«Bí ŋene nde né gèr mé leba biì fî, bí bɔ̀ njí-sóù mé bɔ̀ Farisiên! Bí né gi bɔ̀ ŋgàb mé bɔ̀ sɔɔ̀ yagá nyegé. Njèh cén, bí bɔ́ yaga seér né kèb cieè, kèb lè tena le môn, te bí teèn kurú kwaá seér yíb mé tuaá.
Bí, mé jéré-temé biì mene, bí né bɔ̀ ŋuna biì bɔ̀ njèh bebagaà haá komo; sé tagá Tele biì ké te vulúu wa? Bí kɔ́ɔ ye, bɔ̀ɔ́ mé né bú Cúcuí Ŋagâ dua dɔɔ́ŋ, à nde né bɔ́ haá.»
«Á, mɔ nùà seê cén sâ den seér cuù né mé feh seèn, ye: Tele seê nyî wágá cú ndé ŋgwêh, à né seér bɔ̀ seê bɔ̀ lobo, né mene bɔ̀ dé sisiîb, né mene bɔ̀ dé vévêh, à né bɔ́ lobo, à né yáb yieé ndabé, à né ŋueé sela;
Mè lé jue seér naâ bɔ̀ Yeésò bɔ̀. Mɔ nùàr ye nyí né nùà Yeésò, à né cu sár gwaá, à né temé te njèh bɔ̀ nùàr jɔgɔ́ kwaá, à né cècàŋ dua, à né nùàr selé, à né mbè sela gɔ, à né yíb ŋuɔɔ́b, sâ bí bɔ́ té bècénè dèn. Né mene yáb, bí bɔ̀ sâ bɔ̀ té mé ŋgàb cên yíé bílí ndɔ́g.