22 Энӧ лоӧй сӧмын кывзысьясӧн, но Енлӧн кывйыс серти олысьясӧн. Куш кывзӧмнад сӧмын ылӧдланныд асьнытӧ.
Татшӧм мортыс быттьӧ бус бӧрся вӧтлысьӧ, сылӧн вежӧрыс пемдӧма, и сійӧ шедӧма ылӧгас. Сійӧ оз вермы мездыны асьсӧ да шуны: «Менам киӧн вӧчӧмторйыс – ылӧг».
Господь шуис меным: «Иудаса каръясын да ерусалимса уличьяс вылын юӧрт тайӧ кывъяссӧ: кывзӧй, мый тшӧктӧма-шуӧма йитӧдас, да олӧй сы серти.
Вылӧ кыпӧдчӧмыд ылӧдліс тэнӧ. Изкарын моз тэ олан джуджыд керӧсъяс вылын, тэ мӧвпалан ас йывсьыд: «Некод оз вермы шыбитны менӧ му вылӧ».
Енэжвыв Батьлӧн кӧсйӧм серти олысь – Меным вок, чой да мам».
Велӧдӧй найӧс овны став Менам тшӧктӧм серти. Тӧдӧй: Ме пыр тіянкӧд нэмъяс помасьтӧдз». Аминь.
Исус шуис: «Шудаӧсь Енлысь кывсӧ кылысьяс да Ен кыв серти олысьяс!»
Тайӧс кӧ тӧданныд да та серти оланныд, ті шудаӧсь.
Ен водзын веськыдӧсь абу Индӧдсӧ кывлысьяс, а сы серти олысьяс.
Видзчысьӧй, мед некод оз ылӧдлы тіянӧс, ӧд «лёк оласногаяс тшыкӧдӧны бур оласногаӧс».
Асьнытӧ энӧ ылӧдлӧй. Тайӧ муюгыдас кӧ лыддьӧ кодкӧ асьсӧ мывкыдаӧн, медводз сійӧ мед лоӧ мывкыдтӧмӧн. Сэки сійӧ збыльысь лоӧ мывкыда.
Ті ӧмӧй онӧ тӧдӧй, мый лёксӧ вӧчысьяслы оз вичмы Енлӧн Юраланіныс. Энӧ ылӧдлӧй асьнытӧ! Кырсалысьлы, идоллы юрбитысьлы, гозъякост олӧм пежалысьлы, пеж оласногалы, ӧта-мӧдныскӧд узьлысь айуловлы,
Ас йывсьыс вывтіа мӧвпалысь, коді збыльвылас нинӧм, ылӧдлӧ ачыс асьсӧ.
Асьнытӧ энӧ ылӧдлӧй – Енмыс серамтуйын оз ло. Мортыд мый кӧдзас, сійӧс и вундас.
Вокъяс, нӧшта кора тіянӧс: мӧвпалӧй сӧмын збыльыс, шогманаыс, веськыдыс, сӧстӧмыс, бурыс, мичаыс, ошканаыс да нимкодьыс йылысь.
Кывйӧн-ӧ, уджӧн-ӧ мыйкӧ вӧчанныд, ставсӧ вӧчӧй Господь Исус Кристос нимӧн да аттьӧалӧй Сы пыр Ен Батьӧс.
А лёк да пӧръясьысь йӧзлӧн лёк вӧчӧмыс кутас содны. Найӧ унаӧс ылӧдасны, асьныс тшӧтш ылаласны.
Ми ӧд асьным коркӧ вӧлім вежӧртӧмӧсь да кывзысьтӧмӧсь, вошӧмаӧсь олӧмас, сетчӧмаӧсь ыштӧмас да быдпӧлӧс ковтӧм гажӧдчӧмас. Олім лёк пытшкас, вежалім, вӧлім мустӧмӧсь, да мукӧдсӧ тшӧтш мустӧмтім.
Кодкӧ тіян пиысь кӧ лыддьӧ асьсӧ вежавидзысьӧн, но быдлаӧ вомсӧ восьтӧ, сійӧ ылӧдлӧ асьсӧ. Татшӧм мортыслӧн вежавидзӧмыс нинӧм оз сулав.
Вокъяс, энӧ лёкӧдӧй ӧта-мӧднытӧ! Лёкӧдӧ кӧ кодкӧ либӧ мыждӧ ассьыс воксӧ, сійӧ паныд сувтӧ Индӧдыслы да мыждӧ Индӧдсӧ. Но тэ кӧ мыждан Индӧдсӧ, сідзкӧ, тэ абу Индӧд серти олысь, а мыждысь.
Сідзкӧ, коді тӧдӧ, мый колӧ бурсӧ вӧчны, но оз вӧч, сійӧ мыжмӧ.
Налы лоӧ мынтысьӧма лёк вӧчӧмсьыныс. Найӧ яндысьтӧмӧсь да пежӧсь, радейтӧны гажӧдчыны лунъюгыднас, пукалӧны тіянкӧд ӧти пызан сайын, но пӧръясьӧны.
Шуам кӧ, мый миян мыжыс абу, сідзкӧ, ми пӧрйӧдлам асьнымӧс, и збыльыс абу миян пытшкын.
Олам кӧ Сылӧн тшӧктӧмъяс серти, тайӧн петкӧдлам, мый ми тӧдам Сійӧс.
Челядь, энӧ сетӧй ылӧдны тіянӧс некодлы. Веськыда вӧчысь Кристос кодь веськыд.
Муса вокӧй, видзӧд бурсӧ вӧчысь вылӧ, а эн лёксӧ вӧчысь вылӧ. Бурсӧ вӧчысь – Енсянь, а лёксӧ вӧчысь эз аддзыв Енсӧ.
Ыджыд гундырӧс, важ змейӧс, вӧлі шыбитӧма му вылӧ. Сылӧн нимыс – омӧль да сӧтана, сійӧ – муюгыдысь став йӧзсӧ ылӧдлысь. Сыкӧд тшӧтш вӧлі шыбитӧма му вылас сылысь анделъяссӧ.
«Со, Ме регыд локта! Шуда сійӧ, коді олӧ тайӧ небӧгас водзвыв висьталӧмыс серти!»