«Mɔ bí baá yáb jolo, bí té kuún faá bɔ̀ lòbò-kàŋ bɔ̀ nɔ kàgà gɔ̀. Bɔ́ ménâ kaga gɔ né, te bɔ̀ nùàr ŋene kɔ teèn, ye bɔ́ né yáb jolo. Mè né tueé ye bí a, bɔ́ sàgà bɔɔ̀n kwa gi aá kèn, déì toò sam cuú.
Nuaá mé ye cieé déì né bɔ̀ mbeí yɔgɔ́ doô, cieé sâ jolo né ye te seén Nùà Dueè. Nuaá mé né njèh dɔɔ́ŋ yieé laré doô, mé njéh seén taré né Nùà Dueè ndɔ. Mɔ à nde aá yieé, à né yeé Càŋ vra, faá dé mé yieé geí né lòù vra yeé Càŋ, à né Càŋ seén ndɔ nɔ.
Mè tueé bí, mɔ béh né yɔŋ, béh yɔŋ né dé Nùà Dueè; mɔ béh né kuú, béh kuú né dé Nùà Dueè ndɔ. Mɔ né mân, sâ béh yili mene lòù, béh kuú mene, dɔɔ́ŋ béh né gi beè Nùà Dueè.
bɔ̀ɔ́ mé né njèh bɔɔ́ huɔɔ́m, bɔ́ seén nyegé bɔ́ ndɔ. Bí ŋgwé gí sòn bɔɔ̀n. Sâ dɔɔ́ŋ, Càŋ ye te bɔ̀ɔ́ mé né lòù bɔɔ́ ndugó gɔ, sé yeé baá seé bagaà biì ŋené, te sie bɔ́ sòn.