«Càŋ ye: Hên né nùà seê nyî, nyí bú balé sɔm né mé be nyî, né huaán yíé-temé nyî, à né nyí temé lè bɔɔ́ nɔré. Nyí nde né bú Cúcuí nyî yoòr nyeén kwaá, te à feh bɔ̀ nùàr ceér dilî, bɔ́ ju beè nyî dìè cú.
Piêr yeé baá sònò mân tueé den, bègè déì ba wula suagà ter, ka sie bɔ́ beè. Hueh déì né yí lètenè-bɔ̀ ŋgulí den ye: «Hên né Huaán yíé-temê mò, temé mò né lè mé bú nɔré, bí ŋgwé gí sòn seèn.»
Lòù sam, Càŋ né lom *wɔ́ŋ mé temé cén mene gwaán, à lé gɔndɔŋ Ŋuna seèn tema njií naâ dé cî, te bɔ̀ɔ́ mé kwaá njií né temé yoòr seèn dɔɔ́ŋ lèr lè cú, te bɔ́ kwa seér yɔ̀ŋ tètàgà.
Tele mò mé lé temà naâ mè kɔɔ́, né felè mò ménâ tueé den ndɔ. Bí née hueh seèn mé tie biì ŋgúŋgwéeh ye lòù, ndɔ́g bí née njolo seèn ŋéné ŋgwéeh ye ndɔ.