«Á, mɔ nùà seê cén sâ den seér cuù né mé feh seèn, ye: Tele seê nyî wágá cú ndé ŋgwêh, à né seér bɔ̀ seê bɔ̀ lobo, né mene bɔ̀ dé sisiîb, né mene bɔ̀ dé vévêh, à né bɔ́ lobo, à né yáb yieé ndabé, à né ŋueé sela;
Càŋ ye: lè cieé cèrè-jomò nyí ndeè né Cúcuí nyî yoòr bɔ̀ nùàr dɔɔ̂ŋ faám njií. Bɔ̀ huaán biì dé siîb mé bɔ̀ dé vêh nde né bɔ̀ sòn-Càŋ bɔ̀ ŋaá gií; bɔ̀ mbò biì nde né njèh lè vuû mé njolo lòù ŋené; vuú nde né bɔ̀ kuúm kulu ndɔ.
Mɔ né mân, sâ bɔ̀ɔ́ mé Jûf sam bɔ́ bɔ̀ Jûf né kèì cén; bɔ̀ɔ́ mé *ŋɔb aá ŋgór mé bɔ̀ɔ́ mé ŋgór ŋɔ́b ŋgwéh dɔɔ́ŋ né gi kèì cén ndɔ. Né mene bɔ̀ ya dueè bɔ̀, né mene bɔ̀ cùr, né mene bɔ̀ kwer, né mene bɔ̀ɔ́ mé kwer sam dɔɔ́ŋ né gi beè Càŋ kèì cén. Càŋ dé seèn kɔ lom né Kristò mé né lè bɔɔ̀n.