12 Сэки андел шыасис Господь дінӧ: «Господь Саваоф, дыр-ӧ на Тэ он бурсьӧлӧмтчы Ерусалим да мукӧд Иуда каръяс дінӧ? Сизимдас во нин Тэ скӧралан на вылӧ».
Тадзи иніс Господьлӧн шуӧмыс, мый Еремей висьтавліс, муыс пӧ лоӧ овтӧминӧн сизимдас во чӧж, сійӧ кутас шойччыны сійӧ кад чӧжыс, мыйта кад сылы шойччӧгсӧ эз сетлыны.
оз мынтысь миянлы мыжъясным серти, оз мыжды миянӧс лёк вӧчӧмным серти.
Кыдзи батьыс буралӧ ныв-пиыс дінӧ, сідзи Господь буралӧ Сыысь полысьяс дінӧ.
Господьӧй, Тэнӧ корсьысьяс мед долыда нимкодясясны, Тэсянь воӧм мездӧмсӧ радейтысьяс мед дугдывтӧг шуаласны: «Енмыс ыджыд!»
А ме кута помтӧг нимӧдны Господьӧс, кута сьылӧмӧн ошкыны Яковлысь Енсӧ.
Господьӧй, Ен Саваоф, дыр-ӧ на Тэ кутан скӧравны Аслад войтырыд вылӧ, ӧтдортны кевмысьӧмнымӧс?
эм кад виавны и бурдӧдавны, жуглыны и тэчны,
Аслам войтыр вылӧ Ме скӧрми, Ассьым бӧрйӧм йӧзӧс Ме янӧді да сеті тэнад кипод улӧ. Тэ эн вӧв бур сьӧлӧма на дінӧ, весиг пӧрысь йӧзӧс тэ ёна нартитін.
сьӧкыд кадӧ Сійӧ вӧлі накӧд, Сылӧн анделыс отсаліс налы. Аслас муслуныс да бурлуныс вӧсна Сійӧ мездывліс найӧс, новлӧдліс найӧс ки вылас став важся лунъясӧ.
Дыр-ӧ муыс кутас бӧрдны, дыр-ӧ туруныс кутас косьмыны видз вылын? Пемӧс-лэбач кулӧ, ӧд мувывса олысьяс лёксӧ вӧчӧны, шуалӧны, Енмыс пӧ оз аддзы, мый лоӧ миянкӧд.
Ме эг пукавлы сералысьяслӧн чукӧртчанінын, эг гажӧдчыв накӧд ӧтвыв. Ме пукавлі ӧтнамӧн, ӧд Тэнад киыд личкис менӧ, Тэ тыртін менӧ скӧрлунӧн.
Господь тадзи висьталӧ: сы бӧрти, кор Вавилонын ті оланныд сизимдас во, Ме бурсьӧлӧмтча тіян дінӧ. Ме збыльмӧда тіян йылысь Ассьым бур кывйӧс да бӧр вайӧда тіянӧс асланыд муӧ.
Господь тадзи висьталӧ: – Ме выльысь сувтӧда Яковлысь чомъяссӧ, бурсьӧлӧмтча сылӧн оланін дінӧ. Карсӧ выльысь лоӧ лэптӧма аслас керӧс вылӧ, изкарыс кутас сулавны аслас местаын.
Ӧтиыс на пиысь юаліс шабді паськӧма анделлысь, коді сулаліс ю весьтын: «Дыр-ӧ на виччысьны сійӧ кадсӧ, кор помасясны тайӧ шензьӧданаторъясыс?»
Сылӧн медводдза веськӧдлан воӧ ме, Даниил, гӧгӧрвои Гижӧдысь, мый Ерусалим кар лоӧ овтӧминӧн сизимдас во чӧж. Та йылысь Господь водзвыв висьтавліс Еремей пророклы.
– Господьӧй, дыр-ӧ на меным отсӧгсӧ корны? Мыйла Тэ он кыв менӧ? Дыр-ӧ на меным горзынысӧ Тэ водзын? Мыйла Тэ он мезды миянӧс виалӧм-дзескӧдӧмысь?
Войнас ме аддзылі петкӧдчылӧм. Ковтысын мирт пуяс пӧвстын сулаліс гӧрд вӧла верзьӧма. Сы бӧрвылын сулалісны гӧрд, пегана да еджыд вӧвъяс.
– Висьтав тайӧ муас олысьяслы да попъяслы: кор ті шогалінныд да видзалінныд сизимдас во чӧж витӧд да сизимӧд тӧлысьясӧ, Меным-ӧ тайӧс ті вӧчинныд?
Та вӧсна Сійӧ дзикӧдз вермӧ мездыны найӧс, кодъяс Сы пыр локтӧны Ен дінӧ. Сійӧ помтӧг олӧ, медым кевмысьны на вӧсна.
Найӧ гораа горӧдісны: «Вежа да збыль Ыджыдӧй! Кор нин Тэ мыждан мувывса олысьясӧс да перъян налысь водзӧссӧ миян вир вӧсна?»