«Càŋ ye: Hên né nùà seê nyî, nyí bú balé sɔm né mé be nyî, né huaán yíé-temé nyî, à né nyí temé lè bɔɔ́ nɔré. Nyí nde né bú Cúcuí nyî yoòr nyeén kwaá, te à feh bɔ̀ nùàr ceér dilî, bɔ́ ju beè nyî dìè cú.
Piêr yeé baá sònò mân tueé den, bègè déì ba wula suagà ter, ka sie bɔ́ beè. Hueh déì né yí lètenè-bɔ̀ ŋgulí den ye: «Hên né Huaán yíé-temê mò, temé mò né lè mé bú nɔré, bí ŋgwé gí sòn seèn.»
Lòù sam, Tele né Ŋuna seèn gwaán, à bú feh gi né njèh dɔɔ́ŋ. Bɔ̀ seé dé kokoô, mé né bɔ̀ dé hên yɔgɔ́ keéh, à nde cu né bú feh kwaá, te à bɔɔ́ beh. Bɔ̀ sâ bɔ̀ nde cu né bí kɔɔ́ hiím kelá, mè tueé bí.
Tele mò mé lé temà naâ mè kɔɔ́, né felè mò ménâ tueé den ndɔ. Bí née hueh seèn mé tie biì ŋgúŋgwéeh ye lòù, ndɔ́g bí née njolo seèn ŋéné ŋgwéeh ye ndɔ.
Béh né gi kɔɔ́ ye bɔ̀ nùàr né yeé béh njeré déì tueé, béh ŋgweé sòn bɔɔ̀n, sé tagá sòn dé Càŋ wa? Bí kékɔɔ̀ ye kela né sòn dé Càŋ mé dé bɔ̀ nùàr. Dé Càŋ, à tueé né felè Ŋuna seèn nùà njèh.