت، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت.

⁴¹ دو جَنێن جِنترئے سرا دانئے درُشگا بیت، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت.

⁴² شما نزانێت که شمئے هُداوند کجام رۆچا کئیت. پمێشکا سار و هُژّار بێت.

⁴³ شما شَرَّ زانێت، اگن لۆگئے هُدابُندا بزانتێن که دُزّ شپئے کجام وهد و پاسا کئیت، گڑا آگه بوتگ‌اَت و دُزّی وتی لۆگا په دُزّیا نه‌اِشتگ‌اَت.

⁴⁴ همے پئیما تئیار بێت، چێا که انسانئے چُکّ اَنچێن وهدێا کئیت که شما آییئے اِنتزار و وَدارا نبێت.

⁴⁵ کئے اِنت هما وپادار و شیوّارێن هِزمتکار که هُدابُند آییا وتی اے دگه سجّهێن هِزمتکارانی مستر بکنت تان آیان په وهد وَرد و وراک بدنت.

⁴⁶ بَهتاور اِنت هما هِزمتکار که وهدے هُدابُندَ کئیت، آییا هما کارانی سرا گندیت.

⁴⁷ شمارا راستێنَ گوَشان، هُدابُند هما هِزمتکارا وتی سجّهێن مال و هستیئے کارمَسترَ کنت.

⁴⁸ بله اگن هِزمتکار گَندگ و رَدکارے ببیت و وتی دلا بگوَشیت که ’هُدابُند آیگا دێرَ کنت‘ و

⁴⁹ پمێشکا وتی همکارانی لَٹّ و کُٹّ کنگا بُنگێج بکنت و گۆن شرابیان وَرد و نۆشا ببیت،

⁵⁰ آییئے هُدابُند اَنچێن رۆچ و ساهتێا کئیت و رسیت که آ نزانت و ودارا نه‌اِنت.

⁵¹ گڑا هُدابُند آییا ٹکّر ٹکّرَ کنت و شَتَلکارانی نیاما دئورَ دنت. اۆدا گرێونت و دَنتان په دنتانَ درُشنت.