te bí ŋa bɔ̀ ŋunà Tele biì mé né ké te vulúu. Bí kɔ́ɔ ye Càŋ lou ba fue njií né felè bɔ̀ jéré-temé bɔ̀, mé bɔ̀ húɔ́m-temé bɔ̀ mene. Nu seèn né felè bɔ̀ vevenê bɔ̀, mé bɔ̀ bebagaà bɔ̀ ménâ neé tɔɔ́m ndeé ndɔ.
Béh né kɔɔ́ ye njií mé mvù sóù né tueé dɔɔ́ŋ, à tueé njií né mé bɔ̀ɔ́ mé né ka sóù. Mɔ né ménâ, sâ nuaá mé nde né Càŋ tueé ye bú a, nyí ceér kɔ́ ŋgwéh teèn sam; te dàm bɔ̀ nùàr wɔ́ŋ dɔɔ́ŋ die gi ju beè seèn ndɔ.
Ndɔ́g, dé sâ seèn môn bɔ́ ndé ŋgwéh! Dé Càŋ, à njebá taré lom nde né te gècên seèn-e tég, gwaán bɔ̀ nùàr a dèn gí léláŋ bɔ̀ nyeén bɔ̀. Né faá bɔ́ nyagá kwaá né te mvù Càŋe nɔ, ye: «Gwàn dé mé wò den nùà njêŋ faá wò tueé nê nɔ; mɔ bɔ̀ nùàr ye te ju sie wò, te wò yɔgɔ́ bɔ́.»
Dé sâ né môn, bí nde né gwaân seèn ŋgweé komo. Njèh cén, nùàr bú mé gùm mene ŋgwé kòmò bèh. Mé njéh mene, mɔ bí baá bú ŋgweé kɔɔ́, te bí yoòr den lom mé kèkènè Càŋ mé gùm mene.