14 Шудаӧсь найӧ, кодъяс олӧны Енлӧн тшӧктӧм серти, ӧд Енмыс сетас налы пӧткӧдчыны Олӧмыслӧн пуысь да пырны тайӧ карас дзиръяӧдыс.
Господь Ен быдтіс-петкӧдіс муысь быдсяма пусӧ – синтӧ гажӧданасӧ и бур вотӧс вайысьсӧ. Нӧшта пуктіс сад йӧр шӧрӧ олӧмыслысь пу да бурсӧ и лёксӧ тӧдмалан пу.
Господь Ен шуис: «Ӧні морт лои Миян кодь – тӧдӧ бурсӧ и лёксӧ. Мед эськӧ сійӧ эз босьт да эз сёй олӧмыслӧн пуысь вотӧссӧ. Босьтас кӧ да сёяс, кутас помтӧг овны».
Аллилуйя! Господьлӧн кесйӧгъяс, ошкӧй Господьлысь нимсӧ!
Менам сьӧлӧмӧй ёна гажтӧмтчӧ, ме быд кадӧ виччыся Тэнсьыд веськыда мыждӧмтӧ.
Господь шуис сылы: «Мун войтырыд дінӧ, вежӧд найӧс талун да аски. Найӧ мед мыськаласны паськӧмнысӧ,
Шуда сійӧ, коді помӧдзыс виччысяс сюрс да куимсё комын вит лунсӧ.
Сэки Исус висьталіс налы водзӧ: «Веськыда, веськыда висьтала тіянлы: Ме эм ыжъяслы ӧдзӧсыс.
Ме эм ӧдзӧсыс. Меӧд пырысьыс мездмас. Сійӧ пырас, петас да йирсянін аддзас.
«Ме кӧ муса тіянлы, олӧй Менам тшӧктӧмъяс серти.
Исус шуис сылы: «Ме эм туйыс, збыльыс да олӧмыс. Бать дінӧ позьӧ локны сӧмын Ме пыр, мӧд туйыс абу.
Тэ ӧмӧй Яков батьным дорысь ыджыдджык? Тайӧ юкмӧссӧ сійӧ сетӧма миянлы. Татысь сійӧ ачыс юлӧма, тшӧтш сылӧн пияныс да пемӧсъясыс».
Вундыштӧмыс нинӧм, и вундыштчытӧмыс нинӧм, но медшӧр могыс – овны Енлӧн тшӧктӧм серти.
Дерт, ті верманныд сёйны ставсӧ, но видзчысьӧй, медым энӧ лоӧй крукӧдӧн жеб эскысьяслы.
Гашкӧ, миянлы оз позь мукӧд апостолыс моз босьтны аскӧд эскысь гӧтырӧс? Ӧд тадзи вӧчӧны Господьлӧн вокъяс да Кифа.
Тэ кӧ Исус Кристос пытшкын, вундыштчӧмыд-ӧ, абу-ӧ вундыштчӧмыд – тайӧ нинӧм оз сет. Колана сӧмын муслуна эскӧм.
Сы вылӧ татшӧм лача кутысь сӧстӧммӧдӧ асьсӧ, мед лоны Сы кодь сӧстӧмӧн.
Тшӧктӧмъяс серти олӧмыс – тайӧ Енсӧ радейтӧм, а Сылӧн тшӧктӧмъясыс абу сьӧкыдӧсь.
Кодлӧн эм пель, мед кылӧ, мый Лов висьталӧ вичкояслы. Вермысьлы Ме сета сёйны вотӧс Олӧмыслӧн пуысь, коді сулалӧ Енлӧн рай шӧрын».
Карсӧ кытшаліс кыз да джуджыд стен. Сэні вӧлі дас кык дзиръя, на дорын сулалісны дас кык андел. Дзиръяяс вылас вӧлі гижӧма израильса дас кык чужанкотырлысь нимъяссӧ.
Нинӧм пежыс оз пыр тайӧ карас, некутшӧм пӧръясьысь да зывӧксӧ вӧчысь оз пыр сэтчӧ. Пырасны сӧмын найӧ, кодъяслысь нимсӧ гижӧма Балялӧн небӧгӧ – Олӧмыслӧн небӧгӧ.
Карлӧн паськыд туй шӧрас, ю ӧтар-мӧдар бокас, быдмис Олӧмыслӧн пу, коді вайӧ вотӧссӧ быд тӧлысь, вонас – дас кыкысь. Сылӧн коръясыс бурдӧдӧны войтыръясӧс.
«Со, Ме регыд локта! Шуда сійӧ, коді олӧ тайӧ небӧгас водзвыв висьталӧмыс серти!»
«Ыджыдӧй, тэ ачыд тӧдан», – вочавидзи ме. Сэки сійӧ шуис меным: – Тайӧ йӧзыс мунісны уна сьӧкыд пыр. Найӧ мыськисны паськӧмнысӧ Баля вирӧн, и паськӧмныс лои еджыд.