Bí té lɔ́m cèr, bí dùà dèn Càŋ cu dɔɔ́ŋ, te à haá bí terreb, bí yolo komo njèh, bí mvelé yuo te gèr-e. Mɔ baá mene jueé, te bí njebá le ter toò *Huaán Nùàr.»
Lòù sam, Cúcuí mé né yoòr biì doô bí kwer sìè kwá cú, à bí veéh lè yí ndé cú ndɔ; à dé seèn né Cúcuí mé bɔɔ́ né te bí ŋa seér bɔ̀ ŋunà Càŋ dé ŋaâ, à béh terreb haá né kɔɔ́, te béh nde ye Càŋ fela, ye bú a: «Tele mò eè!»
Bí né bú felè mò dua ndɔ; bú a, há mè njàb ŋgòr mé né teèn yilá, mè tueé cí, te mè se ŋaré nyegé Njàgà Bagaà mé lé naâ bèh naâb leér den doô, mè njeré déì vèh cú.
Cu déì ká te wɔ́ŋe, Yeésò lé naâ Càŋ mé terreb dua, à né bú lòù bɔŋ, à teèn lɔgɔ bilí mé yúé mene, yímé lé naâ bú njolo berré ndɔ. À lé sâ dɔɔ́ŋ ŋgweé giì naâ sòn Càŋ mé nde né bú te cio yili sɔm. Yeé baá ménâ, Càŋ ŋgweé njií mé à né dua ndɔ.