Mé njéh mene, bí nde kela nùà hèllè beè bɔ̀ nùàr mbaá, bí jɔgɔ yií. Sâ Càŋ lé naá giì mé kàgà-ndòn seèn nyegé kwaá ndɔ, ye te yuo ménâ. Yeé baá ménâ, bí ye bɔ̀ vevenê bɔ̀ a, wúlá bú wulà, bɔ́ fagá njií bú ter ndɔ.
Ndɔ́g, dé sâ seèn môn bɔ́ ndé ŋgwéh! Dé Càŋ, à njebá taré lom nde né te gècên seèn-e tég, gwaán bɔ̀ nùàr a dèn gí léláŋ bɔ̀ nyeén bɔ̀. Né faá bɔ́ nyagá kwaá né te mvù Càŋe nɔ, ye: «Gwàn dé mé wò den nùà njêŋ faá wò tueé nê nɔ; mɔ bɔ̀ nùàr ye te ju sie wò, te wò yɔgɔ́ bɔ́.»