2 Нӧшта ме аддзи вына анделӧс, сійӧ гораа юаліс: «Коді шогмас разьны тайӧ гартӧм гижӧдсӧ да жугӧдны печатьяссӧ?»
Чиг яйыс сылӧн топыд, оз сыркъяв,
Тэ мӧдӧдан пемыдсӧ, пуксьӧ вой, и зверъяс петӧны кынӧмпӧт корсьны.
Ме аддзи нӧшта ӧти вына анделӧс, коді лэччис енэжсяньыс. Сійӧс кытшаліс кымӧр, юр весьтас вӧлі ӧшкамӧшка. Сылӧн чужӧмыс вӧлі шонді кодь, а кокыс вӧлі биа сюръяяс кодьӧсь.
Сэсся вына андел босьтіс изки кодь ыджыд из да шыбитіс сійӧс саридзас. Сійӧ шуис: – Дзик тадзи лоӧ шыбитӧма ыджыд Вавилон карӧс, сійӧ вошас пыр кежлӧ!
Юралан пуклӧсын Пукалысьлӧн веськыд киысь ме аддзи гартӧм гижӧд. Сэтчӧ вӧлі гижӧма кыкнанладорсяньыс, и сійӧс вӧлі тупкӧма сизим печатьӧн.
Сэки юрнуӧдысьяс пиысь ӧти шуис меным: «Эн бӧрд! Иуда чужанкотырысь, Давид чужанвужйысь Лев вермӧма! Сійӧ разяс тайӧ гижӧдсӧ да жугӧдас сизимнан печатьсӧ».