Mɔ à cu ka sòn bɔɔ̀n ŋgúŋgwéh, sâ jɔ́gɔ́ njí bá bú te mɔ̀gɔ̀ bɔ̀ Càŋ bɔ̀. Mɔ à ŋgeén cu aá sòn bɔɔ̀n, sâ kè njí á bú faá cɔɔ́ŋ nɔ; mɔ sam, nùà wèh-kàgàlɔ̀ŋ làmpɔ̂ŋ.»
À kwaá lɔ bɔ́ doó sâ ndɔ, à kela nde ser ké toò bèh ndɔ́ŋ-ndɔ̀ŋ mân. Wa ké teèn, à die mbab nde doó, à né Càŋ dua, ye bú a: «Tele mò, mɔ nde né yieé, ŋgòrò sɔ̀m yeè mè ŋgàb gèr hên kwarè teèn. Mè né mene ménâ gwaán, bɔ́ sér faá wò né gwaán nɔ.»
Bɔ̀ nùàr yeé nde ŋene kɔ ye, à né nùà Jûf mân, bɔ́ bɔm njií cu ké ter mé sòn cên ye: «Hê ceè! Aretémì bɔ̀ Efêse bɔ̀ kela né kɔɔ́!» Bɔ́ mé njéh tum nde den ka tɔ́g gùm yɔ̀ŋ loù fà, bɔ́ né tum den.