10 да шуавны: «Ми тэкӧд тшӧтш мунам тэнад войтырыд дінӧ».
Тэ видзӧдлан менам сьӧлӧмӧ, видлан менӧ войся кадӧ, тӧдмалан менӧ, но нинӧм лёксӧ он аддзы, ӧд менам мӧвпъясӧй оз торъявны кывъясысь.
Господь Саваоф тадзи висьталӧ: сійӧ лунъясӧ быд иудейлӧн паськӧм бӧждорӧ кутчысясны мукӧд войтыръясысь дас морт, ас кыв вылас найӧ шуасны: «Ми тэкӧд мунам, ӧд ми кывлім, мый тэнад войтыркӧд Ен».
«Мунӧй гортаныд, нывъясӧй, – ӧлӧдіс Ноеминь. – Мыйла тіянлы мекӧд муннысӧ? Ме ӧд ог нин вермы чужтыны пиянӧс, медым найӧ сэсся босьтасны тіянӧс гӧтырӧ.
Ноеминь кыкнан моньыскӧд мӧдӧдчис Иуда муӧ. Муніганыс
Господь мед сетас кыкнанныдлы выль верӧсӧс – отсалас аддзыны аслыныд дорйысьӧс». Ноеминь окыштіс найӧс, но найӧ кутісны бӧрдны