«Bí nde né gèr ŋené, bí bɔ̀ njí-sóù mé bɔ̀ Farisiên; bí ŋene nde né gèr mé leba biì fî! Bí né bɔ̀ nùàr hin *Lò Càŋ ferá yiín. Bí mé feh biì teèn yílá ŋgwéh; bɔ̀ɔ́ mé gwaán né teèn yilâ, bí bɔ́ ceér kéh ŋgwéh ndɔ. [
Bɔ́ né njèh beè bɔ̀ ma kû horó weh bele. Mɔ bɔ́ baá Càŋ dua, kɔ bɔ́ dua tugó lòù, te den faá bɔ́ né bɔ̀ gècên bɔ̀ nɔ. Mè tueé bí, ju sie kela nde né bɔ́ mé bɔ̀ déì.»
Bɔ́ né njèh beè bɔ̀ ma kû horó weh bele. Mɔ bɔ́ baá Càŋ dua, kɔ bɔ́ dua tugó lòù, te den faá bɔ́ né bɔ́ gècên bɔ̀ nɔ. Me tueé bí, ju sie kela nde né bɔ́ mé bɔ̀ déì.»
Merré déì nuaré déì nde né bieé ye mè a: mɔ né mân, sâ Càŋ mé bɔ̀ nùàr bie le cu né dé keì wa? Mɔ Càŋ baá njèh mé temé seèn bɔɔ́, neì taré komo nde né kɔɔ́ wa?
Bɔ̀ nùàr mò, bí té mgbɔ́ŋ mbaá mèrrè dèn, ye bí nde gi né bɔ̀ fèh-njèh bɔ̀ ŋaá. Mè tueé bí, béh bɔ̀ fèh-njèh bɔ̀ sâ, ju nde né felè beèh teèn; ju dé beèh taré kela nde né kɔɔ́ mé ju dé bɔ̀ nùàr.