“Nɨbi bɨ rɨmnap kalɨp gajɨp kamɨŋ arbal, pen nɨpe ke anɨg gɨnɨm rö lagöp. Isrel Kiŋ kub hon u, mab ba laŋ arö göm, mɨnöŋ iƚ i lugö, nɨŋö hagöp a gun, nɨp nɨŋ udun.
Nɨpe pör hagöp, ‘Isrel nɨbi bɨ Mesaia mɨdpin, Isrel Kiŋ mɨdpin,’ a göp rö, mɨñi nɨp au laŋ cɨpɨƚ pak lɨbal u, nɨpe ke u rö nöp urak aui auö nɨŋun nɨŋö hagöp, a gun, nɨp nɨŋ udnabun,” a gɨla. Pen bɨ Jisas aip al pak lɨla mɨhau Jisas nɨp u rö nöp hag julö.
“Bɨ Kub nɨpe Kiŋ hanɨp hag yuö auöp i, God nɨp ud aij gɨnɨm! God ram mɨnöŋ kumi kabö adö laŋ au, hibur hain hain magö u nöp mɨdöp. God nɨpe adö i gɨlaŋ mɨdöm, nɨpe mailö aij unbö ke halö mɨdöp,” a gɨla.
Anɨg hageia, Pailod haga, “Anɨb u, ne kiŋ ap aka?” ga. Hageia, Jisas haga, “Me ne hagpan me u. Adö anɨbu nöp me, Bapi God gö, yɨp mɨnöŋ naböŋ iƚ i yag daulö, majö gem, manö nɨŋö yuö yabɨƚ u hag ñɨbin. Nɨbi bɨ manö nɨŋö yabɨƚ udun, a gɨ gasɨ nɨŋbal gau, manö yad u udpal,” a ga.