3 Буретш сэки мыччысис андел, коді водзынсӧ сёрнитіс мекӧд. Мӧд андел локтіс сылы воча
Ме юалі мекӧд сёрнитысь анделлысь: «Мый тайӧ?» Андел вочавидзис: «Тайӧ сюръясыс найӧ, кодъяс вӧтлісны-разӧдісны Иудаысь, Израильысь да Ерусалимысь олысьяссӧ мукӧд муясӧ».
да шуис: «Мун ӧдйӧджык да висьтав мурталысь том мортлы: Ерусалим гӧгӧр оз нин кутны лэптыны стен, ӧд сы мында сэні олысьыс да ыж-мӧскыс лоӧ.
Андел, коді водзынсӧ сёрнитіс мекӧд, бӧр локтіс да узян унмысь моз садьмӧдіс менӧ.
«Тэ он тӧд, мый тайӧ?» – воча юаліс андел. «Ог, ыджыдӧй», – шуи ме.
Андел, коді водзынсӧ сёрнитіс мекӧд, матыстчис ме дінӧ да шуис: «Видзӧдлы! Мый тэ ӧні аддзан?»