Im dridda yoah es da Asa kaynich voah in Juda, is da Baesa, em Ahia sei boo, kaynich vadda ivvah gans Israel an Thirza. Eah voah kaynich fa fiah un zvansich yoah.
Mei daub datt zvishich di felsa, datt vo du dich fashtekkelsht am hivvel nohch, veis miah dei ksicht, loss mich dei shtimm heahra; fa dei shtimm is so sees, un dei ksicht so shay.
Ich habb kshlohfa avvah mei hatz voah vakkah. Heich moll! Mei beleebdah is am ohglobba: Mach uf, mei shveshtah, mei beleebdi, mei daub unni faylah in sich. Mei kobb is nass fumm dau un mei hoah funn di feicht funn di nacht.
Awl selli es an diah fabei gayn shlauwa iahra hend zammah ivvah dich, si shpodda un shidla iahra kebb an di Dochtah Jerusalem. Si sawwa. “Is dess di shtatt es es hayst, see is es alli-shensht, un di frayt funn di gans eaht?”
In sellem dawk zayl ich Jerusalem macha es vi en shveahrah shtay zu awl di leit. Awl di leit es een uf hayva vella, zayla sich veesht vay du. Un awl di heida uf di gans eaht zayla sich zammah fasamla geyyich Jerusalem.
un so es eah di gmay hallich fannich sich selvaht shtella kann, unni flekka un runsla adda ennich ebbes vi sell, avvah es see heilich is un kenn faylah hott.
Un ich, da Johannes, habb di heilich shtatt, di nei Jerusalem, ksenna runnah kumma funn Gott aus em Himmel. See voah grisht vi en hochtzich-maydel es sich shay ohgedu hott fa iahra mann.